Ο κ. Λεωνίδας Λεουτσάκος εμφανίστηκε σε πρώτη ανάγνωση να «ψάχνεται», αρχικά αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμφωνήσει με την προοπτική, η εικόνα του ήταν ενός νταραβεριτζή που μισεί θανάσιμα κάθε αλλαγή στο μαγαζί επειδή φοβάται πως θα χάσει τον έλεγχο.
Για να πούμε «και του στραβού (Λεωνίδας Λεουτσάκος λέγεται) το δίκιο» η έμπνευση της Super League 1 για τη συμμετοχή των Β΄ ομάδων των Big 4 στο πρωτάθλημα της Super League 2 εμφανίστηκε ολίγον απρόσμενα στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΠΟ και σε γενικές γραμμές χωρίς μια ικανοποιητική προετοιμασία. Το σαφές έλλειμμα που παρουσιάστηκε στη διαδικασία της έγκρισης της σημαντικότατης αυτής αλλαγής στο ελληνικό ποδόσφαιρο ( χρειάζεται ακόμη και νομοθετική παρέμβαση από τον κ. Αυγενάκη για να προχωρήσει) δεν μπορεί, ωστόσο, να καταργήσει ή να παραπέμψει στις πασίγνωστες νεοελληνικές καλένδες ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον και παραγωγικό σχέδιο, η προσφορά του οποίου κρίνεται αφετηριακά πολύ σπουδαιότερη από τα όποια προβλήματα προκύπτουν (και προκύπτουν προβλήματα).
Υπό το πρίσμα αυτό και με τη λογική «στη βράση κολλάει το σίδερο» ο χρόνος για την οριστικοποίηση όλων των συνταρακτικών λεπτομερειών που απαιτούνται για να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός είναι αρκετός, υπάρχει ήδη μια προεργασία κρίσιμη που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.
Ταυτόχρονα, είναι εύκολο να διατυπωθούν όλες οι απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας που θα ουδετεροποιήσουν έως εξαφανίσεως τις αγωνιστικές επιδράσεις της συμμετοχής των Β΄ ομάδων στις διαδικασία προβιβασμού και υποβιβασμού της κατηγορίας, υπάρχουν για τα θέματα αυτά μερικές πολύ ενδιαφέρουσες εμπειρίες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.
Θεωρητικά, το εγχείρημα έχει την υποστήριξη του αρμόδιου κυβερνητικού παράγοντα (Αυγενάκης), το στηρίζουν (;) «με χίλια» οι περιβόητοι Big 4, αδιαφορούν οι υπόλοιπες ΠΑΕ της Λίγκας 1 και συναντά δυσκολίες στην αποδοχή του από τις ομάδες της Λίγκας 2, αυτές, έτσι ή αλλιώς, διαφωνούν με τα πάντα αρκεί να μείνουν ως έχουν και να διαφεντεύουν την κατηγορία και τα έσοδα της ( είναι αυξημένα τώρα με το ποσοστό από το στοίχημα).
Ο κ. Λεωνίδας Λεουτσάκος, Πρόεδρος της Λίγκας 2, εμφανίστηκε σε πρώτη ανάγνωση να «ψάχνεται», αρχικά αρνήθηκε κατηγορηματικά να συμφωνήσει με την προοπτική, πρότεινε αυτή να ξεκινήσει να συζητείται και να υλοποιηθεί, αν υπάρξει συμφωνία, από την περίοδο 2022/2023 «και βλέπουμε», η εικόνα του ήταν ενός νταραβεριτζή που μισεί θανάσιμα κάθε αλλαγή στο μαγαζί επειδή φοβάται πως θα χάσει τον έλεγχο.
Στο μεσοδιάστημα ( η πρώτη κουβέντα έγινε στην ΕΠΟ στις 14 Μαίου) ο Πρόεδρος της Super League 2 ανέβηκε level στις αντιρρήσεις του, βγήκε επιθετικά απέναντι στο εγχείρημα, έδειξε φανερά ότι πουσάρει τις αντιρρήσεις των ομάδων της κατηγορίας, σε κάποιους όλο αυτό μοιάζει αυτοεκπληρούμενη προφητεία επειδή ο κ. Λεουτσάκος «δεν πάει ούτε στην τουαλέτα αν δεν ρωτήσει πρώτα».
Τι θέλει να διατηρήσει αλώβητο απέναντι σε κάθε αλλαγή ο κ. Λεουτσάκος; Τη θέση του προέδρου της Ένωσης, καρέκλα που διασφαλίζει σε αυτόν μια σειρά πλεονεκτήματα εξουσίας και στους ποδοσφαιρικούς φίλους του μια κρίσιμη ψήφο στις συνεδριάσεις της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ, διάολε γι’ αυτό το λόγο έβαλαν πλάτη για να εκλεγεί ο Λεό … Για τον κ. Λεουτσάκο κάθε διαφοροποίηση στη συγκρότηση της κατηγορίας συνιστά μια απειλή για την εξουσία του, δημιουργεί τις πραγματικές συνθήκες για να αμφισβητηθεί η επικυριαρχία του στις επόμενες εκλογές, η εξέλιξη αυτή (ακόμη και θεωρητική) δεν είναι αποδεκτή από τον ίδιο και τους ποδοσφαιρικούς φίλους του, άρα πατάμε πόδι, μένουμε ως έχουμε ό,τι και να λένε οι τριγύρω, το κρίσιμο είναι «λίγοι και καλοί» και τα σκυλιά δεμένα.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι «γιατί και με τίνος την άδεια ή την υποστήριξη ο κ. Λεουτσάκος βγαίνει στην κόντρα απέναντι σε ένα project στο οποίο συμφωνούν, θεωρητικώς, οι περιβόητοι Big 4 μέσα στους οποίους είναι και οι ποδοσφαιρικοί του φίλοι; Που βρήκε το θάρρος ένας Λεουτσάκος να κοντράρει ακόμη και τα αφεντικά του; Η απάντηση είναι μοναδική και απλή: στην πορεία για την υλοποίηση του εγχειρήματος κάποιοι από όσους εμφανίστηκαν να συμφωνούν να πάρουν μέρος κατάλαβαν, ίσως, ότι το εγχείρημα έχει μεγαλύτερο κόστος, οργανωτικά και οικονομικά από όσο αρχικά είχαν προβλέψει, έκαναν δεύτερες σκέψεις και για να μην καρφωθούν οι ίδιοι έβγαλαν μπροστά τον Λεωνίδα, άλλωστε η δουλειά του αυτή είναι, μπροστινός.
Άλλο που δεν ήθελε ο Λεωνίδας, είναι κι η καρέκλα στη μέση και κάτι συμφωνίες για τηλεοπτικά και χορηγίες, την έκανε την επανάσταση του και βρέθηκε να πουλάει και μούρη προς όφελος των παλιόφιλων προέδρων των ομάδων της Super League 2 που έμαθαν να τα θέλουν όλα δικά τους και λογαριασμό να μην δίνουν σε κανένα. Το επόμενο βήμα θα είναι να βγουν κάποιοι από τη Λίγκα 1 και να υπερθεματίσουν στις αντιδράσεις του κ. Λεουτσάκου με το επιχείρημα «αφού αντιδράει ολόκληρη η κατηγορία τι να κάνουμε, άστο γι’ αργότερα…». Δεν αργεί, στο δρόμο είναι κι έρχεται, ο Λεουτσάκος απλώς θα το υποδεχθεί και θα πανηγυρίσει.