Εθνική… παγωμάρα

Ο πρόεδρος της ελληνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας μπορεί να προσέχει τη σιλουέτα του, ωστόσο το βράδυ της Πέμπτης ήταν… βαρύ για το στομάχι του. Από τη μία πλευρά είχε το γεύμα των επιτετραμμένων του ελληνικού ποδοσφαίρου FIFA και UEFA με τους εκπροσώπους των τεσσάρων “μεγάλων” ομάδων, που δεν μπορούσε να γίνει εν τη απουσία του Βαγγέλη Γραμμένου. Από την άλλη είχε το παραδοσιακό δείπνο που παραθέτει η ομοσπονδία στην εκάστοτε φιλοξενούμενη ομάδα, όπου επίσης έπρεπε να παραβρεθεί ο πρόεδρος της ΕΠΟ.

Η αλήθεια είναι ότι το καράβι της “εξυγίανσης” που κυβερνά ο Γραμμένος βρίσκεται σε φουρτουνιασμένη θάλασσα και το τελευταίο που τον απασχολεί είναι τα γεύματα.

Η ομοσπονδία έχει απέναντί της τη Σούπερ Λίγκα, τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη, αλλά και τον κάθε ποδοσφαιρόφιλο που περιμένει εδώ και έναν χρόνο το VAR και τις καλύτερες διαιτησίες, ωστόσο αντ’ αυτού εισπράττει “μια από τα ίδια”: επεισόδια, φονικές φωτοβολίδες και καταστροφές περιουσιών έξω από τα γήπεδα, έρχονται ως… ουρά της περυσινής περιόδου που στιγματίστηκε από τα πιστόλια, τις σφαίρες, τους μπράβους, τις απειλές και τις εμπρηστικές δηλώσεις.

Η ΕΠΟ έχει αποτύχει παταγωδώς να οργανώσει και να αντιμετωπίσει τα παραπάνω φαινόμενα που έχουν γίνει πια καθημερινότητα στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στο κομμάτι που της αναλογεί η ευθύνη της είναι τεράστια. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι οι ποινές για τους παραβάτες με τον νέο ΚΑΠ και τον πειθαρχικό κανονισμό έγιναν ακόμη πιο ελαστικές!

Επιπλέον η ΕΠΟ έχει αποτύχει και στο αγωνιστικό κομμάτι, Δεν αναφερόμαστε μόνο στα αποτελέσματα της εθνικής ομάδας ανδρών, αλλά στη συνολική αντιμετώπισή της με ερασιτεχνικού χαρακτήρα κινήσεις. Ηθελε στην αρχή να στείλει το μήνυμα ο Γραμμένος του τύπου “αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε”.

Στόχος φυσικά εξ αρχής δεν ήταν άλλος από τον Ολυμπιακό, οπότε η πρώτη μπαλαφάρα ήταν επικοινωνιακή. Η εθνική Ελλάδας άλλαξε έδρα, έφυγε από το “Γ. Καραϊσκάκης”. Θα πήγαινε στην Τούμπα, αλλά μας προέκυψαν άλλου τύπου θέματα τον περασμένο χειμώνα με τους αγώνες που διακόπτονταν ανά δεκαπενθήμερο λόγω επεισοδίων.

Ετσι η εθνική Ελλάδας μετακόμισε στο “κρύο” ΟΑΚΑ. Ενα γήπεδο που δεν αρέσει ούτε στους παίκτες, ούτε στο φίλαθλο κοινό το οποίο για αγώνα της εθνικής Ελλάδας δεν το γέμισε ούτε όταν πήγαινε για πρόκριση σε Μουντιάλ. Το 1993 το κρίσιμο ματς με τη Ρωσία που κρίθηκε από το γκολ του Μαχλά και έστειλε την Ελλάδα στα γήπεδα των ΗΠΑ την επόμενη χρονιά κόπηκαν 60.000 εισιτήρια, ενώ στο ματς με τη Δανία που έκρινε την (μη) πρόκρισή της στο Μουντιάλ της Γαλλίας κόπηκαν 64.000 εισιτήρια. Σημείωση, ότι τότε το το ΟΑΚΑ χωρούσε σχεδόν 75.000 κόσμο.

Στο ΟΑΚΑ που παραδοσιακά είναι λοιπόν “κρύο” για την εθνική ομάδα, υποδέχεται η Ελλάδα την Ουγγαρία. Και το ενδιαφέρον της ΕΠΟ για να προβάλλει το σημαντικότερο “προϊόν” της είναι μηδαμινό.

Η ατζέντα περιστρέφεται μονότονα γύρω από τα ίδια θέματα, το πώς θα γίνει καμιά… δουλίτσα του τύπου ποια εταιρεία θα πάρει τα διαφημιστικά LED, την μικροπολιτική των βορείων και των νοτίων που μοιράζονται το… βασίλειο της ομοσπονδίας…

Η εθνική ομάδα για αυτούς έχει… ενδιαφέρον μόνο αν προκύψει κάνα ταξιδάκι στο εξωτερικό. Κατά τα λοιπά, τη μία φεύγει ο βοηθός του ομοσπονδιακού τεχνικού, τον άλλο μήνα επιστρέφει. Τον έναν μήνα είναι υψηλόμισθος, τον άλλο χαμηλόμισθος.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, ακόμη και η ίδια η ΕΠΟ δε φαίνεται να δείχνει κανένα ενδιαφέρον για την εθνική ομάδα. Δεν έχει κάνει καμία κίνηση, καμία καμπάνια, να επιχειρήσει να γεμίσει το γήπεδο. Δε συζητάμε για το επικοινωνιακό κομμάτι. Μολονότι πληρώνονται φανερά και κρυφά σύμβουλοι και μυστικοσύμβουλοι ως επικοινωνιολόγοι, το τελευταίο τους μέλημα είναι η εθνική Ελλάδας και αυτό φαίνεται από την αντιμετώπιση των μίντια.

MUST READ

«Ντου» Καρυπίδη σε Τσαγκαράκη

Η εθνική… παγωμάρα είναι ακόμη μια επιτυχία αυτής της ΕΠΟ.