Δημήτρης Μελισσανίδης: Δεν τον νοιάζει τον Τίγρη η διαφορά από ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό…

Λογικό να υπάρχουν εξελίξεις στην ΑΕΚ και μάλιστα άμεσα. Για την ακρίβεια η περσινή πρωταθλήτρια έχει ήδη αργήσει πολύ να μπει στην επόμενη ημέρα της. Σε σημείο που να δίνει την εντύπωση πως είτε δεν έχει καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος, είτε τελικά δεν ενδιαφέρεται και τόσο για αυτό. Ο Μελισσανίδης…

Το τράβηξε όσο δεν πήγε, μέσω της παρουσίας της στον τελικό του κυπέλλου. Επένδυσε σε αυτό το ματς μια… ζαριά να κλείσει επιτυχημένα την σεζόν. Η μπάλα όμως σε αυτές τις περιπτώσεις είναι δίκαιη. Και παρότι η Ένωση δεν υστέρησε του ΠΑΟΚ το Σάββατο, μια λεπτομέρεια την κράτησε για τρίτη σερί σεζόν στην άβολη θέση της «φιναλίστ».

Αν όμως στον τελικό τη διαφορά με τον νταμπλούχο ΠΑΟΚ την έκανε μια κακιά στιγμή της άμυνας; Η πραγματική της διαφορά «ποδοσφαιρικά» με την ομάδα της Θεσσαλονίκης πια είναι χαοτική. Αντίστοιχα και εκείνη με τον Ολυμπιακό, ο οποίος μπορεί να μην πήρε φέτος κάποιο τίτλο αλλά σχημάτισε από την αρχή μια αγωνιστική εκδοχή τουλάχιστον φιλόδοξη. Ένα κλαμπ με διαφορετική δυναμική, αλλά κυρίως με διαφορετική οικονομική δυνατότητα.

Η αίσθηση που υπάρχει με βάση τα πραγματικά γεγονότα είναι πως η ΑΕΚ αποχώρησε πια από εκείνο το «κλαμπ» των τριών ομάδων που θα διεκδικήσουν το επόμενο πρωτάθλημα. Και δεν το έκανε τώρα. Το έκανε πέρσι το καλοκαίρι με μια σειρά από ακατανόητες αποφάσεις. Χαρακτηριστικότερη φυσικά εκείνη της «εξαφάνισης» των 25-30 εκατ. ευρώ του Τσάμπιονς Λιγκ τα οποία μέσα από το σκριν του νέου αθλητικού νόμου, θα πάνε στο γήπεδο. Αν από εκείνα τα χρήματα έμπαιναν 10 εκατ. ευρώ στην ομάδα, τα δεδομένα πιθανότατα θα ήταν διαφορετικά.

Δεν μπήκαν όμως. Είτε γιατί ο πολύπειρος Δημήτρης Μελισσανίδης έβλεπε πως η χρονιά που έρχεται θα είναι –με κάθε τρόπο-… ΠΑΟΚ. Είτε γιατί έχει συνολικά μια διαφορετική οπτική στα πράγματα για το τι είναι επιτυχία, και τι αποτυχία στο ποδόσφαιρο.

Μια οπτική που την… χαλάνε ιστορίες σαν τη σημερινή. Διότι δεν μπορεί ο Τίγρης να πήγε στα Σπάτα και να «έκραξε» τους παίκτες για το φετινό χάλι. Έχει δεκαετίες στο ποδόσφαιρο. Ξέρει καλά λοιπόν ότι οι τελευταίοι που φταίνε είναι εκείνοι που πατούν στο χορτάρι. Αν όσα είπε ήταν πρόλογος για την επιβεβαίωση της πληροφορίας πως «όλοι πωλούνται» και πήρε την πάσα το γραφείο Τύπου για να το περάσει στον κόσμο, κατανοητό. Τα υπόλοιπα όμως δεν ταιριάζουν στο προφίλ του που κάποια στιγμή θα πρέπει να το καταλάβει ο μέσος ΑΕΚτζής.

Ο Μελισσανίδης τις παιδικές ασθένειες του ποδοσφαίρου τις πέρασε μικρός. Τότε που κάλυψε ανάγκες του όπως να πανηγυρίσει –με κάθε τρόπο- τίτλους (αυτό που κάνει δηλαδή τώρα ο Σαββίδης), τότε που μέσα από την κόντρα του με την πανίσχυρη οικογένεια Βαρδινογιάννη σχεδόν «εκτροχιάστηκε» κοινωνικά και επιχειρηματικά. Τότε που έβγαινε στις τηλεοράσεις και ξεφτίλιζε τον Μπάκα. Τότε που πέρασε την πόρτα του Κορυδαλλού.

Ο Τίγρης είναι πλέον 68 χρονών. Δεν είναι όμως και… χθεσινός όπως ο Ιβάν. Το πρώτο του πρωτάθλημα σαν παράγοντας το πήρε πριν από μια… ζωή, όχι το 2019. Για πρώτη φορά την ΑΕΚ στο Τσάμπιονς Λιγκ την έβαλε στα 90s. Όταν έκανε εκείνος φιέστα στη Φιλαδέλφεια, στην Θεσσαλονίκη δεν ήξεραν την λέξη. Την «πείνα» του την έχει καλύψει πολύ πριν «επιστρέψει» στο κόλπο. Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να το ξεχνά κάθε παρατηρητής της κατάστασης.

Γύρισε στην ΑΕΚ με τον τρόπο που ήθελε αλλά και με τον τρόπο που ξέρει. Δεν το «έπαιξε» ποτέ large γιατί δεν είναι. Δεν υποσχέθηκε πράγματα που δεν θα μπορούσε ούτως ή άλλως να τα υποστηρίξει.

Τι γράφει λοιπόν το κοντέρ:

1) Βούτηξε την ομάδα στην Γ εθνική για να την ξεχρεώσει και να περάσει το φέσι στο Κράτος. Ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Άλλος πλην του Μελισσανίδη δεν θα μπορούσε να το κάνει σε ένα μέγεθος σαν αυτό της ΑΕΚ.

2) Άλλαξε τα «κόζα» στη διαιτησία με τις προσωπικές του παρτίδες, και όχι με τα λεφτά του (αυτά ως γνωστόν τα έβαλε ο Ιβάν). Ξανάβαλε στο κόλπο τον Θωμά, έκανε τα… δικά του, μετέτρεψε τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο σε νο 2 της ομάδας. Ο δικός του τρόπος.

3) Ξανακέρδισε το κύπελλο (2016) κάνοντας τον Υφυπουργό Κοντονή… να στέκεται σούζα.

4) Πήρε και το πρώτο πρωτάθλημα έπειτα από 24 χρόνια. Και το πήρε αυτός. Όχι οι παίκτες. Αν πίστευε ότι το πήραν εκείνοι, θα τους κρατούσε. Όπως θα κρατούσε και τον Χιμένεθ. Στο μυαλό του Τίγρη η περσινή κούπα είναι δική του. Για αυτό και τελικά τον μόνο που κράτησε ήταν ο Κομίνης (ακόμη προσπαθεί ο ΠΑΟΚ να τον αποσύρει από τις λίστες των διαιτητών)

5) Έβαλε τον Βασιλειάδη να φτιάξει έναν αθλητικό νόμο για πάρτη του, ώστε να ξεμπλοκάρει το χρήμα του Τσάμπιονς Λιγκ.

6) Έφτιαξε το έργο με την Δούρου για τα 20 εκατ ευρώ του γηπέδου.

Σε δύο χρόνια που θα είναι έτοιμο το γήπεδο, ένα όνειρο ζωής και για τον ίδιο και για την ομάδα του, θα είναι 70 χρονών. End of story. Μετά να περάσει ο επόμενος. Είτε αυτός είναι ο γιος του Γιώργος, είτε αυτός είναι κάποιος άλλος επενδυτής που θα αγοράσει την ΠΑΕ.

Παρακάτω για τον Δημήτρη Μελισσανίδη δεν έχει. Για τον Τίγρη που σε αυτή την επιστροφή του στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει περίπτωση να έχει βάλει ούτε το ένα δέκατο από όσα έχουν ξοδέψει ο Μαρινάκης και ο Σαββίδης. Που δεν έχει βάλει ούτε το ένα πέμπτο από όσα έχει βάλει ο Αλαφούζος που τον κυνηγάει όλος ο Παναθηναϊκός.

Αν όντως ο Τίγρης αποφασίσει τα επόμενα βήματα; Αυτά δεν θα έχουν ποδοσφαιρική λογική. Δεν θα έρθουν τίποτα παικταράδες. Δεν θα ανέβει το μπάτζετ. Δεν θα αλλάξουν οι συσχετισμοί. Τον Ντέλετιτς, τον Αθανασιάδη και τον Σάκιτς πάει να πάρει. Τον Βράνιες τσάμπα γιατί τον διώχνει η Άντερλεχτ. Αν προκύψει κάποιος ποδοσφαιράνθρωπος να βοηθήσει την κατάσταση, ίσως αλλάξει κάτι. Αλλά που; Με όλους τους παλαίμαχους ασχολείται ο Μελισσανίδης. Και δεν είναι ότι δεν ξέρει άλλους. Είναι κυρίως πως θέλει πρόσωπα που να τον ξέρουν και εκείνη.

Ένας κανονικός στόχος για την ΑΕΚ θα είναι πλέον η δημιουργία της ομάδας που θα μπει στο νέο γήπεδο. Είτε αυτό γίνει το καλοκαίρι του ΄20 (δύσκολο), είτε του ΄21 (πιο εφικτό). Μιας καλής ομάδας που θα μαζέψει κάπως την ψαλίδα της διαφοράς από τους άλλους. Τα υπόλοιπα είναι λόγια να… αγαπιόμαστε.