«Εμείς δεν είμαστε ψιλικατζήδες…»

Η ιστορία γνωστή και πολυφορεμένη. Ο Ελληνας, ο μάγκας, ο ξύπνιος, θέλει να κάνει τη δουλειά του. (Θεωρεί ότι) ξέρει τον τρόπο να «φάει» όλο τον κόσμο. Ότι μπορεί να σε πιάσει κορόιδο όποιος κι αν είσαι. Στο τσάμπα, χωρίς να βάλει το χέρι στην τσέπη. Είναι σίγουρος, βρε αδερφέ. Εως ότου έρχεται η μεγάλη κατραπακιά και επανέρχεται στη δυσάρεστη πραγματικότητα. Αυτή που αναφέρει πως: «Χωρίς λεφτά, παίκτες της προκοπής δεν παίρνεις».

Ο Ολυμπιακός έφερε τον Καμαρά και τον Σισέ και τώρα τον Ουσεϊνού Μπα. Με μικρά συμβόλαια, σχεδόν 100.000 των χρόνο. Αλλά πήρε το ρίσκο και έσκασε από μία 500άρα χιλιάδες για κάθε έναν από τους «άγνωστους» παίκτες που απέκτησε. Ο ήρωας της ιστορίας μας θέλει καλούς παίκτες, με συμβόλαια στο… ναδίρ και χωρίς να πληρώσει. Και είναι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει κιόλας. Στην Ελλάδα αυτό περνάει. Εξω, απλά γελάνε.

Ο εν λόγω παράγοντας, λοιπόν, ενημέρωσε τους πανίσχυρους κυρίους κορυφαίου γραφείου μάνατζερ ότι θέλει παίκτες. Πολλούς και καλούς παίκτες. Και χωρίς λεφτά για μεταγραφή. Βαριά δανεισμό, με οψιόν για το καλοκαίρι. Και βλέπουμε. Και, φυσικά, ταβάνι στα συμβόλαια οι 200.000 €. Πού να ξοδεύεται τώρα.

Ποια απάντηση πήρε ο παράγοντας της σημαντικής ελληνικής ομάδας από τους ισχυρούς «φίλους» του; Αυτή που αναμενόταν. Εφαγε ένα ξεγυρισμένο, εμφατικό «άκυρο» και ησύχασε. Διότι όταν θέλεις να κάνεις παιχνίδι με τα μεγάλα κεφάλια, δεν γίνεται να είσαι ψιλικατζής. Πληρώνεις και παίρνεις. Ή, τέλος πάντων, είσαι σωστός και αβέρτος εκεί που πρέπει και κάνεις της δουλειά σου. Ο καλός μας παράγοντας δεν έχει καμία σχέση με την αβερτοσύνη. Ετσι, άκουσε τους… φίλους του λένε πως «δεν έχουμε ψιλικατζίδικο» και πως «να πάει σε άλλη γειτονιά για παίκτες».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Το χειρότερο για τον ήρωά μας; Την ίδια απάντηση έχει λάβει και από άλλους ανάλογα ισχυρούς του ποδοσφαίρου. Για τους ίδιους λόγους… Πού καιρός για έξοδα…