Γκαγκάτσης κερνάει, Γκαγκατσάκος πίνει

Δεν είναι φάρσα. Δεν είναι ανέκδοτο. Δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο. Η είδηση είναι πραγματική και αρκούντως σοβαρή. Και το πλέον σημαντικό. Δεν έχει διαψευστεί. Υπάρχει σοβαρή σκέψη λοιπόν για Γκαγκατσάκο για πρόεδρος στη Σούπερ Λιγκ. Κατά το Σαράφης στα Τρίκαλα, Σαράφης στη Νέα Υόρκη.

Η Συμμαχία, η εξυγίανση, η Νέα Τάξη πραγμάτων, δώστε της όποιο όνομα θέλετε, σε όλο της το μεγαλείο. Πλειοψηφία έχουμε, ότι γουστάρουν κάνουμε. Μέχρι που βάζουμε πρόεδρος στη Σούπερ Λιγκ, τον θυρωρό του Μακεδονία Παλλάς. Τον κηπουρό που κουρεύει το χορτάρι στη Τούμπα. Ποιος θα μας εμποδίσει;

Ο Τίγρης; Αυτός έχει τα δικά του μπλεξίματα. Τους Αμερικανούς που τον κυνηγάνε με την απόχη για τον χώσουν στο κλουβί. Το τελευταίο που τον απασχολεί είναι το ποδόσφαιρο. Και η ΑΕΚ. Όταν είσαι σε αδυναμία, κλείνεις μέτωπα. Δεν ανοίγεις. Κι ας είναι καλά ο Βασιλειάδης που θα περάσει στο Νόμο, να μεταφερθούν τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ, στην Αγιά Σοφία. Τα λεφτά της ΑΕΚ δηλαδή, στο (για 49 χρόνια) γήπεδό του. Κι έναν Μάου Μάου να έβαζε ο Ιβάν πρόεδρο στη Σούπερ Λιγκ δεν θα έλεγε όχι. Πολύ περισσότερο το γιο του φίλου του.

Αν λοιπόν ο Γραμμένος είναι ο δικός μας, ο Γκαγκατσάκος είναι κατά δικός μας. Ο γιος δήθεν πρόεδρος κι ο πατέρας δήθεν νομικός σύμβουλος. Και θα έχει πλάκα να είσαι από μία μεριά να βλέπεις πως θα μιλάνε μεταξύ τους αν οι πληροφορίες επαληθευτούν. Αν δηλαδή οι σκέψεις που υπάρχουν στην… εξυγίανση γίνουν πράξη και ο Γκαγκατσάκος πάρει το οβάλ γραφείο στην Σούπερ Λιγκ.

Να απευθύνεται ο Γκαγκάτσης στον Γκαγκατσάκο στον πληθυντικό, «κύριε πρόεδρε». Να ζητάει εξηγήσεις ο Γκαγκατσάκος (σαν προϊστάμενός του) από τον Γκαγκάτση. «Πείτε μας κύριε Γκαγκάτση για πιο λόγο καθυστερεί η νομοθετική ρύθμιση για την αναδιάρθρωση των κατηγοριών»; Κωμωδία.

Και γιατί όμως ο Γκαγκατσάκος κι όχι η Γκαγκάτσενα; Που έχει και πολυετή εμπειρία, λόγω της μακράς θητείας της στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Όπου και βίωσε την για λόγους εκδίκησης, απόλυση από τις Γκρανκάσες. Να αποκατασταθεί η αδικία. Το θέμα όμως, δεν είναι για καλαμπούρι.

Είναι σοβαρά. Ούτε επί της Χούντας των Συνταγματαρχών, δεν είχανε γίνει αυτά. Ούτε ο περιβόητος Ασλανίδης, δεν το είχε αποτολμήσει. Πατέρας και γιος στο κομάντο. Να μετατραπεί ο συνεταιρισμός της Σούπερ Λιγκ, σε Γκαγκάτσης και υιός ΕΠΕ. Γιατί αυτή θα είναι η ιεραρχία. Πρώτα ο Γκαγκάτσης κι ύστερα ο Γκαγκατσάκος.

Σαράντα χρόνια επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ουδείς είχε διανοηθεί, να βάλει πατέρα και γιο στο κουμάντο. Αν συμβεί τώρα θα γραφτεί ιστορία. Μπορεί να συμβεί στο θέατρο. Να παίζουν πατέρας και γιος στη ίδια παράσταση. Στα μπουζούκια. Να τραγουδάνε πατέρας και γιος στο ίδιο σχήμα. Συμβαίνει στον Παναθηναϊκό, ο προπονητής να έχει ποδοσφαιριστή το γιο του. Το να ασκούν διοίκηση μαζί πατέρας και γιος δεν συνέβαινε ούτε στην Ουγκάντα επί Αμίν Νταντά. Κρατάγανε τα προσχήματα. Δεν τραβάγανε τόσο τέρμα το σκοινί.

Σα να λέμε τώρα με τον ανασχηματισμό που θα κάνει ο Τσίπρας, να βάλει πατέρα και γιο σ ένα υπουργείο, υπουργό και γενικό γραμματέα αντίστοιχα. Γίνεται; Δεν γίνεται. Θα γελάει ο κόσμος. Θα τους πάρουνε με τις πέτρες. Και γι αυτό δεν έχει γίνει ποτέ μέχρι σήμερα. Κι όχι μόνο στη πολιτική, αλλά ούτε στο ποδόσφαιρο.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Και όμως υπάρχει σοβαρή σκέψη να γίνει τώρα. Να μετατραπεί η Σούπερ Λιγκ, σε οικογενειακή επιχείρηση. Γκαγκάτσης και υιός ΕΠΕ. Γκαγκάτσης κερνάει, Γκαγκατσάκος πίνει. Όταν το νόμιμο και ηθικό γίνονται ρόμπα ξεκούμπωτη. Όταν ο πατέρας είναι παράνομα στη Σούπερ Λιγκ, όντας δις κακουργηματικά κατηγορούμενος, θα έχουν πρόβλημα για το ηθικό να είναι ο υιός πρόεδρος;