Οι μέρες αφθονίας του Βασίλη Γκαγκάτση 

Πέρασαν μήνες, πέρασαν χρόνια, αλλά εν τέλει μερικές ημέρες πριν αποχωρήσουν από τις καρέκλες της εξουσίας, οι άνθρωποι του ΣΥΡΙΖΑ «ξύπνησαν» και αποφάσισαν να εφαρμόσουν τους νόμους. Προφανώς πιστεύουν ότι έτσι θα ξεφορτωθούν το σκάνδαλο από τις πλάτες τους.

Αναφερόμαστε φυσικά στο μοναδικό στα χρονικά του ελληνικού ποδοσφαίρου φαινόμενο που αποκαλείται Βασίλης Γκαγκάτσης. Ο άνθρωπος που διώκεται κακουργηματικά εδώ και χρόνια, ο άνθρωπος που έχει καταδικαστεί τελεσίδικα από τον Άρειο Πάγο για φορολογικό αδίκημα, ο άνθρωπος που έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως με πενταετή φυλάκιση για κακούργημα, ο άνθρωπος που διώκεται και για άλλα κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα, παρέμενε στην πρώτη γραμμή του ελληνικού ποδοσφαίρου κάνοντας… πλάκα σε όλο το σύστημα.

Προφανώς βέβαια, ο Γκαγκάτσης είχε τις πλάτες και το έκανε. Δεν είναι όποιος κι όποιος, άλλωστε. Χρειάζεται ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για να καταφέρει κανείς το ένα χιλιοστό απ’ όσα έχει επιτύχει ο διευθύνων σύμβουλος της Σούπερ Λίγκας και πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ.

Δεν μπορεί εύκολα για παράδειγμα να ξεκινήσει κάποιος από τα τσιμέντα της Τούμπας και να καταλήξει να πηγαίνει από την πίσω πόρτα στο γήπεδο για να δει τον ΠΑΟΚ, καθώς γνωρίζει ότι αποτελεί persona non grata για τον κόσμο του Δικέφαλου. Τον απλό κόσμο, έτσι; Γιατί στα υψηλά κλιμάκια της ΠΑΕ κουμάντο κάνει ο υιός Γκαγκάτση, ενώ δεν είναι λίγες κι οι φορές που τα έχει πει με το αφεντικό του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη…

Βέβαια, μιλάμε για τον άνθρωπο που στη μεγαλύτερη στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου, την κατάκτηση του Euro 2004, ο ίδιος βρέθηκε να αποδοκιμάζεται από το σύνολο των Ελλήνων φιλάθλων. Θέλει ταλέντο για να το πετύχει κάποιος αυτό…

Επιστρέφοντας στο παρόν, ο Βασίλης Γκαγκάτσης που φέρεται ως ο «ινστρούχτορας» της κατάστασης που βιώνει το ελληνικό ποδόσφαιρο σήμερα, κατάσταση που έχει βαφτιστεί και ως «εξυγίανση», λειτουργεί και ως σύμβουλος του υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Βασιλειάδη με τον οποίο «έστησαν» την αναδιάρθρωση των πρωταθλημάτων έχοντας ως κινητήρια δύναμη το κρατικό χρήμα της (ΣΥΡΙΖ)ΕΡΤ, ενώ παράλληλα λειτουργούσε και ως διευθύνων σύμβουλος της Σούπερ Λιγκ.

Το γεγονός ότι καταφέρνει να ελέγχει – συμβουλεύοντας πάντα – την ΕΠΟ, το υφυπουργείο Αθλητισμού και την Σούπερ Λίγκα, ενώ βρίσκεται με το ένα πόδι στη φυλακή, αποτελεί… παράσημο στην καριέρα του ως παράγοντα. Και φυσικά αποτελεί την μεγαλύτερη απόδειξη της ανυπαρξίας του ελληνικού ποδοσφαίρου που στο σύνολό του αδυνατεί να αναδείξει ικανούς παράγοντες.

Ο Βασίλης Γκαγκάτσης, τα καταφέρνει περίφημα, ακόμη και με τους επιτετραμμένους επιτηρητές της FIFA και της UEFA να έχουν καπελώσει τους πάντες και τα πάντα! Δεν είναι λίγοι μάλιστα, εκείνοι που πιστεύουν ότι η πρόσφατη… κωμωδία που παίχτηκε στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ, ήταν σκηνοθετημένη απ’ την αρχή ως το τέλος από τον Βασίλη Γκαγκάτση.

Μπορεί να ήταν το κύκνειο άσμα του στο ελληνικό ποδόσφαιρο – κανείς δεν μπορεί να πάρει όρκο βέβαια, ωστόσο κατάφερε να διατηρήσει το statusquo υπέρ του βόρειου κομματιού της συμμαχίας. Αυτό που τον επανέφερε στο προσκήνιο και που τα απολύτως ελεγχόμενα μέσα των Λαλάκηδων αποτέλεσαν το «ανοσοποιητικό σύστημα» διατηρώντας τον ως τώρα στη θέση του!

Και αν από την καριέρα του ως γενικός γραμματέας και μετέπειτα πρόεδρος της ΕΠΟ ο Βασίλης Γκαγκάτσης πήρε ως παράσημα μερικές ποινικές διώξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, ως διευθύνων σύμβουλος της Λίγκας θα μπορεί να περηφανεύεται ότι αφενός με τους χειρισμούς του διέλυσε την κεντρική διαχείριση τηλεοπτικών δικαιωμάτων και αφετέρου «εξασφάλισε» για χάρη κάποιων ΠΑΕ ένα σημαντικό κονδύλι από την (ΣΥΡΙΖ)ΕΡΤ. Κονδύλι που ουδείς μπορούσε να βρει στην ελεύθερη αγορά και που αποδεικνύεται ότι οδήγησε σε συγκεκριμένες αλλαγές ισορροπιών.

Για μια λίγκα που ψάχνει χορηγούς και καλό τηλεοπτικό συμβόλαιο με το κυάλι, ο Γκαγκάτσης αποτελούσε… πολυτέλεια. Το ίδιο και για την ΕΠΟ, η οποία στα χρόνια της παντοδυναμίας του Γκαγκάτση και της «σκληρής» παράγκας, είχε δει τα έσοδά της να εκτινάσσονται.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Και τελικά το τίμημα το πλήρωνε (;) πάντοτε ο ίδιος. Είτε με την ανάδειξή του ως ανεπιθύμητου σε όλα τα γήπεδα της επικράτειας, είτε με τις κακουργηματικού χαρακτήρα διώξεις που τον φέρνουν με το ένα πόδι στη φυλακή. Ακόμη κι έτσι, αυτός ο ταπεινός «εργάτης» της μπάλας καταφέρνει μέχρι σήμερα να «γλεντάει» το ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του. Και ενδεχομένως να συνεχίσει να το κάνει, έστω κι αν χρειαστεί να… μετακομίσει εξολοκλήρου στο παρασκήνιο…