Η μέρα της (πράσινης) μαρμότας

Εντελώς σημειολογικά θυμίζουμε ότι από το τέλος Μαρτίου – αρχές Απριλίου που μπήκε στη ζωή του Παναθηναϊκού η Pan Asia και ο – για κάποιους επιτυχημένος broker και για κάποιους άλλους απλώς «μπροστινός» – Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ, ομάδες όπως ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης και ο ΟΦΗ άλλαξαν σε διάστημα λίγων ημερών ιδιοκτησία…

Σύμφωνοι, δεν είναι ίδια τα μεγέθη, ούτε ίδιες οι περιπτώσεις. Στον Ηρακλή για παράδειγμα τα πράγματα ήταν πιο απλά καθώς δεν υπήρχε προηγούμενος ιδιοκτήτης, καθώς η ομάδα τώρα έγινε ΠΑΕ κι επομένως απλώς το ερασιτεχνικό σωματείο έπρεπε να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο. Στον δε – πολυμετοχικό – ΟΦΗ η αλλαγή ιδιοκτησίας γίνεται με την παραχώρηση των μετοχών στον ελληνοαμερικανό επενδυτή που κρίθηκε ικανός να αναλάβει την ομάδα.

Στον Παναθηναϊκό τώρα, συνεχίζεται η διαδικασία με ρυθμούς… χελώνας. Από Μάρτη καλοκαίρι κι από Αύγουστο… χειμώνα που λέει κι ο λαός. Σαν να μην πέρασε μια μέρα…

Το θέμα δεν είναι οι διαρκείς καθυστερήσεις, αναβολές και επαναπροσδιορισμοί του ντιλ. Το μεγαλύτερο πρόβλημα προκύπτει από την εκκωφαντική σιωπή των εμπλεκόμενων πλευρών στην εξέλιξη της διαδικασίας. Κανείς δεν περιμένει να γίνουν τα όποια “παζάρια” μπροστά στις κάμερες και με ανοιχτά τα μικρόφωνα, ωστόσο αυτό που θα περίμενε ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι να υπάρχει ένα… σκαρίφημα για την επόμενη ημέρα.

Αντ’ αυτού δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνο τα σενάρια που κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία και τα οποία προέρχονται από συγκεκριμένους “πομπούς” αμφιβόλου αξιοπιστίας.

Για αυτό παρατηρείται και το φαινόμενο τη μία ημέρα να φημολογείται ότι θα υπάρξει κοινός εκπρόσωπος Αλαφούζου και Πιεμπονγκσάντ στην προγραμματισμένη για αύριο Παρασκευή Γενική Συνέλευση και σήμερα να κυκλοφορεί η είδηση ότι τελικά δεν θα υπάρξει εκπρόσωπος του Ταϊλανδού.

Πραγματικά ελάσσων θέμα αυτό. Καμία ουσία δεν έχει ο οποιοσδήποτε εκπρόσωπος. Αντίθετα το σημαίνων θέμα είναι το ποιοι θα τοποθετηθούν στο νέο διοικητικό συμβούλιο και ποιοι ή ποιος θα είναι εκείνοι-ος που θα έχουν-ει την ευθύνη και το βάρος της υπογραφής σε μια εταιρεία του μεγέθους και των προβλημάτων της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.

Σε δεύτερη φάση, από βδομάδας ας πούμε, σημαντικό θα είναι να φανεί και το αν θα μπουν “φρέσκα” χρήματα στην εταιρεία και αν και πότε θα δρομολογηθούν οι εξελίξεις και οι διακανονισμοί με τους… αμέτρητους πιστωτές που περιμένουν στην ουρά για τα οφειλόμενα.

Ο προβληματισμός πάντως και ο σκεπτικισμός με τον οποίο αντιμετωπίζεται η όλη υπόθεση από τον κόσμο του Παναθηναϊκού που παραμένει – τουλάχιστον – παγωμένος, είναι προϊόν της ανύπαρκτης επικοινωνιακής στρατηγικής, που επιτρέπει στον καθένα να κάνει και να λέει το μακρύ του και το κοντό του.

Ο Αλαφούζος έχει επιλέξει και το έχει δείξει εμπράκτως τη σιωπή, την αποχή και την αποστασιοποίηση. Το να επιλέγει τον ίδιο σιωπηλό δρόμο και ο υποψήφιος διάδοχός του επιτρέποντας να φθείρεται διαρκώς προτού ακόμη έρθει καλά – καλά, είναι ένα πολύ πιο σοβαρό θέμα που σε καμία περίπτωση δε βγάζει σοβαρότητα και προπαντός υγεία για την επόμενη ημέρα…