Τα παιδιά του μπάσκετ και της... αλήθειας, το έκαναν το θαύμα τους! Αφού επί δύο χρόνια έγραφαν πρωί-μεσημέρι-βράδυ σαν να είχαν συνταγή γιατρού, τουλάχιστον από μια φορά σε κάθε κείμενό τους τις λέξεις «εξυγίανση», «FIFA», «UEFA» τα κατάφεραν και έβαλαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη... θεραπεία που τους είχε δοθεί.
Σε αυτά δε χωράνε οπαδικά, φίλε αναγνώστη. Μπορεί τα παιδιά της Δάφνης να είναι προσκολλημένα στη σπυριάρα και από το ποδόσφαιρο να έχουν πάρει διαζύγιο, ωστόσο αυτό που μετράει αυτή τη στιγμή είναι ότι η θεραπεία τελείωσε. Η «εξυγίανση», και οι σατανικές FIFοUEFες ανήκουν στο παρελθόν.
Δείτε για παράδειγμα με πόση μαεστρία ζυγίσουν πια τα κείμενά τους στην πρώτη σελίδα. Δείτε πόσο όμορφα αναδεικνύονται τα υπέροχα θέματα του ΠΑΟΚ και (μόνο τα θετικά) της ΕΠΟ του «δικού μας» Βαγγέλη Γραμμένου…
Πλέον στην εποχή που ζούμε, ο βιοπορισμός είναι δύσκολο πράγμα, οπότε ακόμη και ο ρόλος του άτυπου γραφείου Τύπου και του άτυπου γραφείου προπαγάνδας, είναι… λειτούργημα.
Η δουλειά έγινε, έπαιξαν όσο χρειαζόταν τα χαρτιά της «εξυγίανσης», της FIFA και της UEFA και τώρα μπήκαν σε πρόγραμμα… αποτοξίνωσης. Λογικό είναι. Τόσα χρόνια την ίδια πιπίλα, κουράστηκαν.
Έτσι εξηγείται φίλε αναγνώστη το ξαφνικό θάψιμο της είδησης για τη ξεγυρισμένη σφαλιάρα που δέχτηκε η διοίκηση της ΕΠΟ και ο πρόεδρός της Βαγγέλης Γραμμένος από την επιτροπή παρακολούθησης της FIFA και της UEFA. Είδηση που εξαφανίστηκε πιο γρήγορα κι απ’ τα γκολ οφσάιντ του Πέλκα και των υπολοίπων αστέρων της «εξυγίανσης».
Από τη στιγμή που επέστρεψαν οι Κυριακές μας, καλέ μου αναγνώστη, τέτοια φαινόμενα πρέπει να εξαφανίζονται. Αν μάλιστα το δουλέψουν λίγο στις προπονήσεις, τότε θα καταφέρουν να εξαφανίζουν αυτές τις μιαρές ειδήσεις ακόμη πιο γρήγορα κι απ’ το πέσιμο του Πρίγιοβιτς στο ματς με τον Αστέρα. Εκείνη την αλήστου μνήμης βουτιά προτού καν τον… χαϊδέψει το γάντι του τερματοφύλακα, ένα καταφανέστατο και 100% εξυγιαντικό πέναλτι που θα δινόταν ακόμη και με το VAR, όπως προφήτευσαν οι μελλοντολόγοι Νοστράδαμοι της Δάφνης σε σχετικό τους κείμενο.
Πάντα με σεβασμό στο λειτούργημα, στον άνθρωπο και πάνω απ’ όλα στον αθλητισμό, ο Βασιλάκης και η παρέα του, συνεχίζουν να επιτελούν ένα θεάρεστο έργο προστατεύοντας τον πρώτο πρόεδρο της εποχής της «εξυγίανσης».
Και κάπου εδώ πρέπει να σταθούμε με συμπάθεια στο πλευρό τους, καθώς τα παιδιά αξίζουν την κατανόηση και την εκτίμησή μας. Ξέρετε πόσο δύσκολη είναι η φάση της απεξάρτησης; Πόση «εξυγίανση» να αντέξουν κι αυτοί, φτάνει πια.