Κεντρική διαχείριση ή κεντρική κονόμα;

Καταψήφισαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός στην ΓΣ της Super League 1 τις τροποποιήσεις του καταστατικού που αναφέρονταν στην Κεντρική Διαχείριση των δικαιωμάτων ήχου και εικόνας από την περίοδο 2023/2024 (περιλαμβανομένης αυτής), αποθέωσε τις τροποποιήσεις (άρθρο 11Β) σύμπας ο υπόλοιπος πληθυσμός προεξαρχόντων των κ.κ. Μπέου και Γκαγκάτση (πατρός) με τη θερμή συνηγορία και του Γκαγκάτση υιού, εξ ονόματος του ΠΑΟΚ.

Η υπόθεση θα οδηγηθεί, όπως είναι απολύτως βέβαιο, στα δικαστήρια όπου και θα κριθεί οριστικά με τις σχετικές εκτιμήσεις για την τύχη των προσφυγών (είναι βέβαιο πως θα είναι δύο ή μια κοινή) να διαφέρουν όσο η μέρα με τη νύχτα.

«Για μια μεγάλη και ιστορική δίκη που θα έχει ένταση και πολλά επεισόδια» μίλησε ο κ. Μπέος στη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης και για το λόγο αυτό ζήτησε να απέχει από την υπερασπιστική ομάδα των ΠΑΕ «της κεντρικής διαχείρισης» ο κ. Οικονομάκης, νομικός σύμβουλος της Λίγκας, επειδή «έχει εκφραστεί υπέρ των θέσεων όσων αρνούνται την κεντρική διαχείριση και ειδικά την υποχρεωτικότητα της συμμετοχής όλων των ΠΑΕ στο εγχείρημα (ο κ. Οικονομάκης είχε αναφερθεί σε «αναφαίρετο από το νόμο δικαίωμα των ΠΑΕ και όχι σε υποχρέωση»).

«Για μια υπόθεση που θα κριθεί εντός πενταλέπτου» έκανε λόγο ο κ. Καραπαππάς, εκ μέρους του Ολυμπιακού (ο κ. Αλαφούζος απουσίαζε) και για το λόγο αυτό συμφώνησε να μην μετέχει ο κ. Οικονομάκης στη δίκη υπέρ της πλειοψηφίας των ΠΑΕ.

Ήδη, τα νομικά επιτελεία έχουν πιάσει δουλειά, η προσφυγή συντάσσεται, αν δεν έχει ήδη συνταχθεί, η υπόθεση θα πάρει το δρόμο της και η κυρίαρχη δικαιοσύνη θα κληθεί να απαντήσει (κατά τον κ. Μπέο) «αν μια θετική καταγραφή στο νόμο ενός ατομικού κάθε ΠΑΕ δικαιώματος συνιστά απαγόρευση να επιλεγεί, ως υποχρεωτικό καθεστώς πώλησης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, η κεντρική διαχείριση». Με άλλα λόγια « ο νόμος επιτρέπει σε κάθε ΠΑΕ να διαχειρίζεται μόνη της τα τηλεοπτικά και τα συναφή δικαιώματα της, δεν απαγορεύει, όμως, την επιλογή της κεντρικής διαχείρισης».

Ωραίο το κόλπο του ωκύποδα Αχιλλέα, τύχη ενώπιον της κανονικής δικαιοσύνης δεν έχει καμία, καθώς είναι σαφές πως στην προτίμηση του νόμου επικρατεί η θετική στάση υπέρ του «ατομικού δικαιώματος» της ΠΑΕ από την εκχώρηση του σε μια υποχρεωτική κεντρική συνεννόηση/συμφωνία για την διάθεση του σε ένα πακέτο με όλα τα υπόλοιπα.

Με άλλα λόγια κανένας συνεταιρισμός με καμία απόφαση του δεν μπορεί να υποχρεώσει ένα μέλος του να μετέχει σε μια κοινά συμφωνημένη διαδικασία αν το μέλος δεν το επιθυμεί.

Η λογική «ό,τι δεν απαγορεύεται ρητά, επιτρέπεται» θα μπορούσε να έχει αντίκρισμα, αν δεν υπήρχε η ρητή, η θετική αναφορά του νόμου στο δικαίωμα της ΠΑΕ να εκμεταλλεύεται μόνης της τα δικαιώματα της, η αναφορά αυτή ανατρέπει πλήρως το εφεύρημα του κ. Μπέου και των συν αυτώ νομικών κάθε συνομοταξίας.

Επιτρέψτε μου να πάρω θέση υπέρ του κ. Καραπαπά και της προσέγγισης του θέματος που αυτός επιχείρησε, είναι τόσο απλή και καθαρή η νομική υπόσταση της στάσης του Ολυμπιακού κα του Παναθηναϊκού που δεν χάνει ούτε με σφαίρες!

Αγνοούν την εκδοχή αυτή ο κ. Μπέος με τον κ. Γκαγκάτση; Ποσώς, την ξέρουν, την έχουν υπόψη τους, γνωρίζουν ότι είναι η κυρίαρχη, η νομικά ορθή, αλλά επιμένουν στην δικαστική κόντρα για ένα απλό λόγο: για να σύρουν «κατηγορούμενη» στο δικαστήριο την κυβέρνηση στο πρόσωπο του κ. Αυγενάκη και να πιέσουν πολιτικά και επικοινωνιακά όσο γίνεται να προκύψει μια πολιτική επίλυση του ζητήματος με κυβερνητική πρωτοβουλία.

Να αναγκαστεί, δηλαδή, η κυβέρνηση να τροποποιήσει το νόμο υπέρ της λογικής της κεντρικής διαχείρισης, ώστε να νομιμοποιήσει εκ των υστέρων τις αποφάσεις της Λίγκας και να δικαιώσει τις ΠΑΕ που ηγήθηκαν  του «αγώνα» με σκοπό κάτι να εισπράξουν από την ιστορία αυτή.

«Οι μεγάλες μάχες με τα πολλά επεισόδια» του κ. Μπέου στην άσκηση πίεσης προς την κυβέρνηση  αναφέρονται και όχι στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό, εκεί γνωρίζει ότι είναι χαμένος από χέρι, δεν διασώζεται  με τις αναφορές στο νομικό καθεστώς των διοργανώσεων της UEFA . Στο ελβετικό δίκαιο δεν υφίσταται νομική διάταξη υπέρ του ατομικού δικαιώματος της ΠΑΕ, είναι «ελεύθερη», δηλαδή μη περιγεγραμμένη στο νόμο, η διάθεση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, συνεπώς η κεντρική διαχείριση προκύπτει, ως υποχρεωτικό καθεστώς για όλες τις ομάδες αυτών των διοργανώσεων, μόνο από την ισχύ του καταστατικού της UEFA.

Σύμφωνοι, το έργο έχει εξασφαλισμένο κοινό, όλοι περιμένουν στην ουρά για την «κεντρική κονόμα», δεν είναι περίεργος κανένας παραλογισμός, αλλά όρια πάντα υπάρχουν, όταν ξεπερνιούνται αρχίζει η πλάκα…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ραντεβού στα δικαστήρια…