Πως ορίζεται η « σωστή διαχείριση του αγώνα», σε ποιους τομείς αναφέρεται, από τι εξαρτάται, ποιος την κρίνει και ποια σχέση έχει με τους Κανόνες του Παιχνιδιού της FIFA; Είναι κάτι άλλο από « τις σωστές αποφάσεις που παίρνει ο διαιτητής;»
Η διαιτησία του κ. Φωτιά στον αγώνα ΑΕΚ-ΟΦΗ κρίθηκε, όπως στο ποδόσφαιρο συνηθίζεται, από τους αρμόδιους (τον παρατηρητή διαιτησίας και την ΚΕΔ) και ο διεθνής διαιτητής πήρε προβιβάσιμο βαθμό. Ο ίδιος ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ κάλυψε απολύτως όλες τις αποφάσεις του.
Η ΑΕΚ αντέδρασε «οικογενειακά» απέναντι στη διαιτησία του κ. Φωτιά ( ΠΑΕ, οπαδοί, εξαπτέρυγα και άλλοι συνεργαζόμενοι εξωδιοικητικοί παράγοντες), του καταλογίζει τα μύρια – όσα, τον θεωρεί υπεύθυνο για το τελικό 3-3, έφτασε στο σημείο να τον απειλήσει ευθέως μέσω οπαδικών ανακοινώσεων, για τις οποίες αναμένεται, ακόμη, η απόφαση του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα αν συνιστούν δυσμενή κρίση για να παρέμβει.
Σε αυτό το «κανονικό» για το κακόμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο δίπολο «ΑΕΚ – Κλάτενμπεργκ» εμφανίστηκε να διεκδικεί θέση και μάλιστα ειδικού για τη διαιτησία του κ. Φωτιά, ο κ. Αστέριος (Στέργιος) Αντωνίου, Πρόεδρος της ΕΠΣ Πέλλας ( είναι η Ένωση του κ. Φωτιά) και Α΄ Αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ.
Ο κ. Αντωνίου, λοιπόν, με την ιδιότητα του «ειδικού εξ αποστάσεως» ( από την τηλεόραση είδε τον αγώνα) διαπίστωσε ότι ο κ, Φωτιάς « στον συγκεκριμένο αγώνα δεν έκανε καλή διαχείριση». Για τον κ. Αντωνίου, που τρέχει να διευκρινίσει ότι δεν είναι διαιτητής να κρίνει, « το θέμα είναι ο διαιτητής πέρα από τις αποφάσεις που παίρνει – επειδή έχει και τη βοήθεια του VAR- να κάνει μια πιο σωστή διαχείριση του παιχνιδιού. Πάντα πίστευα ότι πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί οι διαιτητές στη διαχείριση του ματς».
Για να καταλήξει στη δημόσια εξομολόγηση του « Ωστόσο οι διαιτητές έχουν ανεξαρτησία. Κρίνονται από τον Κλάτενμπεργκ».
Είναι προφανές πως από τις δηλώσεις του κ. Αντωνίου προκύπτουν μερικά πολύ σοβαρά ζητήματα που έχουν σχέση με την αποδεκτή συμπεριφορά των ποδοσφαιρικών παραγόντων, όταν μάλιστα αυτοί είναι και μέλη του Προεδρείου της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ.
Να θυμίσουμε στον κ. Αντωνίου πως, πριν από αυτόν και τις περί της διαιτησίας δηλώσεις του, ένας άλλος Πρόεδρος Ένωσης και μέλος της Ε.Ε. της ΕΠΟ, που είπε πολύ λιγότερα για τη διαιτησία του κ. Κωνσταντινέα στον αγώνα Ξάνθη – Ολυμπιακός, ο κ. Αριστείδης Σταθόπουλος, βρέθηκε με τρία κακουργήματα στην πλάτη, ως διευθύνων εγκληματική οργάνωση, και περίμενε, τρέχοντας από ανακριτή σε εισαγγελέα και από εισαγγελέα σε Συμβούλιο Εφετών, οχτώ χρόνια για να βρει το δίκιο του.
Τότε, βεβαίως, στο ελληνικό ποδόσφαιρο κυριαρχούσε η κακιά παράγκα και έκαναν κουμάντο διάφορες εγκληματικές οργανώσεις που η καλή εξυγίανση, με τη βοήθεια του Κοντονή, τις διέλυσε και ανέλαβε αυτή το θεάρεστο έργο να διαχειρίζεται την ΕΠΟ και την διαιτησία.
Ο κ. Αντωνίου οφείλει, σε συνέχεια των δηλώσεων του, να εξηγήσει στο πόπολο τι σημαίνει « σωστή διαχείριση του παιχνιδιού», όταν μάλιστα ο διαιτητής « πήρε τις σωστές αποφάσεις» σύμφωνα με τον Πρόεδρο της ΚΕΔ/ΕΠΟ κ. Μαρκ Κλάτενμπεργκ, όπως ο ίδιος δημοσίως τοποθετήθηκε την επομένη του αγώνα.
Πως ορίζεται αυτή η « σωστή διαχείριση του αγώνα», σε ποιους τομείς αναφέρεται, από τι εξαρτάται, ποιος την κρίνει και ποια σχέση έχει με τους Κανόνες του Παιχνιδιού της FIFA; Είναι κάτι άλλο από « τις σωστές αποφάσεις που παίρνει ο διαιτητής;»
Ποιος είναι εκείνος ο διαιτητής που «διαχειρίζεται σωστά το παιχνίδι» και ποιος όχι, ώστε τα αρμόδιο όργανα της διαιτησίας, δηλαδή ο κ. Κλάτενμπεργκ που αποθέωσε την διαχείριση του κ. Φωτιά, να παρέμβουν και να δώσουν κατευθύνσεις στους διαιτητές;
Πόση σχέση έχει αυτή «η σωστή διαχείριση» με τα ονόματα των ομάδων που παίζουν, πόσο εξαρτάται από τις ειδικές σχέσεις που συνδέουν τη μια από αυτές τις ομάδες με τη διοίκηση της ΕΠΟ και με μερικούς από τους εγκαλούμενους, ήδη, πειθαρχικά παράγοντες της (επίσημους και εξωδιοικητικούς) με εκείνο το αλησμόνητο ματς Ιωνικός – Εργοτέλης τον περασμένο Ιούνιο με έπαθλο τον προβιβασμό στην Super League με διαιτητή και τότε τον κ Φωτιά; Τότε, ο κ, Φωτιάς, έκανε «σωστή διαχείριση;».
Ποιος, σε τελευταία ανάλυση, επιτρέπει ή έχει αναθέσει σε ένα Πρόεδρο Ένωσης και Α΄ Αντιπρόεδρο της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ να σχολιάζει τις αποφάσεις των διαιτητών και να αποφαίνεται, χωρίς να έχει κανένα απολύτως δικαίωμα, τι σφύριξαν, γιατί το σφύριξαν ή, ακόμη χειρότερο, τι έπρεπε να σφυρίξουν, ώστε «να κάνουν σωστή διαχείριση του αγώνα;»
Η στάση του κ Αντωνίου, ανεξάρτητα από τους λόγους από τους οποίους προκλήθηκε (όλοι τους καταλαβαίνουν) και ανεξάρτητα από το εάν είναι προϊόν ισχυρών πιέσεων που του ασκήθηκαν ή όχι, είναι απολύτως απαράδεκτη, ξεπερνά κάθε όριο και φλερτάρει με την ασυδοσία.
Συνιστά μια εξωθεσμική παρέμβαση στην ανεξαρτησία της διαιτησίας, η οποία χρειάζεται άμεσα να αντιμετωπιστεί για να μην ξεφύγει και μετατραπεί σε καθεστώς, του φτάνουν του ελληνικού ποδοσφαίρου οι εκατοντάδες ειδικοί μαϊντανοί κάθε λογής που ασχολούνται μαζί του κάθε μέρα και με τη διαιτησία πρωί, μεσημέρι, βράδι.
Εκτός κι αν ο κ, Αντωνίου είπε ότι είπε επειδή είναι σκασμένος γιατί σκέφτεται τι είχε και τι έχασε από τα χέρια του, με τον Κλάτενμπεργκ επικεφαλής στην ΚΕΔ, κι αναπολεί τις μέρες που περνούσε «τυχαία» από τα γραφεία της διαιτησίας στην ΕΠΟ με τον γίγαντα Περέϊρα και κατέληγε ο «τυχαίος» περίπατος του στην απομάκρυνση του κ. Τσαχειλίδη.
Ίσως αυτή να θεωρεί «σωστή διαχείριση»!!
ΥΓ. Γιατί στην Ομοσπονδία έπειτα από την περίφημη συνέντευξη κάποιοι επέμεναν ότι η «πίεση ήταν κιτρινόμαυρη και έντονη»; Ξέρουν κάτι. Ή απλά η εμπειρία τους είναι οδηγός για τούτο το συμπέρασμα;