Ο δεύτερος κύκλος του απόλυτου ελέγχου της ΕΠΟ…

Η επίθεση εις βάρος του εφέτη της Διοικητικής Δικαιοσύνης και μέλους, μέχρι χθες το πρωί, του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου (ΔΔΠ) της ΕΠΟ ανοίγει ένα νέο, δεύτερο κύκλο στον ασφυκτικό έλεγχο που ασκεί στην ΕΠΟ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο το σύστημα συμφερόντων που έχει πάρει το πάνω χέρι στην «εξυγίανση».

Τον πρώτο κύκλο τον ξεκίνησε με την θεαματική παραίτηση του ο ομόφωνα εκλεγμένος πρόεδρος της ΕΠΟ Θόδωρος Ζαγοράκης που κατάγγειλε «όπου έπρεπε» τις σε βάρος του απειλές «για βιτριόλια και χαντάκια» και τις επιθέσεις και «ενημέρωσε τους αρμόδιους για την κατάσταση που επικρατεί στην ΕΠΟ και στο ποδόσφαιρο».

Τη σκυτάλη πήρε ο εκλεγμένος πρόεδρος της Super League 1 Λεωνίδας Μπουτσικάρης. Παραιτήθηκε από τη Λίγκα υπό το βάρος της γνωστής απόφασης της Επιτροπής Εκτάκτων Θεμάτων της ΕΠΟ αλλά και για τις απειλές και τις προειδοποιήσεις « για το τι θα πάθει» ανάλογα με το περιεχόμενο εκθέσεων παρατηρητών αγώνων εκείνης της περιόδου.

Ο κύκλος έκλεισε με το νέο Οργανόγραμμα των Υπηρεσιών της ΕΠΟ, μέσω του οποίου επιχειρήθηκαν οι τελευταίες διευθετήσεις στο εσωτερικό της Ομοσπονδίας, δόθηκαν όλα τα μηνύματα για το ποιος κάνει κουμάντο και «εστάλη στο πυρ το εξώτερον» η Διεύθυνση Αδειοδότησης Ομάδων και ο Διευθυντής της ο Γιώργος Δημητρίου, το τελευταίο ανάχωμα της ανεξάρτητης και αντικειμενικής λειτουργίας της Ομοσπονδίας.

Ήταν αυτός ένας κύκλος διοικητικών διευθετήσεων υπέρ της «εξυγίανσης» που ξεκίνησε στις 29 Ιουλίου 2021 και ολοκληρώθηκε προχθές, με την αποθέωση της παρακμής, της κατάπτωσης, της ανηθικότητας και της ευτέλειας στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ, στην οποία εκλεγμένα μέλη της παρακαλούσαν γονυπετείς και χωρίς ίχνος προσωπικής αξιοπρέπειας τον κ. Φιλιππούση «να κάνει, αν το κρίνει σκόπιμο, κάποιες αλλαγές στο οργανόγραμμα».

Τα ίδια, ακριβώς, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής, με πρώτο τον Παναγιώτη Δημητρίου, έσκυβαν υπάκουα το κεφάλι (αυτές τις εντολές πήραν) σε ό,τι ξεφούρνιζε ο Εκτελεστικός Γραμματέας, σε όποια παραδοξότητα και αν επικαλούνταν, σε ό,τι και να σκαρφίζονταν. Η ξεφτίλα σε όλο της το μεγαλείο! Στον τομέα αυτό το έργο ολοκληρώθηκε.

Η επίθεση σε βάρος του δικαστή του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου εγκαινιάζει τον νέο κύκλο του ελέγχου της ΕΠΟ, ένα κύκλο αναβαθμισμένων παρεμβάσεων, πιο σκληρών και πιο επιθετικών. Η «εξυγίανση» βάζει στο στόχαστρο, με γκαγκστερικό τρόπο, τα δικαστικά όργανα του ελληνικού ποδοσφαίρου και τα μέλη τους, δηλαδή τους δικαστές που τα συγκροτούν.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Για ποιο λόγο «το σύστημα» διακινδυνεύει να υποστεί μια βαρύτατη βλάβη επιτιθέμενο σε εν ενεργεία δικαστές της τακτικής δικαιοσύνης;

Επειδή, τα δικαστικά όργανα του ποδοσφαίρου είναι, αυτή την περίοδο, ο τελευταίος και μεγαλύτερος αντίπαλος των παρακρατικών στο Πάρκο Γουδή. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Επειδή δεν ελέγχονται από την ΕΠΟ, δεν έχουν διοριστεί από την ΕΠΟ, είναι ανεξάρτητα από την ΕΠΟ και λογαριασμό δίνουν όχι στους βλαχοπροέδρους της Γενικής Συνέλευσης και σε όσους τους χειραγωγούν με διάφορα ανταλλάγματα, αλλά στα όργανα της δικαιοσύνης που τα διόρισαν.

Οι δικαστές των δικαστικών οργάνων του ελληνικού ποδοσφαίρου και του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου δεν έχουν καμία επαφή, καμία σχέση, καμία συνεργασία και δεν οφείλουν τίποτε στους ενοίκους του Πάρκου Γουδή, άρα κανένας δεν μπορεί να τους μιλήσει, να τους νουθετήσει, να τους δώσει να καταλάβουν «τι παίζεται», να ζητήσει κάτι, μια χάρη βρε αδερφέ, μια εξυπηρετησούλα …

Οι παλιές καλές εποχές, που ο Γραμμένος ήξερε από πριν πως θα αθωωθεί για την σκαστή πλαστογραφία των ταυτοτήτων των προπονητών στην ΕΠΣ Μακεδονίας και ότι θα είναι κανονικά υποψήφιος πρόεδρος στις εκλογές του 2017, πέρασαν.

Το ίδιο πέρασαν ή «η εξυγίανση» έτσι εκτιμάει και οι εποχές που εμπεριστατωμένες και αποδεδειχγμένες με καταθέσεις καταγγελίες για συγκεκριμένες δραστηριότητες πασίγνωστων παρά – ποδοσφαιρικών νταραβεριτζήδων σε ολόκληρη τη χώρα οδηγούσαν σε πανηγυρικές αθωώσεις με αστείες δικαιολογίες.

Χθες, είχε πέσει ένας πανικός, επειδή, από ότι φαίνεται, τα δικαστικά όργανα κάνουν τη δουλειά τους, ακυρώνουν παράνομες αποφάσεις των μελών της Επιτροπής Εκτάκτων Θεμάτων, τους στέλνουν κατηγορούμενους για παραβάσεις του Καταστατικού που οδηγούν σε έκπτωση, απειλούν ολόκληρο το οικοδόμημα της «εξυγίανσης», άρα «ένα καλό μάθημα θα ήταν ό,τι έπρεπε για να καταλάβουν ποιος είναι το αφεντικό».

Κάποιοι στην ΕΠΟ και εκτός αυτής φοβούνται τις εξελίξεις και επιχειρούν από τώρα να προκαταλάβουν τις επόμενες κινήσεις των δικαστικών οργάνων στέλνοντας το κατάλληλο μήνυμα νωρίς-νωρίς.

Πλέον, είναι η σειρά της κυβέρνησης, της αστυνομίας και της δικαιοσύνης να παίξουν η κάθε μία το θεσμικό της ρόλο και να ξεκαθαρίσουν το τοπίο.