Το σκάνδαλο του Βόλου και ο άφαντος υφυπουργός

Βόλος Νέος Ποδοσφαιρικός Σύλλογος. Μια ομάδα-φαινόμενο. Ενα ποδοσφαιρικό «θαύμα», με τη σφραγίδα του ενός διοικητικού προσώπου-φαντομά. Ο Αχιλλέας Μπέος φαινομενικά δεν έχει καμία σχέση με την ομάδα που ανέβηκε στη Super League σε λιγότερο από δύο χρόνια, σπάζοντας κάθε προηγούμενο παγκόσμιο ρεκόρ. Μια ομάδα που δημιουργήθηκε μόλις το καλοκαίρι του 2017! Μετά από πρωτοβουλία του «Δημάρχου Αχιλλέα», και συμφωνία με τον πρόεδρο του συλλόγου «ΜΑΣ Πύδνα Κίτρους», Γιάννη Ντούμο, η Πύδνα Κίτρους μετέφερε την έδρα της στον Βόλο, εγγράφηκε στη δύναμη της ΕΠΣ Θεσσαλίας και μετονομάστηκε σε «Βόλος Νέος Ποδοσφαιρικός Σύλλογος».

Η επίσημη παρουσίαση της νέας αυτής ομάδας έγινε στις 2 Ιουνίου. Χωρίς κανείς να ασχοληθεί με τις καραμπινάτες παρανομίες που έλαβαν χώρα για τη δημιουργία της. Βλέπετε, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί ο ΝΠΣ Βόλος να είναι σωματείο της… Κατερίνης. Πώς προκύπτει αυτό;

Ο ΝΠΣ Βόλος δημιουργήθηκε το 2017, επαναλαμβάνουμε! Δημιουργήθηκε την ίδια χρονιά και ως σωματείο και δεν συμμετείχε ποτέ στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα της Μαγνησίας. Αντιθέτως, πήρε το ΑΦΜ της Πύδνας Κίτρους (ομάδα Γ’ Εθνικής) και έτσι ξεκίνησε την περιπέτειά του μόλις δύο κατηγορίες κάτω από τη Super League. Στην οποία έφτασε με από μόλις 21 μήνες!

Πώς το έκανε αυτό από τη στιγμή που η ελληνική νομοθεσία απαγορεύει τη συγχώνευση δύο σωματείων που δεν είναι στην ίδια περιφέρεια;

Κι όμως, το έκανε. Και πλέον ο Βόλος έχει ρίζες από την… Πιερία! Πώς; Ολα έγιναν με… μεταγραφή. Η Πύδνα Κίτρους πήρε μεταγραφή από την Πιερία στον Βόλο! Έγινε μεταφορά του ΑΦΜ και της έδρας της -έπειτα από συνεννόηση των δύο ΕΠΣ- και το νέο κλαμπ πήρε τη θέση της ομάδας της Πιερίας στην Γ’ Εθνική.

Ολα αυτά επί ΣΥΡΙΖΑ, που προφανώς είχε σημαντικότερες δουλειές να κάνει εκείνη την περίοδο από το να ελέγξει τα ανδραγαθήματα της «Εξυγίανσης». Που ούτως ή άλλως ήταν «παιδί» της και έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να ανέβει στην εξουσία της ΕΠΟ.

Πάμε παρακάτω, όμως, διότι το θέμα που προκύπτει με τον Βόλο, είναι πολιτικό. Αλλά δεν ακουμπάει μόνο την προηγούμενη Κυβέρνηση. Αλλά και τη νυν αθλητική ηγεσία. Η οποία βλέπει τι γίνεται, αλλά είτε δεν καταλαβαίνει είτε κάνει ότι δεν καταλαβαίνει. Με το αποτέλεσμα, ωστόσο, να μην αλλάζει.

Ο Βόλος είναι μια ομάδα που διοικείται από τον Αχιλλέα Μπέο. Κι ας μην έχει, τυπικά, καμία διοικητική υπόσταση στην ΠΑΕ ο συγκεκριμένος παράγοντας. Βεβαίως, εάν το δούμε από την τυπική πλευρά του πράγματος, πιο ισχυρή υπόσταση έχει ο… ΠΑΟΚ στην αγωνιστική δομή του Βόλου. Πιο σημαντικό ρόλο παίζει. Και σίγουρα επηρεάζει περισσότερο και την πορεία της ομάδας από τη Μαγνησία. Κυριολεκτικά. Καθώς της έχει δώσει 6 δανεικούς. Εξι δανεικοί ποδοσφαιριστές οι οποίοι, φυσικά, δεν θα αγωνιστούν στη σημερινή αναμέτρηση. Δημιουργώντας μια πολύ ιδιαίτερη συνθήκη αθέμιτου ανταγωνισμού συνολικά στο πρωτάθλημα. Διότι ο ΠΑΟΚ, πέραν του ότι έχει άμεση, ισχυρή και ξεκάθαρη επιρροή (έστω και έμμεσα) σε μια ανταγωνιστική σε αυτόν ομάδα στην οποία δανείζει 6 ποδοσφαιριστές, με την απαγόρευση χρησιμοποίησης των παικτών που δανείζει, «καθορίζει» και την απόδοσή της στα μεταξύ τους παιχνίδια.

Συνολικά ο ΠΑΟΚ έχει δώσει 10 δανεικούς ποδοσφαιριστές σε ομάδες της Super League. Και σε όλες έχει επιβάλλει να μην αγωνίζονται αυτοί οι ποδοσφαιριστές στα μεταξύ τους παιχνίδια. Σε όλες. Μηδεμιάς εξαιρουμένης. Αλλά είναι η πρώτη φορά στα χρονικά που μια ομάδα έχει 6 δανεικούς. Και κανείς δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής.

Ενα θέμα που έχει προκαλέσει σάλο σε ολόκληρο το πρωτάθλημα. Εχει κατακριθεί. Εχει στηλιτευθεί. Εχει χαρακτηριστεί με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Αλλά παράλληλα δεν αγγίζει κανέναν. Ούτε την ΕΠΟ, βεβαίως, που όμως είναι «δική τους», οπότε περιμένεις τον διασυρμό, τις αβάντες και τα κλειστά μάτια ως έναν βαθμό. Αλλά ούτε και την Πολιτεία. Με τον υφυπουργό Αθλητισμού να σιωπά μπροστά σε ένα ζήτημα που έχει προκαλέσει την οργή των ομάδων, αλλά όσων ασχολούνται με το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το πρωτάθλημα να χαρακτηρίζεται «παρωδία». Ο Βόλος αναφέρεται σε δημοσιεύματα ως «δορυφόρος» του ΠΑΟΚ. Οι δανεικοί τα δίνουν όλα με συγκεκριμένους αντιπάλους και δεν παίζουν με την ομάδα που τους έδωσε (και τους πληρώνει). Και παρόλα αυτά, ο Λευτέρης Αυγενάκης δεν έχει πάρει θέση. Δεν έχει πει τίποτε. Δεν έχει πει καν όσα είπαν (και δεν έκαναν, βεβαίως) οι προκάτοχοί του του ΣΥΡΙΖΑ, αναφορικά με το θέμα των δανεικών.

Τον Απρίλιο του 2016, ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού, Σταύρος Κοντονής, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά στην «Real News»: «Με τον αθλητικό νόμο που θα κατατεθεί, θα απαγορευτεί ο δανεισμός ποδοσφαιριστών μεταξύ των ΠΑΕ της Super League και θα δίνεται η δυνατότητα στις μεγάλες ομάδες, που μπορούν να έχουν δεύτερη ομάδα, να παίζουν μέχρι τη Β΄ Εθνική, όπως γίνεται στην Ισπανία».

Τον Οκτώβριο του 2018 ο επόμενος υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης, διαπραγματεύτηκε με τη Super League το πρωτάθλημα της σεζόν 2019-20. Ο ίδιος επέμενε για πρωτάθλημα μερ 12, οι ομάδες ήθελαν 14 και τα βρήκαν. Πώς; Ρεπορτάζ της εποχής που δεν διαψεύστηκαν από κανέναν ανέφεραν ότι ο Υφυπουργός είπε «ναι» τελικά στις 14 ομάδες, αλλά συμφώνησε με τις ΠΑΕ να μπει περιορισμός στους δανεισμούς ποδοσφαιριστών μεταξύ των ομάδων της Super League! Καθώς θεωρούσε ότι έπληττε την αξιοπιστία του πρωταθλήματος και απαιτούνταν ρύθμιση. Μάλιστα, ο περιορισμός επρόκειτο να ισχύει από τη σεζόν 2019-20.

Προφανώς ούτε οι στομφώδεις δηλώσεις του Κοντονή, ούτε οι έωλες δεσμεύσεις του Βασιλειάδη έγιναν πράξεις. Με το φαινόμενο των δανεισμών να διαιωνίζεται. Και με τον Βόλο να αποτελεί το απόλυτο ξεβράκωμα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Την πρώτη ομάδα στην ιστορία, που πήρε έξι δανεικούς, χωρίς σε αυτούς να υπολογίζονται όσοι λέγεται στην πιάτσα ότι βρέθηκαν στην αγκαλιά του «εξωδιοικητικού παράγοντα» Μπέου, μέσω ΠΑΟΚ, από Ξάνθη, Πλατανιά, Παναιτωλικό.

Ο Λευτέρης Αυγενάκης είναι ο πρώτος πολίτης του αθλητισμού της χώρας. Ο πολιτικός που οφείλει να τα βλέπει όλα αυτά και να παρεμβαίνει. Και όχι να σιωπά και να κάνει ότι δεν βλέπει. Ο ίδιος έφερε προς κύρωσης τη Σύμβασης σχετικά με τη χειραγώγηση αθλητικών αγώνων, που υπέγραψαν τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης και οι λοιποί συμβαλλόμενοι στη Σύμβαση αυτή, στο Magglingen/Macolin της Ελβετίας, στις 18 Σεπτεμβρίου 2014, η οποία παρέχει τα μέσα στα συμβαλλόμενα Μέρη να καταπολεμήσουν ένα φαινόμενο – πρόκληση για κάθε κράτος δικαίου και για κάθε αθλητική έννομη τάξη, ήτοι τη χειραγώγηση αθλητικών αγώνων.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Όταν ένα παιχνίδι όπως το Βόλος – ΠΑΟΚ παίζεται όχι με ίσους όρους και με τη μία ομάδα «εξαρτημένη» αγωνιστικά από την άλλη, ο αθέμιτος ανταγωνισμός βγάζει μάτι. Όταν ένας αγώνας, είτε δεν περιλαμβάνεται στα στοιχηματικά κουπόνια είτε οι εταιρείες το προσφέρουν σε αποδόσεις ξεφτίλας, κάτω από το 1.20, τότε κάποιος θα πρέπει να ασχοληθεί. Αν δεν το κάνει αυτό ο υπουργός, ποιος θα το κάνει; Ο ίδιος υπουργός που δείχνει ευαισθησία σε όλα τα παραπάνω θέματα, μιλάει για αυτά. Αλλά στην πράξη αποφεύγει κάθε ενέργεια που θα δώσει λύσεις.