Ο Βασίλης Δεκάρικος, συνδέει το ντου με τον Πανθρακικό με τα πρωτοφανή επεισόδια με τον Άγιαξ. Την Ορίτζιναλ που έφερε τον Μελισσανίδη στη ΑΕΚ να τον διώχνει με τον τρόπο που εκείνη ξέρει.
Η ζωή μου κύκλους κάνει, τραγούδαγε η Χαρούλα. Ένας κύκλος που άνοιξε πριν πεντέμισι χρόνια, έκλεισε το βράδυ της Τρίτης. Στο ίδιο γήπεδο με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Ντου στο ΟΑΚΑ από την Ορίτζιναλ στις 14 Απριλίου 2013, ντου από την Ορίτζιναλ στους οπαδούς του Άγιαξ στις 27 Νοεμβρίου 2018. Με το πρώτο ντου, άνοιξε ο δρόμος για τον υποβιβασμό της ΑΕΚ και την επιστροφή του Δημήτρη Μελισσανίδη. Με το δεύτερο ίσως διευκολυνθεί για την αποχώρησή του. Θέμα που (από το πουθενά) ο ίδιος άνοιξε στη συνάντηση που είχε με τους δημοσιογράφους την ημέρα της ονομαστικής του εορτής. «Η ΑΕΚ δεν έχει, ιδιοκτήτη. Αν βρεθεί κάποιος ισχυρός θα τη δώσω…. αφήστε το γιο μου». Κι ο Μελισσανίδης δεν είναι απ αυτούς που πετάνε λόγια στον αέρα. Ξέρει κάθε φορά τι λέει και γιατί το λέει.
Βλέπεις τα βίντεο από το ΟΑΚΑ και τους χουλιγκάνους να σουλατσάρουν στο ταρτάν ανενόχλητοι και να πετάνε μολότοφ, χωρίς να υπάρχει στο πλάνο σεκιούριτι. Κάπως σαν το ματς με τον Πανθρακικό ένα πράγμα. Ούτε ένας σεκιούριτι να προσπαθήσει να τους συγκρατήσει. Ούτε ένας. Ελεύθεροι και ασύδοτοι να κάνουν ότι γουστάρουν. Και δεν είναι ότι ο Τίγρης ήταν απροετοίμαστος: πριν ένα μήνα, σε ανύποπτο δηλαδή χρόνο, είχε πει για τους οργανωμένους, «εκεί απέτυχα, δεν κατάφερα να τους ελέγξω». Τα επεισόδια στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας την παραμονή έδειχναν ότι το ματς μύριζε μπαρούτι. Κι όμως την έπαθε. Η ποινή αποκλεισμού από την Ευρώπη κρέμεται σαν πέλεκυς πάνω από το κεφάλι της ΑΕΚ.
Λες κι είναι Αλαφούζος ο Τίγρης να του κάνουν μαγκιές οι οργανωμένοι. Όμως οι οργανωμένοι του δίνουν τη δυνατότητα, αν το θελήσει, να γίνει Αλαφούζος. Όπως αποχώρησε πέρυσι ο Αλαφούζος από τον Παναθηναϊκό, ν’ αποχωρήσει κι αυτός. Να πει «Απέτυχα. Κέρδισα το Μαρινάκη. Κέρδισα το Σαββίδη. Έκανα την ΑΕΚ οικονομικά αυτοδύναμη. Πρωταθλήτρια ύστερα από 24 χρόνια. Την έβγαλα στο Τσάμπιονς Λιγκ. Χτίζω το γήπεδο. Σ’ αυτούς όμως απέτυχα. Δεν κατάφερα να τους κερδίσω.Έχασα». Και ν’ αποχωρήσει. Όπως αποχώρησε κι ο Αλαφούζος. Χωρίς να χρειάζεται να χρηματοδοτεί την ομάδα. Δεν τη χρηματοδότησε ποτέ άλλωστε. Χωρίς να του πρήζει κανείς τα συκώτια για μεταγραφές. Χωρίς να χρειάζεται να παίζει στην Ευρώπη και να ξεφτιλίζεται. Παραμένοντας, ωστόσο μετά και τη δυνατότητα που του δίνουν οι τελευταίες τροπολογίες στον αθλητικό νόμο, ιδιοκτήτης της ΠΑΕ.
Και να μείνει στην ΑΕΚ μία υπηρεσιακή διοίκηση. Με το Γιαννάκη Παπαδόπουλο κουμανταδόρο. Σαφώς πιο καπάτσος και ικανός από τον Βασίλη Κωνσταντίνου. Με τον Ουζουνίδη προπονητή, που έχει κι εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις. Με μια νεανική ομάδα, σαν του Παναθηναϊκού, για την οποία είχε εκφράσει σε ανύποπτο χρόνο το θαυμασμό του ο Τίγρης. Η οποία δε θα παίζει, όπως ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη. Όχι για οικονομικούς λόγους, αλλά λόγω επεισοδίων. Κι αν τα πράγματα πάνε καλά, όπως πάνε φέτος στον Αλαφούζο, εδώ είμαστε για να επανέλθουμε. Όπως κι ο.Αλαφούζος. Η, αν βρεθεί κάποιος ισχυρός να δώσει, την ΑΕΚ σε καλά χέρια. Όπως την είχε ξαναδώσει στον Τροχανά.
Κι αυτή την κουβέντα, της αποχώρησής του, επαναλαμβάνω, την είχε ανοίξει πριν από κανένα μήνα, σε ανύποπτο δηλαδή χρόνο, ο ίδιος ο Τίγρης. Κι η Ορίτζιναλ με τα πρωτοφανή επεισόδια της Τρίτης, του δίνει τη δυνατότητα να τη ξανανοίξει. Όπως δηλαδή τον φέρανε στην ΑΕΚ να τον ξανά.. διώξουν. Και δεν θα φταίει αυτός, αν αυτό το εντελώς θεωρητικό ενδεχόμενο γίνει πραγματικότητα. Τα παλιόπαιδα της Ορίτζιναλ θα φταίνε. Κι ας είχε κάνει τόσα γι αυτούς. Μέχρι τους παίκτες είχε βάλει να κρατάνε πανό για το μέλος της Ορίτζιναλ που βρέθηκε νεκρό με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Με τα δημοσιεύματα να μιλάνε για «ενδεχόμενη ανάμειξή του σε παράνομες δραστηριότητες».