Αποχαιρέτα τον, τον Τίγρη που χάνεις…

Το πρώτο σημάδι ήταν η σύσκεψη με την ΚΕΔ και τον Περέιρα τον Φλεβάρη «προκειμένου να διασφαλισθεί η ισονομία και η διαφάνεια στα ματς που απομένουν σε πρωτάθλημα και Κύπελλο». Λες και η ισονομία μπορεί να διασφαλισθεί με συσκέψεις, ούτε παιδιά δημοτικού δεν το πιστεύουν αυτό στην εποχή μας.

Το δεύτερο σημάδι ήταν το μπρος-πίσω σχετικά με την παρουσία του Μελισσανίδη στην Τούμπα: σκεφτείτε μόνο τι είχε να γίνει έτσι και είχε μπουκάρει ο Ιβάν με το πιστόλι με τον Τίγρη παρόντα.

Το τρίτο σημάδι είναι ότι η ΑΕΚ δέχεται αδιαμαρτύρητα την ποινή-χάδι των τριών αγωνιστικών κεκλεισμένων στον ΠΑΟΚ για την μπούκα του Ιβάν: ούτε μια ανακοίνωση, ούτε καν, για τα μάτια του κόσμου, μια αίτηση στον ποδοσφαιρικό εισαγγελέα για άσκηση έφεσης.

Το τέταρτο σημάδι είναι η απόλυτη σιωπή της ΑΕΚ στον προφανή εμπαιγμό από το Σκουτέρη, ο οποίος για τον ΠΑΟΚ ήξερε να βγάλει απόφαση σε τέσσερις μέρες από την άσκηση της έφεσης, ώστε να είναι η Τούμπα γεμάτη. Σήμερα κλείνουν 19 μέρες από την κατάθεση της έφεσης του ΠΑΟΚ, οι φίλαθλοι της ΑΕΚ έχουν πάθει νευρικό κλονισμό, δεν ξέρουν αν το ματς με το Λεβαδειακό θα είναι φιέστα ή όχι κι έχουν λιώσει το F5 στα πληκτρολόγια, ενώ τους ρεπόρτερ της ΑΕΚ τους έχουν ζώσει τα φίδια. Κι όμως, η ΑΕΚ δεν έχει βγάλει ούτε ανακοίνωση για την καθυστέρηση.

Ποιος, ο Τίγρης! Αυτός που φρόντιζε να χαλάσει η υδροφόρα του δήμου στη μέση του γηπέδου για να καθυστερήσει η έναρξη του ματς, ώστε να ξέρει τα αποτελέσματα στα άλλα γήπεδα. Ο Τίγρης που γέμισε με φέρετρα το γήπεδο στο ματς ζωής και θανάτου Ιωνικός-Μακεδονικός. Ο Τίγρης ο ατακαδόρος, τώρα συσκέπτεται και αναμένει υπομονετικά την ετυμηγορία του λειτουργού της Θέμιδος.

Ό,τι κι αν γίνει από δω και πέρα, ο Τίγρης βγήκε στη σύνταξη. Και να πάρει το πρωτάθλημα η ΑΕΚ, την κούπα δεν θα σηκώσει ο Τίγρης, αλλά ο Δημήρης Μελισσανίδης, ο μεγαλοεπιχειρηματίας, ο μέτοχος του ΟΠΑΠ, ο φίλος του Σαμαρά και του Φλαμπουράρη, ο άρχων Κουροπαλάτης, ο ισχυρός κι ο μετρημένος. Μαζί με τον Τίγρη τελειώνει οριστικά και μια ηρωική, θα λέγαμε, εποχή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το ποδόσφαιρο της γειτονιάς, το ποδόσφαιρο της παράγκας και του Μότσαρτ, το ποδόσφαιρο στο οποίο ο έξυπνος κι ο μάγκας μπορούσε να τα καταφέρει κόντρα στον παντοδύναμο όμιλο Βαρδινογιάννη.

Ενόψει και της φιέστας της ΑΕΚ, αποχαιρετάμε τον Τιγρη και το ποδόσφαιρο των παιδικών μας χρόνων με ένα ποίημα του Καβάφη:

Απολείπειν ο θεός Aντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές-
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

MUST READ

Η «κρυφή ατζέντα» με το Final Four – Τελικά τι συμβαίνει με την Euroleague;

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυση τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.