Λαλάκη, είδες το τυράκι αλλά όχι και την φάκα…

Όταν είσαι τεμπελάκος μιας και μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει τα ρούβλια πέφτουν για να γίνεται η προπαγάνδα η σωστή αυτά παθαίνεις. Ξεφτιλίζεσαι Λαλάκη μου. Από τη μία βάζεις τα παιδιά που μόλις μετακόμισαν στις εγκαταστάσεις του Ιβάν να γράφουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με ιδιοκτήτες ομάδων και άλλες τέτοιες χαζοχαρούμενες τρελίτσες που δεν πείθουν ούτε παιδί δημοτικού και από την άλλη παίρνεις μια έρευνα ενός διεθνούς οργανισμού και την κάνεις και πάλι σημαία της προπαγάνδας. Μόνο που είδες το τυράκι, αλλά όχι και τη φάκα.

Βρε κουτά παιδιά, γίνεται μια έρευνα που ξεφτιλίζει το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αυτό που την τελευταία τριετία το έχει φέρει η «εξυγίανση» σε νέα απίθανα χαμηλά… βαρομετρικά και εσείς το θεωρείτε ευκαιρία να το γυρίσετε στο τσάμικο και στον καλαματιανό; Ακόμη κι αυτή η έρευνα για την κατακόρυφη πτώση των εισιτηρίων αναφέρει ως κύριο φαινόμενο τα συνεχιζόμενα κρούσματα διαφθοράς και βίας…

Μην κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε, ξέρετε σε ποια θέματα αναφέρονται, αυτά που κάνουν «τζιζ» εκεί στα μέσα ενημέρωσης του Ιβάν Σαββίδη. Τα θέματα που μπαίνουν στο ψυγείο και μένουν εκεί. Οι τελικοί της ντροπής, οι φωτοβολίδες στις εξέδρες με τα γυναικόπαιδα, τα μαχαιρώματα, η διεθνής επιτήρηση, οι καταδικασμένοι σε φυλάκιση παράγοντες που λύνουν και δένουν, τα στημένα ματς στη Β’ Εθνική για τα οποία η ΕΠΟ του «δικού μας» Βαγγέλη Γραμμένου κάνει τα στραβά μάτια, οι συνεχόμενες κρατικές παρεμβάσεις που έχουν ξεφτιλίσει το «αυτοδιοίκητο» του ποδοσφαίρου, η μπούκα του Σαββίδη με το πιστόλι, τα απίθανα διαιτητικά σφυρίγματα που παίζονται στις κωμικές φάσεις της χρονιάς κάνοντας τον γύρο του κόσμου, αυτά είναι τα πραγματικά αίτια για τη συνεχιζόμενη πτώση των εισιτηρίων…

Βέβαια τα παιδιά, δεν έχουν μυαλό να κάνουν μια απλή πρόσθεση και μια διαίρεση, οπότε δεν περιμένουμε και πολλά. Έγινε μια έρευνα λέει, στο εξωτερικό ας θάψουμε πεντ’ έξι. Το να κάτσει κάποιος από εδώ και να μετρήσει τι γίνεται με τα εισιτήρια, είναι προφανώς πυρηνική φυσική.

Αλλά μιας και το πιάσαμε το θέμα, ας το αναλύσουμε λίγο για να δούμε τι πραγματικά συμβαίνει. Για περισσότερα από 15 χρόνια και πιο συγκεκριμένα από το 1990 ως και τα μέσα της δεκαετίας του 2000, το πρωτάθλημα της πρώτης εθνικής κατηγορίας είχε τελματώσει. Ο μέσος όρος των εισιτηρίων ανά αγώνα ήταν από περίπου 3.500 (1994, 2001, 2003) μέχρι περίπου 5.500 (2002, 2005, 2006) και συνήθως ήταν γύρω στις 4.000 εισιτήρια.

Κάπου εκεί οι ιδιοκτήτες των ομάδων της μεγάλης κατηγορίας αποφάσισαν να ιδρύσουν τον συνεταιρισμό της Σούπερ Λίγκας και τα αποτελέσματα φάνηκαν αμέσως, καθώς ο μέσος όρος εισιτηρίων άρχισε να ανεβαίνει κατακόρυφα. Περίπου 6.000 το 2007 και το 2008 και σχεδόν 8.000 τις επόμενες δύο χρονιές (2009 και 2010).

Τι έγινε όμως και από εκεί και πέρα άρχισε η πτώση του μέσου όρου εισιτηρίων; Τίποτα φοβερό και τρομερό δεν έγινε, πέρα από το γεγονός ότι για τον έναν ή τον άλλον λόγο έφυγαν από τη μεγάλη κατηγορία αρκετές εμπορικές ομάδες!

Ο ΟΦΗ των σχεδόν 4.000 εισιτηρίων, ο Ηρακλής επίσης των σχεδόν 4.000 εισιτηρίων κατά μέσο όρο, ο Αρης των 10.000 εισιτηρίων, η ΑΕΚ των 10.000 εισιτηρίων, η Λάρισα των 4.000 εισιτηρίων, είναι οι ομάδες που έλειψαν από τη μεγάλη κατηγορία για αρκετά χρόνια.

Αντίστοιχα, για τον ίδιο λόγο οφείλεται και η μικρή αύξηση που παρατηρήθηκε στον μέσο όρο εισιτηρίων την εφετινή χρονιά. Η επιστροφή του Αρη και του ΟΦΗ έφερε στον συνεταιρισμό της Σούπερ Λίγκας σχεδόν 200.000 εισιτήρια. Κι όταν μιλάμε για μια λίγκα που πανηγυρίζει όταν ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο εισιτήρια, καταλαβαίνει κανείς πόσο μεγάλο ποσοστό αντιστοιχεί στον Αρη και στον ΟΦΗ… Επιπλέον δε χρειάζεται να αναφέρουμε ότι την τελευταία τριετία έχει ανεβάσει τον μέσο όρο εισιτηρίων του ο Ολυμπιακός (από 18.000 το 2017 στα 19.000 πέρυσι και στα 20.600 φέτος) όπως και ο ΠΑΟΚ που από τα 10-11.000 εισιτήρια των περιόδων 2015, 2016 και 2017 έφτασε τα 17.000 πέρυσι και τα 18.000 φέτος.

Αυτά κάνουν τη διαφορά κι όλα τ’ άλλα είναι «να ‘χαμε, να λέγαμε». Αν πάμε να το αναλύσουμε περισσότερο, μπορούμε να βρούμε κι άλλα καλούδια. Για παράδειγμα ο Παναθηναϊκός όταν διεκδικούσε το πρωτάθλημα πριν μια δεκαετία είχε μέσο όρο εισιτηρίων κοντά στις 25.000. Τα τελευταία χρόνια έχει κοντά στις 5.000. Αυτά είναι από μόνα τους 300.000 χαμένα εισιτήρια! Το ένα τέταρτο δηλαδή απ’ όσα κόβει όλη η λίγκα φέτος…

Η αλήθεια και τα νούμερα είναι αμείλικτα, όσο κι αν θέλουν τα παιδιά του Λαλάκη να δημιουργήσουν τη δική τους εικονική πραγματικότητα. Και τα τελευταία χρόνια η κατάντια και η ξεφτίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου φέρουν φαρδιά – πλατιά την υπογραφή των χαλίφηδων και της δήθεν «εξυγίανσης» που έχει επαναφέρει στον αφρό όλα τα κατακάθια της σύγχρονης ιστορίας του τόπου.