Εκτός από την ΕΡΤ και τον υφυπουργό που μοιράζει εκατομμύρια από τον κρατικό κορβανά, ξαφνικά οι τηλεοπτικά άστεγοι απέκτησαν «μνηστήρες». Το πρόβλημα βέβαια, παραμένει και απλώς αλλάζει μανδύα…
Ας ξεκινήσουμε με κάποιες παραδοχές. Ο συνεταιρισμός που διαφεντεύει τις τύχες της μεγάλης κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πότε θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα. Εντάξει, μια ιδέα την έχουν, αλλά ουδείς μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά ότι θα ξεκινήσει το πρωτάθλημα όπως συμφωνήθηκε στο τέλος της περυσινής περιόδου.
Μια δεύτερη παραδοχή είναι ότι, όσο γνωρίζουν την ημερομηνία έναρξης και το πρόγραμμα των αγώνων, άλλο τόσο μπορούν να βάλουν το χέρι τους στη φωτιά για τη μορφή που θα έχει το πρωτάθλημα. Θα γίνει χωρίς πλέι οφ όπως αποφάσισαν αρχικά ή θα υποκύψουν στις τηλεοπτικές πιέσεις και θα «χώσουν» δυο-τρεις βδομάδες έξτρα αγώνων στην… ούγια;
Ο προγραμματισμός δεν ήταν και ποτέ ένα από τα γνωρίσματα της Σούπερ Λίγκας, ωστόσο εφέτος ο συνεταιρισμός σπάει τα κοντέρ. Και σε αυτό η ευθύνη βαραίνει τους ίδιους τους παράγοντες που… συνεταιρίζονται.
Ολες οι ομάδες έχουν ξεκινήσει ή ξεκινούν την προετοιμασία τους, οι περισσότερες έχουν κινηθεί κουτσά – στραβά στο μεταγραφικό παζάρι κι όλα αυτά, χωρίς να γνωρίζουν ούτε με ποιους θα παίξουν (το πρόγραμμα των αγώνων τους), ούτε πότε θα παίξουν, ούτε για πόσο καιρό θα βρίσκονται σε αγωνιστική δράση.
Κι όμως, προπονητές και γυμναστές θέλοντας και μη έχουν βγάλει ένα μπούσουλα και πορεύονται. Η «καραμέλα», το κλισέ που αναμασούν στις δηλώσεις τους μετά από κάθε κλήρωση του πρωταθλήματος, είναι ότι «όλοι παίζουν με όλους, δεν έχει και τόση σημασία το πρόγραμμα», ωστόσο όλοι γνωρίζουν ότι η σειρά των αγώνων έχει τη δική της σημασία για όλες τις ομάδες.
Ακόμη και για τις διεκδικήτριες του τίτλου, αλλά πολύ περισσότερο για τους υπόλοιπους που θα συνωστίζονται είτε για να κερδίζουν ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο, είτε για εκείνους που θα παλέψουν για να αποφύγουν τον υποβιβασμό.
Ψιλά γράμματα θα πει κάποιος. Και θα έχει δίκιο. Εδώ είναι ψιλά γράμματα για τον συνεταιρισμό η εμπορική διαχείριση του πρωταθλήματος, δε θα είναι όλα τα υπόλοιπα; Η Σούπερ Λίγκα που διαχειρίζεται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ έχει ένα εμπορικό τμήμα που υπολειτουργεί και στελέχη που ουδόλως ενδιαφέρονται για το προϊόν (τους).
Πώς να προσελκύσουν χορηγούς, όταν δεν υπάρχει ακόμη πρόγραμμα αγώνων, πάνω στο οποίο ο οποιοσδήποτε σοβαρός χορηγός θα στήσει και θα ενεργοποιήσει τα υποστηρικτικά προγράμματα και τις ενέργειες που θα αναδείξουν την όποια χορηγία του;
Είπαμε, όμως. Ψιλά γράμματα. Αλλά είπαμε να κάνουμε και κάποιες παραδοχές. Και τις τελευταίες ημέρες αποδεικνύεται ότι ακόμη και αυτό το κακοποιημένο προϊόν έχει δυναμική. Ποια και πόση θα φανεί.
Ωστόσο το γεγονός ότι γύρω από τους τηλεοπτικά άστεγους έχει στηθεί ένα μικρό παζάρι, κάτι δείχνει. Μπορεί ο υφυπουργός Αθλητισμού να έχει τους δικούς του λόγους και να «σπρώχνει» 50 εκατομμύρια ετησίως, μπορεί ο Alpha και ο ANT1 που εμφανίστηκαν εσχάτως στο προσκήνιο να διεκδικούν το δικό τους μερίδιο στη μάχη της τηλεθέασης, μπορεί το Epsilon που επίσης έδειξε ενδιαφέρον να αποτελεί (ένα ακόμη) όχημα του Ιβάν Σαββίδη μετά τη χορηγία της Σουρωτής, ωστόσο η ουσία παραμένει η ίδια. Υπάρχει ενδιαφέρον.
Βέβαια ο δρόμος είναι δύσβατος για τον συνεταιρισμό και αυτό έχει φανεί από πέρυσι, όταν οι ερασιτεχνισμοί της Λίγκας αναφορικά με τη διαχείριση του τηλεοπτικού συμβολαίου της κεντρικής διαχείρισης και το «παζάρι» με το συνδρομητικό κανάλι της Nova, έφεραν την κατάσταση εδώ.
Πολύ δε περισσότερο, όταν όπως και με το εμπορικό τμήμα που υπολειτουργεί, η διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και της προβολής του προϊόντος στο κοινό αρχίζει και τελειώνει στο ποσό που θα υπογράψουν να λάβουν οι πρόεδροι των 16 ομάδων. Οποιαδήποτε σύγκριση με πρωταθλήματα αντίστοιχων ευρωπαϊκών χωρών, αντίστοιχης δυναμικής, κοινού στο οποίο απευθύνονται κλπ, μόνο θλίψη προκαλεί.
Για να καταλάβει κάποιος το μέγεθος του «εγκλήματος» που έγινε με την κατάργηση της κεντρικής διαχείρισης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, αρκεί να δούμε τον τρόπο με τον οποίο θα «κυκλοφορεί» πλέον το όποιο χρήμα. Η κάθε ομάδα διαπραγματεύεται από μόνη της το συμβόλαιό της και ως εκ τούτου πληρώνεται ξεχωριστά.
Είναι ένα πράγμα να βρεις και να υπογράψεις τηλεοπτικό συμβόλαιο αυτή την εποχή και ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα να πληρωθείς τις όποιες δόσεις στην ώρα τους. Δε χρειάζεται να είναι κάποιος «επιστήμονας» για να καταλάβει τους δεσμούς εξάρτησης που θα δημιουργηθούν. Με το καθεστώς της κεντρικής διαχείρισης, τα όποια συμβαλλόμενα με τη Σούπερ Λίγκα κανάλια πλήρωναν στον συνεταιρισμό τις δόσεις των συμβολαίων και από εκεί ο καθένας έπαιρνε το μερίδιό του. Είτε θα έμεναν όλοι απλήρωτοι αν υπήρχαν «δυσκολίες», είτε θα πληρώνονταν όλοι. Ενώ τώρα…