Οι πίσω πόρτες της ΕΠΟ

Υπάρχουν δύο τρόποι για να πάει κάποιος περπατώντας από την μία πλευρά στην άλλη. Ο πρώτος, ο φυσιολογικός είναι να περάσει μπροστά από όλους. Έτσι γίνεται αντιληπτός από τους υπαλλήλους των υπόλοιπων τμημάτων. Το θέμα μας είναι ο δεύτερος.

Τα γραφεία της ΚΕΔ διαθέτουν πίσω πόρτα. Από την αρχή. Από την πρώτη στιγμή που μετακόμισε από το Ελληνικό στο Γουδή. Δεν φτιάχτηκε μετά. Πάντα όμως παρέμενε κλειστή. Ανενεργή. Μέχρι την ημέρα που μπήκαν στην επιτροπή ο Κουκουλάκης και ο Τριτσώνης. Τον Νοέμβριο του 2016. Eπί εποχής ΠΔΕ. Το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να ζητήσουν τα κλειδιά. Και η πόρτα άρχισε να ανοίγει.

Πίσω πόρτες έχουν και άλλα γραφεία. Όχι όλα. Έχει του προέδρου. Του «δικού τους» Γραμμένου. Με μικρό μπαλκονάκι. Έχει και του Δέδε. Όποιος βγει από την πίσω πλευρά των γραφείων της ΚΕΔ μπορεί να φτάσει γρήγορα στους διοικούντες. Με την διαφορά ότι θα τους δουν ελάχιστοι. Μόνο οι έμπιστοι του Γραμμένου και του Δέδε. Οι δικοί τους άνθρωποι.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Κουκουλάκης και ο Τριτσώνης κάνουν συνεχώς αυτό το δρομολόγιο. Ενίοτε δέχονται και επισκέψεις. Όχι με γλυκά. Ειδικά την ημέρα των ορισμών. Δεν τους παίρνουν χαμπάρι ούτε οι υπάλληλοι της ΚΕΔ. Αυτό θα συνέβαινε μόνο αν έβγαιναν από μπροστά. Τους βλέπουν όμως άλλοι. Είπαμε. Δεν γίνεται να είναι εντελώς αόρατοι.

Τι κάνουν την ημέρα των ορισμών ο Κουκουλάκης και ο Τριτσώνης στα γραφεία του Δέδε και του Γραμμένου; Γιατί χρησιμοποιούν την πίσω πόρτα; Γίνεται κάτι πονηρό και κρύβονται; Έχουν απορίες και πάνε να ρωτήσουν τον πρόεδρο και τον εκτελεστικό διευθυντή; Γιατί δεν το κάνουν περνώντας από μπροστά; Τι φοβούνται;

Μπορεί να μην θέλουν να τους βλέπουν οι πολλοί για να μην τους …ματιάσουν. Μάλλον αυτό συνέβη την ημέρα που όρισαν τον Κομίνη και μετά τον «τραυμάτισαν». Τη στιγμή που γεννούσε η γυναίκα του.

Την αλλαγή στον ορισμό δεν την κατάλαβαν ούτε αυτοί που βρίσκονταν μέσα στην ομοσπονδία. Θα έγινε χαμός εκεί πίσω. Μια χαρά δουλεύουν οι πόρτες στην ΕΠΟ. Οι πίσω. Είναι καλά …λαδωμένες. Δεν τρίζουν.