Ρητορική «Κατίνας» για μία απόπειρα δολοφονίας!

Ακόμη ένα χτύπημα. Μεθοδευμένο, επαγγελματικό, αμείλικτο. Από εκείνα που σου θυμίζουν ότι το ποδόσφαιρο παίζεται στον βούρκο. Με πιστόλια, βόμβες, εκρήξεις, μπράβους, με ανοιγμένα κεφάλια, με πυροβολισμούς στα πόδια, με καμένα αυτοκίνητα, με «ξέρω που μένεις», με εκφοβισμούς, με κάθε λογής απειλές, έως και με απαγωγές! Σαν μια μαφιόζικη ταινία. Λες και ο υπόκοσμος αποφάσισε να κάνει την εμφάνισή του στην αθλητική γειτονιά μας και να αναλάβει τα ηνία. Με μία νέα απόπειρα δολοφονίας.

Μια ταινία από εκείνες που δυστυχώς έχουμε ξαναδεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Μια ταινία που δεν τελειώνει ποτέ. Αντιθέτως, κάθε χρόνο παίρνει παράταση και για τη νέα σεζόν και αναβαθμίζεται, αλλάζοντας ονόματα. Διότι κάθε σεζόν εμφανίζονται νέα «μπουμπούκια», νέοι πρόθυμοι. Νέα εκτελεστικά όργανα. Βεβαίως, το πρόβλημα δεν είναι (μόνο) το εκτελεστικό όργανο. Στους νόμους της νύχτας, είναι σαφές ότι ο «εκτελεστής», αυτός που κάνει τη δουλειά είναι αναλώσιμος, μπορεί να είναι ο καθένας. Ο σημαντικός, είναι αυτός που πληρώνει για να γίνει η δουλειά. Και ειδικά αυτός μένει πάντα ασύλληπτος.

Οι φωνές, οι κορόνες που ακολουθούν πάντα επιθέσεις σαν κι αυτή στον διαιτητή Τζήλο είναι για τα μάτια του κόσμου. Ανούσιες. Κανείς δεν νοιάζεται για τον Τζήλο και τον κάθε Τζήλο. Αυτό που νοιάζει τον «περίγυρο» του ποδοσφαίρου είναι να «χρεώσουν» κάπου την επίθεση. Αυτό έκανε πρώτος από όλους ο Κυριάκος Κυριάκος, πριν ακόμη μάθουμε καλά – καλά πώς είναι ο Τζήλος, εάν είναι καλά, εάν κινδυνεύει, τι ακριβώς συνέβη. «Εβγαλε απόφαση» για το ποιος φταίει. Εκθέτοντας εαυτόν και ΠΑΟΚ. Ωστόσο, με ρητορική «Κατίνας», το μόνο που καταφέρνεις είναι να στρέφεις αλλού την προσοχή. Και όχι στην ουσία. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να πεις πως «κάτι ξέρεις», αλλά δεν το λες. Πες το, λοιπόν, για να φέρεις ακέραια την ευθύνη των λόγων και των πράξεών σου.

Αλλά και αυτό μικρή σημασία έχει. Η μικροπολιτική που ακολουθεί ο καθένας είναι δικό του θέμα. Η μεγάλη εικόνα είναι άλλη. Η Πολιτεία, η Αστυνομία, οι αρχές, όλοι πρέπει να αποφασίσουν εάν για τον κάθε Τζήλο υπάρχει δικαίωση. Εάν για κάθε τέτοια περίπτωση θα βρεθούν οι ένοχοι. Τι έχει διδάξει το πρόσφατο παρελθόν; Ότι τίποτε δεν θα γίνει. Ότι κανείς δεν θα συλληφθεί. Ότι ακόμη κι αν ο δράστης έχει πιαστεί με τη γίδα στην πλάτη, δεν θα τον πειράξει κανείς. Όπως δεν πείραξαν άλλους κι άλλους, για τους οποίους υπάρχουν επίσημα στοιχεία στα χέρια της αστυνομίας και των δικαστικών αρχών. Στοιχεία, συνομιλίες, τιμολόγια, αποδείξεις, τα πάντα. Υποθέσεις για τις οποίες δεν ανέφερε ποτέ, τίποτε ο λαλίστατος Κυριάκος.

Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά από τις ομάδες. Εδώ έχουμε να κάνουμε με ποινικούς. Με κανονικούς εγκληματίες. Επαγγελματίες. Όχι της πλάκας. Οι οποίοι χτύπησαν, έστειλαν στο νοσοκομείο και έθεσαν σε κίνδυνο έναν άνθρωπο. Εάν αυτός είναι καλός ή κακός διαιτητής κι εάν κάνει καλά τη δουλειά του ή όχι, είναι μια παράμετρος που δεν μπορεί να μπει στην κουβέντα για μια εγκληματική πράξη. Οποιος τη βάζει, είναι υπεύθυνος για τις απόψεις του. Οποιος θέλει να κάνει μικροπολιτική και να κάνει τον έξυπνο, οφείλει να πιστοποιήσει αυτά που λέει. Διότι όταν ο ίδιος κατακρίνει τη δημόσια κριτική, πώς πέφτει έτσι αψήφιστα στην παγίδα να κάνει το ίδιο και μάλιστα με σκαιό τρόπο;

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Και για να τελειώνουμε. Εάν ο Κυριάκος ή ο ΠΑΟΚ θέλουν να προσάψουν κάτι σε οποιονδήποτε, ας το κάνουν επίσημα, αναφέροντας ανοιχτά ό,τι πιστεύουν/ξέρουν/φαντασιώνονται/τους είπαν. Οσο κινούνται με λογικές Κυριάκου, το μόνο που καταφέρουν είναι μια κακοστημένη προπαγάνδα, πάνω σε ένα τόσο σοβαρό θέμα. Ένα θέμα που δεν αφορά ούτε στους ξένους διαιτητές που έσπευσε να ζητήσει ο απολυμένος αθλητικός διευθυντής του Δικεφάλου και σεσημασμένος διαμαρτυρόμενος «πέφτουλας» των διαιτητών, Λούμπος Μίχελ, με δήλωση-παραγγελία, ούτε σε οτιδήποτε δεν αφορά στο να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν ή στην υγεία του θύματος.