Πώς ξεκίνησαν τα μάγια του Λιβάγια

Το φαινόμενο Μάρκο Λιβάγια χτύπησε για πρώτη φορά στις 5 Νοεμβρίου τον ΠΑΟΚ και από τότε παίρνει παραμάζωμα όποια ομάδα βρει μπροστά του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Σε συνολικά τέσσερα ματς στην Super League έχει πετύχει πέντε γκολ ενώ και στην Ευρώπη, στο ματς με την Ριέκα, μπήκε στο μισάωρο και αφύπνισε την ΑΕΚ, που κοιμότανε.

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για αυτή την ξαφνική μεταμόρφωση του, όπως η προσαρμογή του στην Ελλάδα, η αλλαγή ψυχολογίας με την αυτοπεποίθηση του να χτυπάει ταβάνι μετά το πρώτο γκολ, την αγάπη που δέχεται από πλευράς φιλάθλων και άλλα τέτοια.

Όμως αν το αναλύσουμε καθαρά αγωνιστικά, όλα ξεκίνησαν από ένα δυσάρεστο γεγονός. Ο τραυματισμός του Πέτρου Μάνταλου στη Νέα Σμύρνη, ανάγκασε τον Μανόλο Χιμένεθ να διαφοροποιήσει πλήρως τα πλάνα του. Ο Ισπανός προπονητής άρχισε πλέον να χρησιμοποιεί κατά κόρον το σύστημα με τους τρεις κεντρικούς αμυντικούς και τους δυο επιθετικούς, κάτι που ξεμπλόκαρε εντελώς τον Κροάτη στράικερ.

Επίσης ο αρχηγός της ΑΕΚ είναι ένας ποδοσφαιριστής που θέλει την μπάλα στα πόδια του και κακά τα ψέματα, η Ενωση είχε μάθει να δουλεύει υπό τον άξονα του Μάνταλου τα τελευταία χρόνια. Ο άτυχος ποδοσφαιριστής έχει πολλά χαρίσματα αλλά αρέσκεται να κρατάει αρκετή ώρα την μπάλα στα πόδια του. Αυτό αυτομάτως απενεργοποιούσε τον Λιβάγια, ο οποίος θέλει να παίζει την μπάλα με την μία επαφή και γρήγορα και με συνεχή κίνηση στον ελεύθερο χώρο.

Η συνύπαρξη των Λιβάγια και Μάνταλου είναι δύσκολη στο αρχικό σχήμα και αυτό φάνηκε και στα πρώτα ματς. Πέρα από την εντός έδρας αναμέτρηση με την Αούστρια, όπου χάθηκε η μπάλα, στα άλλα παιχνίδια, οι δυο τους δεν κατάφεραν να συνδυαστούν και ο Χιμένεθ συχνά πετούσε τον έναν από τους δυο στα πλάγια, απενεργοποιώντας τον ουσιαστικά.

Στο σύστημα με τους δυο επιθετικούς ο Λιβάγια αισθάνεται να έχει μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων και δεν χρειάζεται να βρίσκεται μέσα στο κουτί. Στην Λιβαδειά στη φάση του γκολ έχει γυρίσει πέντε μέτρα από την μεσαία γραμμή για να πάρει την μπάλα και να ξεκινήσει την επίθεση. Είτε πίσω από τους δυο επιθετικούς, είτε ως ένας από τους δυο στράικερ, ο Κροάτης αξιοποιείται πολύ καλύτερα. Ακόμα και το 4-2-3-1, όπου αγωνιζόταν πίσω από το φορ στο ξεκίνημα, δεν είχε χώρο, αφού η άμυνα έκλεινε πάνω του. Τώρα με τρεις παίκτες κινητικούς κοντά την περιοχή βρίσκει χώρους για να κάνει την δουλειά του.

Η τύχη πάει με τους ισχυρούς και ο Λιβάγια αξιοποιεί στο έπακρο την ρέντα του. Αν παρατηρήσει κάποιος τα επτά γκολ που έχει πετύχει, ο Κροάτης πρέπει να αισθάνεται κάτι παραπάνω από τυχερός. Το πρώτο του γκολ με την Αούστρια, το σημείωσε με κόντρα, αφού ο αμυντικός κλώτσησε την μπάλα στο σώμα του και αυτή κατέληξε στα δίχτυα, ενώ το δεύτερο προήλθε από καθαρή θέση οφσάιντ.

Στο πρωτάθλημα, το γκολ στην Λεωφόρο κόντραρε στον Χούλτ στο 95’ και «έγραψε» ενώ και με τον Πλατανιά επιχείρησε τακουνάκι, η μπάλα κόντραρε και του επέστρεψε για να σκοράρει.