Οι λεπτές ισορροπίες του ποδοσφαιρικού… φερετζέ

Από την αρχή της εβδομάδας έγινε μεγάλη κουβέντα για τις πιθανές αλλαγές στο καθεστώς επιτήρησης υπό το οποίο τελεί το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια χάρη στις… μαεστρικές κινήσεις των ανθρώπων που ανέλαβαν την εξουσία φορώντας τον «μανδύα» της εξυγίανσης. Και δεν άνοιξε τυχαία αυτή η συζήτηση μιας και είναι κοινά παραδεκτό ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Ούτε η βία περιορίστηκε, ούτε σταμάτησαν να διακόπτονται αγώνες από επεισόδια που δημιουργούν οι ανενόχλητες και ατιμώρητες ορδές των χούλιγκαν, ούτε οι δικαστικές υποθέσεις ολοκληρώνονται πιο γρήγορα, ούτε καν η ίδια η λειτουργία της ΕΠΟ δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Αντιθέτως μάλιστα, οι παλινωδίες με την έδρα της εθνικής ομάδας συνεχίζονται, ενώ ακόμη και η διαχείριση των διοργανώσεων υπό την αιγίδα της ομοσπονδίας προκαλούν θλίψη και ενίοτε ακόμη και γέλιο.

Θυμηθείτε απλά τι έγινε πέρσι με τον διαχωρισμό των ομίλων της Γ’ Εθνικής, τι έγινε στο Κύπελλο Ελλάδας με τον τελικό που σημαδεύτηκε από επεισόδια μολονότι έγινε… κεκλεισμένων των θυρών, αλλά και το τι γίνεται με τον σχεδιασμό – ο Θεός να τον κάνει – της επόμενης χρονιάς για το Κύπελλο.

Παρόλα αυτά, οι επιτετραμμένες αρχές που μας έχουν «κατσικωθεί» τα τελευταία χρόνια, δεν προχώρησαν σε περαιτέρω τομές. Αντιθέτως μάλιστα ο Μπιορν Βασάλο της FIFA είπε ότι όλα βαίνουν καλώς, προκαλώντας την κοινή λογική! Ας μη ξεχνάμε ότι από τα περσινά προαπαιτούμενα της FIFA τίποτα δεν έχει υλοποιηθεί. Δεν έγινε ούτε ένα βήμα προόδου.

Αυτό που πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι οι διεθνείς οργανισμοί δεν κινούνται βασισμένοι στη δική μας λογική, ούτε πολύ περισσότερο στο δικό μας θυμικό. Επιπλέον πολλά μπορούμε να τους προσάψουμε και όποτε μας δίνεται η ευκαιρία και τα στοιχεία το πράττουμε, ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι οι άνθρωποι έχουν να προστατέψουν και το δικό τους «μαγαζάκι» που λειτουργεί με συγκεκριμένους ρυθμούς και αρχές.

Για να το κάνουμε λιανά. Ο πορτογάλος αρχιδιαιτητής Μέλο Περέιρα που έχει αναλαάβει την αναδιάρθρωση της ελληνικής διαιτησίας παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση. Δεν έχει αναδείξει νέους διαιτητές, έχει επιμείνει σε λύσεις που αποδεδειγμένα αποδεικνύονται ανεπαρκείς, ενώ ακόμη και το πείραμα των ξένων διαιτητών μετά την αρχική του επιτυχία ως μέτρο έχει αρχίσει να φθίνει.

Για την ακρίβεια μάλιστα, αποδεικνύεται ότι το συγκεκριμένο μέτρο μπορεί να έχει μειώσει τα παράπονα για τα ματς τα οποία σφυρίζουν ξένοι διαιτητές, ωστόσο έχει αυξήσει κατακόρυφα την ανισονομία και την αναξιοπιστία του πρωταθλήματος. Παράλληλα η διαχείριση των Ελλήνων διαιτητών αποδεικνύεται τουλάχιστον ανεπαρκής, για να μην πούμε ύποπτη όπως καταγγέλλουν ολοένα και περισσότερες ομάδες.

Και εδώ ερχόμαστε στο κομμάτι της FIFA και των επιτετραμμένων αρχών οι οποίες έχουν πάρει «πάνω τους» το θέμα του αρχιδιαιτητή. Η διεθνής ποδοσφαιρική ομοσπονδία δεν πρόκειται να διώξει τον «υπακούοντας» στις κραυγές του οποιουδήποτε. Ακόμη κι αν είναι ανεπαρκής ή ανίκανος ή ύποπτος ο ρόλος του. Απλά δεν είναι αυτός ο τρόπος της. Αυτόν θα τον δούμε στο άμεσο μέλλον.

Ακόμη κι αν ο Βασάλο στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε «μάσησε» τα λόγια του, είναι σαφές ότι γνωρίζει απόλυτα την ανικανότητα της σημερινής ΕΠΟ και των ακριβοπληρωμένων στελεχών της. Επίσης μπορούμε να θεωρούμε δεδομένο ότι πλέον μπροστά έχει μπει η ίδια η FIFA, η οποία και θα χρεωθεί ή θα πιστωθεί τις όποιες εξελίξεις.