Ο Μελισσανίδης και αυτοί που «θέλουν… δέκα Μοντέστο» απέτυχαν. Όχι, ο Γιαννίκης

Θυμάστε στο σχολείο εκείνο το… «Ο αστυνόμος είναι όργανο. Το μπουζούκι είναι όργανο. Άρα και ο αστυνόμος είναι μπουζούκι». Αν ναι, τότε πραγματικά έχει αξία να το κάνετε «εικόνα». Και αμέσως μετά να ρίξετε μια ματιά στη σημερινή εικόνα της ΑΕΚ. Διαλυμένη η Ένωση στα μέσα Φλεβάρη. Ξανά.

Όπως συμβαίνει με συνέπεια τα τελευταία χρόνια. Εκτός τροχιάς πρωταθλήματος. Εκτός Ευρώπης. Φέτος ειδικά και εκτός κυπέλλου. Μια παταγώδης αποτυχία που δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά την επιβεβαίωση του κανόνα για τον τρόπο με τον οποίο ο Δημήτρης Μελισσανίδης διοικεί και οι συνεργάτες του «εκτελούν».

Οι στενοί του συνεργάτες που κατά τα νεροπίστολα που παριστάνουν τους… insiders «θέλουν δέκα Μοντέστο». Την μια ήταν ο Ουζουνίδης. Δύο-τρεις φορές ο Χιμένεθ. Κάποια στιγμή ένας Καρντόσο, μετά ο Καρέρα. Φυσικά πέρασε και ο Κωστένογλου. Τώρα είναι ο Αργύρης Γιαννίκης που πρέπει να σηκώσει τον σταυρό. Σε μια ομάδα που δεν δημιούργησε ο ίδιος. Που δεν επέλεξε τους ποδοσφαιριστές. Που δεν εισακούσθηκε τον Γενάρη στις μεταγραφές.

Ένας προπονητής που δεν είχε κάτι ιδιαίτερο στο βιογραφικό του και που επιλέχθηκε γιατί ο Μελισσανίδης και η κομπανία του πιστεύει ότι διαθέτει την τεχνογνωσία για να δημιουργήσει τον επόμενο Μπάγεβιτς (μην γελάτε οι ίδιοι τα έλεγαν και τα λιβανιστήρια τα έγραφαν ως την αποκαθήλωση).

Ο Γιαννίκης ήταν ένας προπονητής του ΠΑΣ Γιάννινα. Έφτιαξε μια διετία μια ομάδα… ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν απέδειξε ποτέ πως έχει την ικανότητα να παρουσιάσει ποδοσφαιρικά ένα σύνολο με αρετές από εκείνες που χρειάζονται οι ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό. Όλα τα παραπάνω η ΑΕΚ τα εμφανίζει πλέον στο παιχνίδι της. Ξέρει να παίζει αποκλειστικά στο transition. Ψάχνει χώρους. Δεν μπορεί στο «σεταρισμένο» παιχνίδι.

Στις μεγάλες κατοχές κλπ. Και δεν μπορεί όχι μόνο γιατί δεν το… ξέρει, αλλά γιατί το ρόστερ της είναι τέτοιο που δεν μπορεί να δημιουργήσει την απαραίτητη ισορροπία. Με στόπερ τον Τζαβέλα και τον Μήτογλου. Με μπακ τον Ρότα και τον Μισελέν. Με χαφ ξεζουμισμένα σαν τον Σιμόες ή φοβικά σαν τον Σιμάνσκι που αν πάρει 100 φορές τη μπάλα τις 99 θα κοιτάξει πίσω του και όχι μπροστά του.

Που ισοπεδώθηκε (και) φέτος η ΑΕΚ; Στα ματς με τις μεγάλες κατοχές μπάλας. Στο ΟΑΚΑ που έγινε σουρωτήρι από αντιπάλους σαν τον Βόλο, τον ΟΦΗ και τον Παναιτωλικό. Γιατί απλούστατα δεν μπορεί να παίξει ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Για όλα αυτά όμως δεν φταίει ο Γιαννίκης που σε τελική ανάλυση κλήθηκε να πάρει τη θέση του Βλάνταν Μιλόγεβιτς που κατάλαβε νωρίς τι παίζει και τα μάζεψε μια ώρα αρχύτερα.

Φταίει ο Γιαννάκης που παριστάνει τον τεχνικό διευθυντή. Φταίνε οι Παπαδημητρίου και οι Κονέδες. Φταίνε οι Δημητριάδηδες και όσοι υπηρετούν το παλιακό σύστημα του Τίγρη που νομίζει ότι το ποδόσφαιρο παίζεται με νταηλίκια και πονηράδες.

Αυτών τις αμαρτίες πληρώνει ο Γιαννίκης. Εκείνων που τώρα για να τα γλιτώσουν από την κριτική υποστηρίζουν ότι θα κάνουν τα πάντα για να πείσουν τον Φερνάντο Σάντος να αναλάβει την ευθύνη. Θα πάει δηλαδή ο Σάντος στην ΑΕΚ για να είναι με τον Γιαννάκη, και τον Παπαδημητρίου; Για να του φέρνει Μισελέν ο Ταυλαρίδης από τη Γαλλία και να βρίζει από τον πάγκο τους διαιτητές και τους αντίπαλους ποδοσφαιριστές ο Δημητριάδης. Ναι, οκ. Έτσι ακριβώς θα γίνει…