Τα πάρε δώσε του Περέιρα

Άλλο πάλι και τούτο που έμαθα. Ένα σκασμό λεφτά ρουφάει τον μήνα ο Βίτορ Μέλο. Εικοσιδύο χιλιαρικούμπες για να είναι στην ΚΕΔ. Όμως δεν λέει όχι όταν του χαρίζουν τα αεροπορικά για να πεταχτεί στο Πορτουγκάλ. Με τα της συζύγου βεβαίως, βεβαίως.

«Που είναι το κακό ρε παράγκα;» θα ρωτήσετε και με το δίκιο σας. Θα εξηγηθώ αμέσως. Για να έρθει, υπέγραψε συμβόλαιο. Προβλέπει να παίρνει εισιτήρια που πλερώνει η ΕΠΟ της …εξυγίανσης. Με σκοπό να κάνει δύο ταξίδια τον χρόνο. Όμως στην πορεία κάποιοι προσέγγισαν τον Μέλο και έγιναν φίλοι. Μέσα από το Πάρκο. Εκείνος δεν έμεινε στα δύο ταξίδια. Του έδωσαν και άλλα. Πάλι η ΕΠΟ πλέρωσε αλλά ελάχιστοι το ξέρουν.

Το ζήτημα είναι γιατί ενδιαφέρονται να του κάνουν την καλή. Τον συμπαθούν περισσότερο από τους άλλους; Είναι καλό παιδί; Μήπως κάνει ότι του ζητήσουν; Αυτή η σχέση δεν είναι ξεκάθαρη. Πρόκειται για πάρε δώσε. Ο Πορτογάλος σίγουρα παίρνει. Το ερώτημα είναι τι δίνει κάθε φορά για να έχει τις αβάντες. Αν εντέλει αρκείται μόνο σε αυτά.

Το αντάλλαγμα είναι κάτι που πρέπει να διερευνηθεί. Ο Πορτογάλος με την διαιτησία ασχολείται. Με τους ορισμούς στην Super League. Αποκλείεται να δίνει ελιές ή σοκολάτες. Η χώρα του φημίζεται για τον μπακαλιάρο αλλά από ψάρια μπορούν να βρουν εύκολα οι φίλοι του στην Ελλάδα. Οι συγκεκριμένοι δεν έχουν ανάγκη από αυτό. Άλλο πράγμα τους ενδιαφέρει.

Όλοι οι πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι ευχαριστημένοι. Ο Περέιρα επισκέπτεται τα πάτρια εδάφη χωρίς να τον ενδιαφέρουν τα έξοδα. Και η σύζυγος είναι ικανοποιημένη. Αυτό που το πάτε; Γλυτώνει και την παντόφλα. Πάντως φαίνεται πως τα εισιτήρια πιάνουν τόπο καθώς οι φίλοι δεν σταματούν να τον προμηθεύουν. Είναι μετά δυνατόν να τους χαλάσει το χατήρι; Θυσία θα γίνει σε ότι του ζητήσουν. Ε, μίστερ Γραμμένε;