Παράνομη η οπλοφορία του Σαββίδη

Εντάξει ρε μάγκες, η Επιτροπή Εφέσεων μπορεί να άργησε λίγο να βγάλει απόφαση, αλλά τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν αρκέστηκε σε γραμματικές και συντακτικές παρατηρήσεις για να δώσει πίσω τρεις βαθμούς στον ΠΑΟΚ.

Όχι πως ήταν και εύκολο να το πράξει, αλλά η προϊστορία δείχνει ότι ποτέ δε μπορείς να είσαι σίγουρος… Δεν έχει τυχαία το προσωνύμιο επιτροπή «αφέσεων» η συγκεκριμένη.

Αυτό που έκανε πάντως ο Δημήτρης Σκουτέρης και οι συν αυτώ, δεν έχει προηγούμενο, καθώς έβαλε τέλος στην πιπίλα που μασουλάνε εδώ και σαράντα τόσες μέρες οι ασπρόμαυρες ορντινάντσες που κυκλοφορούν δεξιά κι αριστερά. Στην πιπίλα που λέει για τον Ιβάν Σαββίδη που «είχε νομίμως πάνω του ένα πιστόλι».

Το σκεπτικό της απόφασης της επιτροπής αναφέρει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι αφενός η οπλοφορία του Ιβάν Σαββίδη εντός γηπέδου ήταν πράξη παράνομη που διώκεται ποινικά, αφετέρου σημειώνει ότι από μόνη της η εμφάνιση του όπλου αποτελεί απειλητική πράξη!

Δεν αποκλείεται μάλιστα με βάση την απόφαση της επιτροπής εφέσεων να υπάρξουν νέες εξελίξεις, δεδομένου ότι η ποινή που επιβλήθηκε στον Σαββίδη και στον ΠΑΟΚ για το συγκεκριμένο συμβάν ήταν η μικρότερη δυνατή από τις ποινές που αναφέρονται στο άρθρο 19 του πειθαρχικού κώδικα της ΕΠΟ!

Η Επιτροπή Εφέσεων λοιπόν, έβαλε τέλος στο παραμύθι της «νόμιμης οπλοφορίας Σαββίδη εντός γηπέδου», αναφέροντας μάλιστα χαρακτηριστικά αρκετές φορές στο σκεπτικό της απόφασής της ότι μολονότι έχει άδεια οπλοφορίας ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ, απαγορεύεται ρητά να φέρει όπλο εντός γηπέδου. Αναλυτικά το σκεπτικό της απόφασης αναφέρει για το συγκεκριμένο θέμα:

«Πρέπει στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι στον Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη είχε χορηγηθεί η υπ’ αριθμ. Πρωτ. 1020/763703/2-η’ από 8-1-2018 άδεια κατοχής και οπλοφορίας του Διευθυντή της Διευθύνσεως Ασφαλείας Θεσσαλονίκης, κατόπιν και της υπ αριθμ. 4310/17-08-2017 γνωμοδοτήσεως του κου Εισαγγελέως Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, η διάρκεια της οποίας ορίσθηκε τριετής, αρχόμενη από την 08^η-01-2018 έως και την 07^η-01-2021, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 10 παρ. 3 του Ν. 2168/1993.

Ωστόσο, δεν έφερε νόμιμα όπλο ο δεύτερος εκκαλών εντός του γηπέδου καθώς, με τη διάταξη του άρθρου 41ΣΤ παρ. 1 περ. γ’ του Ν/ 2725/1999, τυποποιείται ως ποινικό αδίκημα και απαγορεύεται ρητώς η εκ προθέσεως κατοχή ή χρήση αντικειμένων, που μπορούν να προκαλέσουν σωματικές βλάβες, μέσα σε αθλητικές εγκαταστάσεις ή στον αμέσως περιβάλλοντα χώρο τους ή στις βοηθητικές εγκαταστάσεις ή στους χώρους προσελεύσεως και σταθμεύσεως, κατά τη διάρκεια αθλητικής εκδηλώσεως.

Στα αντικείμενα δε, η εισαγωγή και χρήση των οποίων απαγορεύεται ρητώς εντός των αθλητικών εγκαταστάσεων, κατά τη διάρκεια αθλητικών εκδηλώσεων, εντάσσονται αναντίρρητα και τα όπλα (πρβλ. και τη διάταξη της παραγράφου 4^Α του αυτού ως άνω άρθρου, κατά την οποία η χρήση όπλου ή κάθε άλλου είδους μέσου, ικανού και πρόσφορου να προκαλέσει κίνδυνο για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα τρίτων, αποτελεί επιβαρυντική περίσταση, σε περίπτωση τελέσεως των αξιοποίνων πράξεων του άρθρου 41ΣΤ παρ. 1 και 2 του Ν 2725/1999).

Επομένως, ο εγκαλούμενος και ήδη δεύτερος εκκαλών Ιωάννης (Ιβάν) Σαββίδης παρανόμως έφερε το πυροβόλο όπλο του, για το οποίο διέθετε, βέβαια, νόμιμη άδεια, εντός των χώρων των αθλητικών εγκαταστάσεων του γηπέδου της Τούμπας.

Ούτε υπήρξε περίπτωση να συντρέχει εν προκειμένω συγγνωστή νομική πλάνη του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη, ως προς την εκ μέρους του παράνομη οπλοφορία εντός του γηπέδου, καθώς ο εγκαλούμενος και ήδη δεύτερος εκκαλών Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, τυγχάνει έμπειρος επιχειρηματίας με πολυσχιδή και εξαιρετικά επιτυχημένη επιχειρηματική δράση τόσο στην ημεδαπή, όσο και στην αλλοδαπή, στον χώρο των καπνών, των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, καθώς και στον ποδοσφαιρικό τομέα.

Από την ιδιαίτερα, δε, δραστήρια ενασχόλησή του με τον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, γνώριζε ή τουλάχιστον όφειλε και μπορούσε ευχερώς να γνωρίζει, κατόπιν σχετικής ενημερώσεώς του και από τους νομικούς του συμβούλους, ότι η οπλοφορία, μολονότι είχε χορηγηθεί σε αυτόν νόμιμη άδεια, απαγορεύεται ρητώς εντός των αθλητικών εγκαταστάσεων, κατά τη διάρκεια αθλητικών εκδηλώσεων.

Αλλωστε, παρά τις απειλές, τις οποίες φέρεται ότι έχει δεχθεί στο παρελθόν τόσο προσωπικώς ο εγκαλούμενος και ήδη δεύτερος εκκαλών, Ιωάννης (Ιβάν) Σαββίδης και η οικογένειά του, όσο και οι επιχειρήσεις του (βλ. τα προσκομιζόμενα από τους εκκαλούντες στην πρωτοβάθμια δίκη δημοσιεύματα, τα οποία αφορούν σε τηλεφωνήματα-προειδοποιήσεις, που έχουν δεχθεί οι επιχειρήσεις του Ι. Σαββίδη, για τοποθέτηση εκρηκτικών μηχανισμών), δεν υφίστατο αντικειμενικός λόγος να φέρει αυτός το πυροβόλο όπλο του εντός των χώρων του γηπέδου της Τούμπας, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του επίμαχου ποδοσφαιρικού αγώνα, καθώς αφενός μεν συνοδευόταν από αρκετούς άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας, που λάμβαναν επαρκή μέτρα για την προστασία του και την διαφύλαξη της σωματικής του ακεραιότητας, αφετέρου δε στις εν λόγω αθλητικές εγκαταστάσεις ευρίσκονταν μόνον οι φίλαθλοι της γηπεδούχου ΠΑΕ ΠΑΟΚ, των οποίων ο εγκαλούμενος τυγχάνει του απολύτου σεβασμού τους.

Περαιτέρω, οι εκκαλούντες ισχυρίζονται ότι ο Ιωάννης (Ιβάν) Σαββίδης ουδεμία πρόθεση είχε να επιδείξει τοιουτοτρόπως το όπλο, το οποίο έφερε, ή να απειλήσει οποιονδήποτε παρευρισκόμενο στο σημείο ωστόσο ο ισχυρισμός αυτός είναι απορριπτέος κα ουσιαστικά αβάσιμος διότι το όπλο αποκαλύφθηκε σε κοινή θέα και η στάση του δεύτερου εκκαλούντος ήταν απειλητική για τους λόγους που προαναφέρθησαν.

Πρέπει δε να τονιστεί ότι οι προηγηθείσες τυχόν εσφαλμένες διαιτητικές αποφάσεις του διαιτητή του αγώνα – η ορθότητα των οποίων δεν αποτελεί αντικείμενο της προκείμενης πειθαρχικής διαδικασίας – μπορεί να προκάλεσαν την έντονη δυσαρέσκεια του Ιωάννη (Ιβάν) Σαββίδη, ωστόσο σε κάθε περίπτωση ο τελευταίος, υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ – το μέτρο του οποίου είναι αυξημένο, ένεκα ακριβώς της εν λόγω ιδιότητάς του, που επέτασσε την επίδειξη εκ μέρους του υποδειγματικής συμπεριφοράς, προκειμένου να αποτελεί πρότυπο για τους φιλάθλους της ομάδας του ΠΑΟΚ όφειλε να περιορισθεί αποκλειστικώς εντός του πλαισίου της νομίμου και θεμιτής πάντοτε, δυνατής δράσεώς του και να μην προβεί στην ανωτέρο περιγραφόμενη απειλητική συμπεριφορά συνέπεια των οιωνδήποτε εσφαλμένων αποφάσεων του διαιτητή…».