Για τη σημερινή Ε.Π.Ο., οι δυνατότητες της να παρέμβει στο χάος της Λίγκας και να επιχειρήσει να βάλει τάξη είναι ευρείες και σαφώς προσδιορισμένες στο καταστατικό της και στους κανονισμούς της, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να ασκηθούν σε ένα κλίμα διχαστικό και πολεμικό.
Τις ελπίδες του στην ΕΠΟ και στην κυβέρνηση εναπόθεσε ο ΝΠΣ Βόλος μετά και τη νέα, άκαρπη Γ.Σ. της SuperLeague 1, όπου δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί η προκήρυξη του πρωταθλήματος με αποτέλεσμα την αναβολή της έναρξης του.
Για την κυβέρνηση οι δυνατότητες να «δικαιώσει» τις ελπίδες του Βόλου είναι απεριόριστες, νομοθετικά και εκτελεστικά μπορεί να ασκήσει διάφορες εξουσίες, που δεν είναι σίγουρο ότι βολεύουν τον Βόλο ή μπορούν να του προκαλέσουν διάφορα προβλήματα.
Για τη σημερινή Ε.Π.Ο., αυτή που επικαλείται ο Βόλος, οι δυνατότητες της να παρέμβει στο χάος της Λίγκας και να επιχειρήσει να βάλει τάξη είναι ευρείες και σαφώς προσδιορισμένες στο καταστατικό της και στους κανονισμούς της, αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να ασκηθούν σε ένα κλίμα διχαστικό και πολεμικό.
Η ΕΠΟ δεν μπορεί, ως εκ της θέσεως της, να βάλει μυαλό στη Λίγκα ή στις ΠΑΕ που την συγκροτούν. Δεν μπορεί να υποχρεώσει τη Λίγκα ντε και καλά να εγκρίνει, με τις διαδικασίες που προβλέπονται από το καταστατικό της, μια προκήρυξη. Δεν μπορεί να πάρει το μέρος της μιας ή της άλλης παράταξης, να δικαιώσει τη μια ή την άλλη άποψη. Ακόμη και την Ολιστική Μελέτη να επικαλεστεί (αυτό κάνει ο Βόλος για προφανείς λόγους) και αυτή ένα σύνολο προτάσεων ή υποδείξεων είναι, ένας οδικός χάρτης που αν η ΕΠΟ επιθυμεί τον εγκρίνει ή όχι.
Η Ομοσπονδία μπορεί, όπως είναι τώρα, να απευθύνει εκκλήσεις για συνεργασία, για συναίνεση, για επίδειξη καλής θέλησης, για αμοιβαίες υποχωρήσεις, να πει, τέλος πάντων, δυο κουβέντες δημοσίως για να βγει από την υποχρέωση, άλλωστε ακόμη και στον τομέα αυτό δυσκολεύεται να εκφραστεί για να μην κακοκαρδίσει κανένα εκ των «συμμάχων» που την διαχειρίζονται.
Από την άλλη πλευρά, αν μία κανονική ΕΠΟ αποφάσιζε, όπως ο ρόλος της απαιτεί, να ασκήσει τις ρυθμιστικές της εξουσίες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτές που από το καταστατικό της και τους κανονισμούς της απορρέουν θα μπορούσε, εύκολα και νόμιμα, να «ανατινάξει» αυτό το αστείο, το γελοιωδέστερο των γελοίων μόρφωμα που τολμάει να αυτοαποκαλείται «SuperLeague». Πως θα μπορούσε να το πετύχει αυτό;
Είναι σε θέση η Ομοσπονδία (από το καταστατικό της),είτε να αναστείλει τη λειτουργία του αναστέλλοντας την ιδιότητα του ως μέλος έως την επόμενη Τακτική Γενική Συνέλευση, είτε να ανακαλέσει την εκχώρηση διεξαγωγής του πρωταθλήματος και να ασκήσει η ίδια το δικαίωμα αυτό είτε, ακόμη-ακόμη, να αποφασίσει ότι η Λίγκα σκοπίμως δεν ασκεί δικαίωμα που της έχει παραχωρηθεί, συνεπώς δικαιούται να το ασκήσει η ΕΠΟ. Κι όλα αυτά με την ενισχυτική ερμηνεία του άρθρου 79 του Καταστατικού «Απρόβλεπτες περιπτώσεις και ανωτέρα βία».
Σε επίρρωση των παραπάνω ανατρέξτε στα άρθρα: 2 παράγραφος β, 14, 15, 18 παράγραφος 1, 35 παράγραφος ια και ιδ, 72 παράγραφος 2, 79 του ισχύοντος καταστατικού της ΕΠΟ και στο άρθρο 3 του Κανονισμού Αγώνων Ποδοσφαίρου και θα έχετε όλη την εικόνα των πραγματικών δυνατοτήτων της ΕΠΟ να παρέμβει κυριαρχικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, να ασκήσει νόμιμες εξουσίες και να αποφασίσει η ίδια για τη διοργάνωση αλλά και την ίδια τη Λίγκα αν απαιτείται.
Τέλος, θα μπορούσε υπό όρους, σε αναλογία με τη σχετική πρόβλεψη των καταστατικών της FIFAκαι της UEFA (εφαρμογή ενός διεθνούς κανόνα, όταν δεν υπάρχει ανάλογος σε εθνικό επίπεδο), να ασκήσει ένα δικαίωμα διορισμού στη Λίγκα μιας «Επιτροπής Εξομάλυνσης», εκτιμώντας πως το σημερινό διοικητικό σχήμα είναι εντελώς παραλυτικό και απολύτως αδύναμο να ασκήσει κανονική εξουσία υπέρ των συμφερόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου, τα οποία η ΕΠΟ φροντίζει, όπως από το καταστατικό της προβλέπεται.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο αν οι αρμοδιότητες αυτές της ΕΠΟ ευνοούν τις ελπίδες του Βόλου ή αντίθετα τις καταστρέφουν, πάντως η Ομοσπονδία, όπως και κανένας τρίτος, δεν έχει καμία δυνατότητα να παρέμβει στην έλλειψη κοινής λογικής και να την αποκαταστήσει, μυαλό δεν πουλιέται πουθενά, ούτε στο ποδόσφαιρο.
Κι η κανονική ΕΠΟ σε συνεργασία με την κυβέρνηση; Αν μία κανονική ΕΠΟ είναι σε θέση, αναποφασίσει να το πράξει, να ασκήσει νόμιμα τις παραπάνω αρμοδιότητες και να ακυρώσει όλο αυτό το πανηγυράκι που εξελίσσεται στη Λίγκα, αντιλαμβάνεστε τι δυνατότητες έχει αν συνεργαστεί με την κυβέρνηση και ακουμπήσει στην πολιτική κάλυψη της τελευταίας. Αν, δηλαδή, προκύψει μια κοινή συμφωνία κυβέρνησης και ΕΠΟ πως αυτό το μόρφωμα που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο χρειάζεται πλήρη, εκ θεμελίων, ανακατασκευή και πως η συνεργασία των δυο είναι η μόνη οδός για να υλοποιηθεί ένας απαραίτητος σχεδιασμός.
Δεν ξέρω αν αυτή είναι η καλύτερη δυνατή λύση για το ελληνικό επαγγελματικό ποδόσφαιρο, λογικά το άθλημα θα έπρεπε μόνο του να είναι σε θέση να διαχειρίζεται τις υποθέσεις του.
Σήμερα, όμως, που αυτό δεν συμβαίνει, η κοινή πορεία ΕΠΟ –κυβέρνησης είναι η μοναδική από την οποία μπορεί κανείς να αξιώσει να αντιμετωπίσει αυτή την προϊούσα παράνοια που έχει εγκατασταθεί στη Λίγκα και οδηγεί στην απόλυτη απαξίωση την κορυφαία ποδοσφαιρική διοργάνωση στη χώρα για το χατίρι τεσσάρων – πέντε «επενδυτών», από εκείνους που πρώτα περιμένουν να κονομήσουν και μετά να σκεφθούν το εύρος των «επενδύσεων τους».
Το πρόβλημα (υπάρχει και τέτοιο) ξεκινάει από τη διαπίστωση πως σήμερα δεν υπάρχει ούτε κανονική κυβέρνηση ( περί τα αθλητικά εννοώ), ούτε, πολύ περισσότερο, κανονική ΕΠΟ με αποτέλεσμα να κάνουν πάρτι ομάδες και πρόσωπα που δύσκολα μπορεί κανείς να δεχθεί πως έχουν την παραμικρή σχέση με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην ανώτερη κατηγορία.
Έως ότου αποκατασταθεί αυτή η κανονικότητα θα βλέπουμε τη Σερίφ από την Υπερδνειστερία να παίζει στα playoff του UEFA Champions League, θα την τρώμε στη μάπα και θα λέμε κι ευχαριστώ…