Οι παγίδες που κρύβονται πίσω από την επαναφορά του... χιλιοτραγουδισμένου καημού των Πρασίνων για την εξεύρεση νέας στέγης
Εντάξει, στον Παναθηναϊκό η υπερβολή και το οξύμωρο είναι ο… κανόνας στα χρόνια του Γιάννη Αλαφούζου. Από ομάδα πρωταθλητισμού μετατράπηκε σε ομάδα που χρωστάει της Μιχαλούς και την τελευταία διετία σε ομάδα που προσπαθεί να συνέλθει. Και πάλι όμως με ανορθόδοξο τρόπο. Από τη μία πλευρά ο μεγαλομέτοχός της φέρεται να έχει βάλει σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου περισσότερα από 35 εκατομμύρια ευρώ και από την άλλη η ομάδα κινείται με μπάτζετ επιπέδου… νεοφώτιστου στη μεγάλη κατηγορία.
Για την κάθε του επιλογή όμως, ο Αλαφούζος πληρώνει και το αντίστοιχο τίμημα. Είτε άμεσα από τους νόμους της αγοράς, είτε έμμεσα από την αντίδραση του κοινού των Πρασίνων.
Στο τέλος της μαρτυρικής για τον Παναθηναϊκό περιόδου 2017-18, εμφανίστηκε στο προσκήνιο το σενάριο της αλλαγής ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Από τη μία υπήρξε το ενδιαφέρον του Δημήτρη Γιαννακόπουλου που εξελίχθηκε σε απ’ ευθείας κόντρα με τον Αλαφούζο, από την άλλη προέκυψε και προωθήθηκε η επιλογή του Ταϊλανδού μεσάζοντα Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ. Επιλογή που κατέληξε σε φιάσκο.
Φέτος κι ενώ ο Αλαφούζος αποφάσισε να βάλει σε τάξη τα οικονομικά της ομάδας και να αρχίσει να πληρώνει σε όποιους είχε οφειλές, οι οποίοι αποδεικνύεται ότι δεν είναι μόνο παίκτες και προμηθευτές της περασμένης χρονιάς, αλλά και αρκετοί από το παρελθόν, το θέμα που κυριαρχεί είναι το γήπεδο του Βοτανικού.
Ενα θέμα που έχει ανακινήσει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, ο οποίος σημειωτέο είχε ψαχτεί και με την περίπτωση του ΟΑΚΑ για το περίφημο Athens Alive και το οποίο… υποδέχτηκε με ιδιαίτερη χαρά η απερχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Το να αποκτήσει νέο γήπεδο ο Παναθηναϊκός, η Αθήνα και κατ’ επέκταση η χώρα, είναι κάτι για το οποίο ουδείς έχει αντίρρηση. Πολύ δε περισσότερο, όταν για το συγκεκριμένο γήπεδο υπάρχουν οι απαραίτητες άδειες, μελέτες και έχει γίνει όλη η προεργασία, ενώ έχουν λυθεί και όλα τα θέματα και οι ενστάσεις στο ΣτΕ.
Για την ακρίβεια, εδώ και χρόνια, το μόνο που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός είναι κάποιον επενδυτή που θα αναλάβει το έργο. Με το που θα βρεθεί, οι εργασίες μπορούν να ξεκινήσουν άμεσα. Ωστόσο είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι εδώ και κοντά μια δεκαετία ουδείς έχει δείξει έμπρακτο ενδιαφέρον. Εκτός από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο, ο οποίος από το 2014 έχει ασχοληθεί σε βάθος με το θέμα του γηπέδου, έχοντας φυσικά σε πρώτο πλάνο την εγκατάσταση της ομάδας μπάσκετ.
Τότε επί κυβέρνησης Σαμαρά είχαν δημοσιευτεί οι σκέψεις του ισχυρού άντρα της πράσινης ΚΑΕ για να ενταχθεί και ένα γήπεδο μπάσκετ στο σχέδιο της διπλής ανάπλασης. Το σχέδιο δεν προχώρησε και ο Γιαννακόπουλος έριξε το βάρος του στο ΟΑΚΑ, το οποίο επίσης δεν έχει προχωρήσει.
Εκτοτε όμως, ο Γιαννακόπουλος εκτός από την ΚΑΕ ελέγχει και τον ερασιτέχνη Παναθηναϊκό με αποτέλεσμα να έχει ακόμη μεγαλύτερη δυναμική στις διαπραγματεύσεις για τον Βοτανικό. Που είναι όμως ο κίνδυνος;
Παρά το γεγονός ότι ο Γιαννακόπουλος κινείται πολύ προσεχτικά στο ευαίσθητο αυτό θέμα, η παντελής ανυπαρξία του Γιάννη Αλαφούζου και της ΠΑΕ, διατηρεί μια τεράστια «τρύπα» στην όλη υπόθεση. Ποιος θα χτίσει το γήπεδο; Ποιος θα το εκμεταλλεύεται; Αν δεν το πράξουν οι παράγοντες της ΠΑΕ, είναι λογικό κι επόμενο οι όποιοι επενδυτές να θελήσουν να επιβάλλουν ένα μεγάλο ενοίκιο στην ΠΑΕ, το οποίο ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει ή να μπορεί να υπολογίσει αν θα μπορεί να εξυπηρετείται. Και ποιος να τις κάνει αυτές τις μελέτες από τους 5-10 υπαλλήλους της ΠΑΕ Παναθηναϊκός που έχουν απομείνει να εργάζονται κατά βάση απλήρωτοι;
Το γήπεδο είναι πάντα κάτι που θα ηλεκτρίζει το κοινό μιας ομάδας, πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό που τα τελευταία τουλάχιστον τριάντα χρόνια βρίσκεται σε αναζήτηση στέγης. Και καλώς ή κακώς επισκιάζει οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα. Πολύ δε περισσότερο όταν μιλάμε για τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό της μιζέριας και της απαξίωσης που παλεύει να βρει ελεύθερους ποδοσφαιριστές από το πανέρι.
Ο επιπλέον κίνδυνος έχει να κάνει με την αξιοπιστία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, ο οποίος σε περίπτωση που το συγκεκρίμενο έργο καταλήξει σε αποτυχία θα το έχει «χρεωθεί». Ιδιαίτερα όταν μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει… παρέλαση κάθε μορφής «παρατράγουδα» όπως ο Τσάκας και ο Πιεμπονγκσάντ.