Το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο «φλέγεται» και το ελληνικό… χτενίζεται

Φωτιά στα μπατζάκια της UEFA και συνολικά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έβαλε η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Λουξεμβούργου να απορρίψει την έφεση της UEFA κατά της απόφασης του Εμπορικού Δικαστηρίου της Μαδρίτης που έκανε δεκτή την προσφυγή των Ρεάλ, Μπαρτσελόνα και Γιουβέντους κατά της απειλής της UEFA να επιβάλλει πειθαρχικές ποινές στις «τρεις» ομάδες για την πολυσυζητημένη υπόθεση της European Super League.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο όχι μόνο δικαίωσε «πλήρως και ολοσχερώς» τους «τρεις», όχι μόνο διέταξε την ακύρωση των πειθαρχικών προστίμων που επέβαλε η UEFA και στις υπόλοιπες εννιά (9) ομάδες από τις αρχικές δώδεκα (12) του εγχειρήματος, αλλά είναι, πλέον, έτοιμο να μπει στην ουσία και να διερευνήσει στην ουσία της την « πιθανή κατάχρηση της δεσπόζουσας θέσης της UEFA στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο».

Σε απλά ελληνικά το Δικαστήριο εμφανίζεται, τουλάχιστον προκαταρκτικά, έτοιμο να οδηγήσει την UEFA, είτε της αρέσει, είτε όχι, σε ένα είδος συνδιαχείρισης των διοργανώσεων της με τις ομάδες και να δικαιώσει το project της European Super League, αν όχι ολοκληρωτικά, τουλάχιστον σε ένα μεγάλο του μέρος.

Τι σημαίνει μια τέτοια εξέλιξη στην πράξη; Η UEFA ως αποκλειστική διαχειρίστρια των διασυλλογικών της διοργανώσεων «ετελείωσε». Στην καλύτερη γι’ αυτήν περίπτωση θα καθίσει σε ένα τραπέζι με τη JP Morgan, τη χρηματοδότρια της European Super League, να συζητήσουν για τη μορφή που θα έχει η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο (δηλαδή στον πλανήτη) με την πλάστιγγα να γέρνει στη μεριά της τράπεζας.

Το μέλλον της κορυφαίας ποδοσφαιρικής διοργάνωσης στον κόσμο επανέρχεται στο προσκήνιο από το παράθυρο, την ώρα που η UEFA πίστευε ότι έχει αμπαρώσει τις πόρτες, δεν υπολόγισε ποτέ σωστά « τους δολοφόνους με τα λευκά κολάρα» των αμερικάνικων fund που είχαν επιμελέστατα σχεδιάσει τις εξελίξεις, υποχώρησαν όταν έπρεπε και αντεπιτέθηκαν όπως είχαν σχεδιάσει.

Στο δια ταύτα: Οι μέρες που έρχονται για την UEFA θα είναι πολύ δύσκολες, ίσως απειληθεί η ίδια η ύπαρξη της όπως έως τώρα τη γνωρίζουμε. Η εξέλιξη είναι, εκτός των άλλων, μια περηφανής νίκη για τη FIFA που έψαχνε πάντα τρόπο να κοντύνει τη σημαντικότερη Συνομοσπονδία της και να αναλάβει αυτή τον έλεγχο του αθλήματος και στην Ευρώπη, σε κάθε περίπτωση οι διασυλλογικές διοργανώσεις θα αλλάξουν ριζικά format και διαχειριστές, κανείς δεν είναι τόσο ηλίθιος να πιστέψει πως οι εξελίξεις στη European Super League δεν θα επηρεάσουν και τις άλλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Με τι «χτενίζεται» την ίδια ώρα το ελληνικό ποδόσφαιρο; Με την έγκριση ή μη της Ολιστικής Μελέτης, με τα άρθρα του νέου καταστατικού που η FIFA ετοίμασε για την ΕΠΟ, αλλά η τελευταία δεν συμφωνεί, με το αν οι βλαχοπρόεδροι θα έχουν έντεκα ή εννιά θέσεις στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ, αν ο Λεουτσάκος θα έχει έναν ή έξι ψήφους στη Γενική Συνέλευση, αν θα γίνει και από ποιον Ένωση Beach Soccer (την έχει έτοιμη ο πεντακάθαρος Δανιήλ στην Πάτρα), Ένωση Ποδοσφαίρου Γυναικών (την ετοιμάζει ο καθαρότερος Φύτρας) και Ένωση Διαιτητών (την ορέγεται η παλιά «δοκιμασμένη ΟΔΠΕ» του Καραμάνη), με τους πίνακες του Κλάτενμπεργκ, με τους εγχώριους συνεργάτες που θα επιλέξει ο Άγγλος και με τη σύμβαση των υπαλλήλων της ΕΠΟ, που την θέλει η Δημητρίου, αλλά την πολεμάει ο Δημητρίου!!!

Υπάρχουν και άλλα πολύ σοβαρά θέματα, όπως είναι το Μητρώο Σωματείων που το θέλει η κυβέρνηση και αντιδρούν οι «ενωσιάρχες», τα όρια ηλικίας των υποψηφίων στην ΕΠΟ, οι θητείες και πως θα μετράνε, όλα αυτά τα ζητήματα, που πολύ καλώς απασχολούν μια κορυφαία ομοσπονδία όπως η ΕΠΟ, η οποία αρνείται να συρθεί στη θεματολογία της UEFA, σιγά τώρα μην αφήσει το εγχώριο βλαχοπροεδριστάν το γάμο να πάει για τα πουρνάρια της Ρεάλ, της Μπαρτσελόνα και της Γιουβέντους. Έχει η UEFA Γιαννάκη για κουμανταδόρο;
Άλλωστε, άλλο άθλημα παίζει ο Πέρεθ και πλακώνεται με τον Τσέφεριν, για άλλο άθλημα ζει ο Τζαφέρης και σκοτώνεται με τον κυρ Μάνο. Ουδεμία σχέση.

Οι πρώτοι, κάτι ντιντήδες της κακιάς ώρας, ασχολούνται με κάτι που λέγεται «ποδόσφαιρο», με νέες διοργανώσεις, με εκατομμύρια (και πάνε για δισεκατομμύρια), με κάτι Ρονάλντους και κάτι Μέσσιδες, κάτι ακαταλαβίστικα Champions League, σιγά τα ωά δηλαδή… Κουτόφραγκοι ρε φίλε…

Ενώ οι δεύτεροι είναι νταραβεριτζήδες ρε παιδί μου. Κανονικοί, όχι ιμιτασιόν. Επιμένουν να ασχολούνται με το «πραγματικό ποδόσφαιρο», αυτό με τις καταβρεχτήρες του Δήμου να παθαίνουν βλάβη στο κέντρο του γηπέδου, με τα κομμένα δοκάρια, με τα σπαρμένα καρφιά και γυαλιά στο χορτάρι, με τα κλεμμένα δίχτυα, με τους χαλασμένους προβολείς, με τους στημένους υποβιβασμούς που φεσώνουν τη χώρα με κάτι περισσότερο από τριακόσια εκατομμύρια, με τα σπασμένα κεφάλια των προέδρων των σωματείων στις εκλογές των ενώσεων, με τις μαύρες σακούλες με τα «ευρά», με τον εθνικό σερβιτόρο, με τα βελάσματα της Βελέζ και τα μεγαθήρια της Έστερσουντ και της Σλόβαν…

Που καιρός τώρα να απασχοληθούν με κάποια European Super League, με μια JP Morgan, με τις δώδεκα ομάδες που θα γίνουν τελικά τριάντα έξι, με ένα ολόκληρο κόσμο που αλλάζει με διαστημικές ταχύτητες, με ένα άθλημα που αναζητεί στα αμερικάνικα fund τη νέα του ταυτότητα, με ένα μέλλον που είναι, ήδη, εδώ κι εμείς, οι ποδοσφαιρικά απόκληροι, οι αποσυνάγωγοι της προόδου το ψάχνουμε στο Πάρκο Γουδή και σε κάτι σκατένια λαμόγια που πίνουν το αίμα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μπασκόνια

Τι στο διάολο κάνει, τι δουλειά έχει με όλο αυτό τον συρφετό ο Ολυμπιακός ρε φίλε;