Πήγαν πολλά… ανάποδα στον Ολυμπιακό. Τραυματισμοί, ατυχίες. Και ήταν σα να μην έγιναν ποτέ μεταγραφές σαν του Μπραζντέικις
Ο Ίγκνας Μπραζντέικις δεν μένει πια εδώ. Ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα η επιστροφή του στο Κάουνας για λογαριασμό της Ζαλγκίρις. Και είναι αλήθεια πως η εξέλιξη αυτή είναι πραγματικά ευχάριστη για τον Ολυμπιακό. Διότι ο Λιθουανός στη μια χρονιά του στο λιμάνι, δυστυχώς, είτε ήταν είτε δεν ήταν… ένα και το αυτό.
Όχι, μην προσπαθεί κανείς να βρει την άκρη από το τέλος. Η επιλογή του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν 100% μπασκετική. Ένας γκαρντ φόργουορντ που παίζει κάθετα. Με ύψος, σωστές αποφάσεις, καλές παραστάσεις και κατάλληλη ηλικία για να αποτελέσει παίκτη κορμού σε μια ομάδα που ο προπονητής της, όλα τα χρόνια την δημιουργεί όπως τα παζλ: κομμάτι-κομμάτι.
Διαβάστε επίσης: Τρέλα με Βεζένκοφ στο λιμάνι!
Το θέμα είναι πως όσα σχέδια και αν κάνει κάποιος στα χαρτιά, καμιά φορά μένουν εκεί. Και η περίπτωση του Μπραζντέικις είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Είχε 11,6 πόντους και 2,9 ριμπάουντ με τη Ζαλγκίρις τη σεζόν 2022-23. Έκανε πράγματα και θαύματα στο Μουντομπάσκετ δείχνοντας μάλιστα και μια ηγετική εκδοχή στο προφίλ του. Στον Πειραιά όμως έκανε μια τρύπα στο νερό: Σε 27 ματς κάτι σε 3,6 πόντοι και 1,7 ριμπάουντ. Λες και ήρθε κάποιος άλλος.
Ήταν η προσαρμογή; Όχι. Στο ΝΒΑ έπαιξε. Στην άλλη άκρη του κόσμου. Προφανώς τέτοια θέματα τα είχε ξεπεράσει. Ήταν όλη αυτή η φασαρία με τους τραυματισμούς σε όλο το εύρος του ρόστερ που ανάγκασε πολλές φορές τον προπονητή να αλλάξει «ρότα»; Μπορεί. Κυρίως όμως φάνηκε να είναι κάτι άλλο. Ο Μπραζντέικις χωρίς να είναι σουτέρ ήθελε τη μπάλα για να δημιουργήσει για τον εαυτό του. Και από τη στιγμή που δεν πήρε τη μπάλα δεν προέκυψε κάτι καλύτερο από αυτό που είδαμε.
Του έδωσε ευκαιρίες ο Μπαρτζώκας. Προσπάθησε πολλές φορές να τον «βάλει» στο κόλπο. Πέρασε όμως μια ολόκληρη χρονιά και ο 25χρονος απλά «δεν». Συμβαίνουν αυτά. Το κακό για τον Ολυμπιακό είναι ότι συνέβησαν μπόλικα σαν αυτά μέσα στη σεζόν: Αόρατος ο Μπραζντέικις. Αόρατος ο Λουκ Σίκμα που θεωρητικά θα έδινε ένα διαφορετικό επιθετικό στιλ στην ομάδα, δημιουργώντας όπως άλλος κανείς από το ζωγραφιστό. Αόρατος ο Μήτρου Λονγκ που αν δεν ήταν το ελληνικό διαβατήριο θα ήταν ήδη παρελθόν. Οι μισές μεταγραφές της χρονιάς δεν έπαιξαν, άλλες είχαν έναν σωρό τραυματισμούς –Μιλουτίνοφ, Γκος- . Το πως έφτασε αυτή η ομάδα ως το φάιναλ φορ το λες και μικρό προπονητικό θαύμα
Έκανε λάθος ο Ολυμπιακός που πήρε τον Μπραζντέικις; Ίσως. Αν γυρίσει κανείς στον περασμένο Σεπτέμβρη θα θυμηθεί ας πούμε ότι υπάρχει στο τραπέζι η περίπτωση του Κέντρικ Ναν –έστω με άλλα χαρακτηριστικά- που καταλήγοντας στον Παναθηναϊκό έπαιξε καθοριστικό ρόλο για την κατάκτηση της Euroleague και του πρωταθλήματος. Οι προπονητές όμως τις αποφάσεις καλούνται να τις πάρουν «πριν» και όχι «μετά». Ο Μπαρτζώκας πόνταρε σε έναν παίκτη που θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος πρωταγωνιστής της Ευρώπης –και δεν θα κάνει εντύπωση αν σε κανά δύο χρόνια δικαιωθεί-. Ακόμη όμως περιμένει να δει το κανονικό πρόσωπο του Λιθουανού…