Με σημαία τους μια… φούστα: Το μαύρο του φασισμού στον θεωρητικό της ακροδεξιάς!

Είναι η τέχνη της επικοινωνίας. Ο τρόπος που κοιτάζεις κάτι προσδοκώντας να σε ακολουθήσουν και οι υπόλοιποι για να μην δεις κάτι άλλο. Στην προκειμένη περίπτωση; Παραδόθηκε στις φλόγες το πρωτάθλημα της Super League, έπειτα από το χθεσινό φιάσκο της συνάντησης στην ΕΠΟ. Εκεί που όπως αποδείχθηκε ο μόνος που θέλει στα αλήθεια κάτι να αλλάξει πριν βρεθούμε σε «δεν τελειώνει το πρωτάθλημα» αδιέξοδο είναι ο Ολυμπιακός.

Με τα μπούνια ΑΕΚ και ΠΑΟΚ πλάι στον Μπαλτάκο και τον Μπένετ. Από κοντά και ο Αλαφούζος που στην πρεμιέρα των πλει-οφ έβγαλε δέκα ανακοινώσεις για τον Νταμπάνοβιτς, και κανονικά τώρα θα έπρεπε να επιμένει για τον ορισμό ελίτ διαιτητών και μόνο. Και όλοι με το ίδιο στιλ. «Θέλουμε διαιτητές ελίτ, αλλά…». Μόνο ο Ολυμπιακός είπε «ελίτ ή αντίο κύριε Μπένετ». Η τράπουλα, όμως, ήταν και παραμένει σημαδεμένη.

Διαβάστε επίσης: «Φαρμάκι» για τον Θανάση Αντετοκούνμπο: Μόνο επειδή ο αδερφός του…

Αντί λοιπόν τα media να προσπαθήσουν έστω για τα προσχήματα να μείνουν σε αυτό το αδιέξοδο και να προετοιμάσουν και το «κοινό» που αναμένεται από την Κυριακή κρεμασμένο στα κάγκελα; Το γύρισαν στο τι είπε ο Βαγγέλης Μαρινάκης μπαίνοντας στην αίθουσα και τι έκανε στο φινάλε της συνάντησης ο Καραπαπάς. Γιατί; Γιατί όπως είπε κάποτε ο Οράτιος Μαν «Αν ένας ηλίθιος σου λέει την ίδια ιστορία κάθε μέρα για ένα χρόνο, στο τέλος θα καταλήξεις να την πιστέψεις».

Για τον Καραπαπά μαζεύτηκαν στο πάρκο Γουδή; Για τον Καραπαπά τα συνεταιράκια έβαλαν πλάτη στον Μπένετ και τον Μπαλτάκο; Ή μήπως για τον Καραπαπά έκαναν γαργάρα κάτι ακόμη μεγαλύτερο από την διαιτησία και το πρωτάθλημα;

Γιατί ο Ολυμπιακός μοίρασε έναν δεκάλογο με θέσεις του προς όλους τους παρευρισκόμενους.

Στο δέκα αυτής της λίστας έλεγε το εξής για τον Μπαλτάκο: «Δυστυχώς όμως οι μέρες που ζούμε με τον κύριο αυτό στην Προεδρία της ΕΠΟ είναι ημέρες ντροπής για το ελληνικό ποδόσφαιρο! Κάθε μέρα έχουμε μια δυσάρεστη έκπληξη που προκαλεί αποστροφή στον κόσμο και βυθίζει κι άλλο το ποδόσφαιρο. Χθες ήταν η επιστολή Μπένετ που εξέθεσε τον κ. Μπαλτάκο, προχθές η ανατριχίλα του φίλαθλου κόσμου της Ελλάδας που είδε την Εθνική μας να φορά μια φανέλα που θα έπρεπε να έχει απορριφθεί με μια ματιά.

Έχει «ξεσηκωθεί» τώρα ένθεν και ένθεν. Στις ημέρες Προεδρίας της ΕΠΟ από ένα θεωρητικό του φασισμού και της ακροδεξιάς, συνταράσσεται η ελληνική φίλαθλη κοινή γνώμη με την εκτρωματική (νέα) φανέλα της Εθνικής Ομάδας ποδοσφαίρου της Ελλάδας στην οποία διαγράφονται αγκυλωτές απολήξεις του σταυρού θυμίζοντας σε όλους μας την σβάστικα, σύμβολο που κάνει τους Έλληνες να ανατριχιάζουν, κι όμως ούτε σε κάτι τέτοιο δεν μπορούσαν να είναι σοβαροί όσοι διοικούν σήμερα την ΕΠΟ».

Διαβάσαμε πουθενά κάποια «ατάκα» για αυτό από όσα μοίρασαν οι επικοινωνιακές ομάδες των ΠΑΕ και της Ομοσπονδίας;

Έγινε κουβέντα; Ασχολήθηκε κανείς με αυτή την ιστορία που ντροπιάζει ολόκληρο το έθνος;

Όχι.

Γιατί; Γιατί δεν συμφέρει κανέναν.

Αλήθεια αναρωτήθηκε κάποιος αν όλο αυτό έχει σχέση με την κίνηση του Καραπαπά; Την ιστορία με τη μαύρη φούστα που… χάρισε στον πρόεδρο της ΕΠΟ; Γιατί να συμφωνήσω ότι δεν μπορεί και δεν πρέπει κάποιος να χρησιμοποιεί τη φούστα ως «μειωτική» χειρονομία. Όμως, το χρώμα της φούστας ίσως κάπου παραπέμπει. Στο μαύρο του φασισμού. Ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος της χώρας είναι έξαλλος με τον Μπαλτάκο. Τον θεωρητικό της ακροδεξιάς που συνέπεσε η παρουσία του στην προεδρία της ΕΠΟ με έναν αγκυλωτό σταυρό κάτω από το εθνόσημο της ελληνικής φανέλας.

Άραγε συνδέονται αυτά τα δύο; Ποιος ξέρει. Το σίγουρο είναι ότι το μόνο που δεν θέλει ο Μπαλτάκος είναι να αποδειχθεί ότι αυτή η (προφανώς κατακριτέα) κίνηση είχε πολιτικό περιεχόμενο.

Άραγε θα πει κάτι σχετικό στη σημερινή συνάντηση του με τους ανθρώπους της UEFA; Αποκλείεται…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ούτως ή άλλως, δεν είναι ούτε η πρώτη φορά που σε έναν ακροδεξιό πολιτικό γίνονται διάφορων ειδών παρεμβάσεις, ούτε η τελευταία. Και συχνά αυτές δεν είναι «ευπρεπείς». Αρκεί να σκεφτούμε περιπτώσεις όπως του Σουηδού ακροδεξιού πολιτικού Τζίμι Άκεσον, που το 2013 είχε δεχτεί μια τούρτα στο πρόσωπο, του Βρετανού επίσης Ακροδεξιού Νάιτζελ Φάρατζ, που είχε λουστεί ένα μιλκσέικ, αλλά και της ηγέτιδας της γαλλικής ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν που το 2017 είχε δεχτεί ένα αβγό. Κάποιες φορές απέναντι στην ακροδεξιά δεν μπορούν να υπάρχουν… καλοί τρόποι.