Μια (παρα-ποδοσφαιρική) ιστορία θα σας πω…

Η ανάσταση του Χριστού πλησιάζει και θυμάμαι που ο παππούς μου, τούτες τις μέρες που συναντιόμασταν, με έπαιρνε αγκαλιά και καθόμασταν κοντά στο τζάκι και μου έλεγε ιστορίες βγαλμένες από την προσφυγιά, αφού ο ίδιος προερχόταν από τον Πόντο και λησμονούσε τις χαμένες πατρίδες. Επειδή ήξερε ότι μου αρέσει το ποδόσφαιρο προσπαθούσε να τα συνδυάζει όλα.

Η ιστορία που θα σας διηγηθούμε (ίσως) είναι φανταστική και οι χαρακτήρες και τα ονόματα των ομάδων (ίσως) δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Ένα βράδυ που λέτε μου διηγήθηκε την ιστορία του Ερμή της Σαμψούντας που είχε πάρα πολύ πλούσιο πρόεδρο αλλά η ομάδα δεν πήγαινε καλά και κινδύνευε με υποβιβασμό. Αυτός όμως ήταν αποφασισμένος με κάθε τρόπο να κρατήσει την ομάδα του στην μεγάλη κατηγορία. Ακόμα και αν χρειαζόταν να κάνει τα δωράκια του.

Στο πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς, εκτός έδρας, κόντρα στον Ταύρο της Τραπεζούντας, ο πρόεδρος έσκασε παραμονή του αγώνα στο ξενοδοχείο συνοδευόμενος από φουσκωτούς. Τα μάτια όλων έπεσαν στην μεγάλη αθλητική τσάντα που κρατούσε ο πιο σωματώδης από τους σωματοφύλακες και την οποία φαινόταν έτοιμος να προστατέψει με τη… ζωή του.

Το επόμενο πρωί, το σκηνικό ήταν παρόμοιο. Ο πρόεδρος στο ξενοδοχείο, παρέα με τη συνοδεία του και την… τσάντα. Επειδή ο παππούς μου ήταν καλοπροαίρετος, μου είπε ότι η τσάντα φούσκωνε από τα τσουρέκια που είχε μέσα, αφού λόγω των άγιων ημερών, ο ιδιοκτήτης ήθελε να μοιράσει δώρα.

Ο αγώνας κύλησε απρόσμενα υπέροχα για τον πλούσιο πρόεδρο και η ομάδα του κέρδισε και εξασφάλισε την παραμονή στην μεγάλη κατηγορία. Μετά το τέλος του ματς κατέβηκε στα αποδυτήρια με τα παλικάρια του, για να συγχαρεί τους ποδοσφαιριστές του για τη μεγάλη νίκη. Μια λεπτομέρεια, …ο σφίχτης δεν κρατούσε πια την τσάντα. Κάπου θα την ξέχασε ή θα είχε μοιράσει τα τσουρέκια του… Η απορία του παππού μου, ήταν αν τα γεύτηκε ο ιδιοκτήτης της άλλης ομάδας που φημίζεται για την φιλαργυρία του ή ορισμένοι ποδοσφαιριστές του που δεν βλέπονταν;

Πάλι καλά που στα μέρη μας αντικρίζουμε μόνο πιστόλια και όχι κάτι τέτοιες αρρωστημένες καταστάσεις. Αντε και να σας το έλεγα ότι έγινε αυτό στην Ελλάδα, θα με πιστεύατε; Μπα…