Αυγενάκης: Πρωταθλητής στην οπίσθια κυβίστηση

Όχι, δεν είναι μόνο η «Βικτώρια». Δεν είναι μόνο η βροχή. Είναι και άλλα που έκαναν σήμερα «υγρή» την ατμόσφαιρα στην Αθήνα. Ένα ποτάμι από δάκρυα χαράς που ξεχείλισε για την αξία της πραγματικής δημοσιογραφίας. Και το ταλέντο ενός Υφυπουργού στην ενόργανη γυμναστική.

Με κυβίστηση που τύφλα να έχει ο Ιωάννης Μελισσανίδης.

Γιατί δεν μπορεί αναγνώστη μου, σίγουρα και συ θα λύγισες. Θα δάκρυσες μαθαίνοντας για την απόφαση σταθμό, για την ιστορική δικαίωση του δημοσιογράφου Βασίλη Παπαθεοδώρου. Και κάπως έτσι θα συνέβαλλες σε τούτο το υγρό τοπίο.

Αθώος. Ναι, αθώος. Τίποτα παράξενο δεν εντοπίσθηκε από την ΔΕΑΒ σε εκείνη την ενδιαφέρουσα τοποθέτηση στον τηλεοπτικό αέρα του OPEN TV πως «…οι διαιτητές, όχι όλοι, ας πούμε οι περισσότεροι, είναι άνθρωποι που έχουν βαθιά συμπλέγματα σε ορισμένα πράγματα, είναι άνθρωποι που θέλουν bullying σε ορισμένες περιπτώσεις…». Όλα ήταν κανονικά. Θέση-κέντημα. Ορόσημο που σχημάτισε πια μετά τις σημερινές εξελίξεις και ένα πολύ ενδιαφέρον δεδικασμένο.

Μπορείς και συ λοιπόν πια, δημόσια, να κραυγάσεις τα παραπάνω: Να μιλήσεις ανοιχτά για διαιτητές με συμπλέγματα που θέλουν το… bullying τους.

Αρκεί να φροντίσεις το επόμενο «βήμα».

Να προσθέσεις 12 δευτερόλεπτα αργότερα –σ.σ τόσο διήρκησε η σύνδεση με την… αντίληψη- την φράση «Όχι φυσικά δεν είναι το σωστό» που αυτομάτως σου δίνει τις απαραίτητες αποστάσεις, είπατε;

Αυτά είναι για μικρά παιδιά που παίζουν με τις λέξεις. Το ταλέντο στα «παρακάλια» είναι που κάνει τη διαφορά, όπως θα καταλάβεις παρακάτω. Αν το έχεις, τότε όλα θα πάνε καλά. Μην φοβάσαι τίποτα.

Κερδίζεις την υπόθεση. Το «δικαίωμα» -κατόπιν εορτής- να κουνάς το «δάχτυλο». Και κάνεις έναν Υφυπουργό σαν τον Αυγενάκη πρωταθλητή στην οπίσθια κυβίστηση.

Γιατί ο Αυγενάκης όταν κάλεσε τον «δικαιωμένο» δημοσιογράφο να δώσει εξηγήσεις για «παρότρυνση σε βία» προφανώς ήταν ενήμερος για τη συνολική «τοποθέτηση» του συγκεκριμένου στο OPEN TV.

Ίσως και αποφασισμένος να στείλει ένα μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση.

Το μήνυμα πως η εποχή που η…. Εξυγίανση και τα νεροπίστολα της με τις πλάτες μιας Κυβέρνησης έβαζαν «μπουρλότο» στο τοπίο του ποδοσφαίρου, τελείωσε (σ.σ μέτρα ως το 12 και πες «όχι δεν είναι σωστό» γιατί μπορεί να σου χρειαστεί).

Η εποχή που τα «κόψε-ράψε» όχι μόνο απειλούσαν, αλλά και σχημάτιζαν «δικογραφίες».

Μήνυμα που έμεινε στο μπουκάλι όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα.

Πως φτάσαμε όμως στην σημερινή εξέλιξη; Τυπικά με το παρακάτω υπόμνημα, βάσει του οποίου εισηγήθηκε απαλλακτικά η ΔΕΑΒ και αποφάσισε σχετικά ο Υφυπουργός Αθλητισμού.

Το υπόμνημα της αθώωσης.
«Αθήνα, 25 Οκτωβρίου 2019
Προς υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού
Κύριο Ελευθέριο Αυγενάκη
Με το παρόν υπόμνημα θα ήθελα να ξεκαθαρίσω εκ νέου τη θέση μου ως προς την κλήση μου σε ακρόαση από την πλευρά σας. Γίνεται εμφανές από την συνολική αναφορά μου ότι ουδέποτε είχα την πρόθεση να υποκινήσω ή να παρακινήσω σε πράξεις βίας.
Η φράση μου στο τέλος της συζήτησης «Όχι φυσικά δεν είναι το σωστό» στη σχετική ερώτηση του συναδέλφου κυρίου Βόγλη επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές ως προς την παρανόηση που πιθανόν να συνέβη στην πρώτη αποστροφή του λόγου μου.
Η ακόμα πιο ξεκάθαρη πρόθεσή μου σε ό,τι αφορά τα λεγόμενα αλλά και τις πράξεις μου αποδεικνύεται και με την πράξη μου στην εκπομπή της επόμενης Κυριακής να εμφανιστώ με γραπτό μήνυμα πάνω στο t shirt που φορούσα «ΟΧΙ Bullying στους διαιτητές».
Κύριε υπουργέ. Η συνολική μου φρασεολογία στις εκπομπές αλλά και η δράση μου στα 25 χρόνια που συμπληρώνω στον συγκεκριμένο χώρο, έχουν φανερώσει περίτρανα ότι ακόμα και σε στιγμές οξείας κριτικής, δεν συνηθίζω να υποκινώ ή να προτρέπω σε πράξεις βίας. Αντιθέτως, έχω υπερασπιστεί διαιτητές σε δύσκολες στιγμές, επιζητώ με τις έρευνες μου την αναζήτηση δραστών σε πράξεις που στρέφονται εναντίον διαιτητών αλλά και υπευθύνων διαιτησίας και ουδέποτε έχω κατηγορηθεί για υποκίνηση βίας.
Παρακαλώ με την απόφασή σας, να αποτινάξετε από πάνω μου τη συγκεκριμένη ταμπέλα που με δυσφημεί επαγγελματικά και ηθικά διότι δεν είχα καμία τέτοια πρόθεση και νομίζω ότι μέσα από τις επαρκείς εξηγήσεις μου, αντιλαμβάνεστε κι εσείς την πραγματική διάσταση των όσων διατύπωσα.
Οι δημοσιογράφοι και λειτουργοί της διακίνησης ιδεών και της ελευθερίας απόψεων οφείλουν να είναι προσεκτικοί σε ένα ιδιαίτερα νοσηρό περιβάλλον, και σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκα στην 25ετή διαδρομή μου και σκοπεύω να κινηθώ και στο μέλλον, σεβόμενος πάντα τους κανόνες και τους νόμους».
Διάβασε λοιπόν η ΔΕΑΒ ένα «παρακαλώ με την απόφαση σας».

Ενημερώθηκε για το μπλουζάκι της επόμενης Κυριακής.

Επεξεργάστηκε και την αποκάλυψη του δημοσιογράφου ότι δεν είχε πρόθεση για Bullying και αποφάσισε πως δεν υπάρχει κανένας λόγος τιμωρίας.

Εκείνη εισηγήθηκε, ο Αυγενάκης αποδέχθηκε και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

ΥΓ. Διαβάζω σε ένα ποτάμι αλήθειας: «Μια πανηγυρική δικαίωση για τον δημοσιογράφο, τη δημοσιογραφία αλλά και τη δημοκρατία». Διαβάζω επίσης: «Μία (ακόμα) πανηγυρική αθώωση». Και απορώ. Η συγκεκριμένη υπόθεση αφορούσε αποκλειστικά σε ένα χρηματικό πρόστιμο. Για εκείνους τους οκτώ μήνες φυλακή με απόφαση δικαστηρίου που είναι και πρόσφατοι, ισχύουν όλα τα παραπάνω; Τους οκτώ μήνες για την συκοφαντική δυσφήμιση σε βάρος του Βαγγέλη Μαρινάκη, ντε.