Ο Μάκης, ο Γιαννάκης και το ποδόσφαιρο

Εισαγωγική παρατήρηση: Υπάρχει, εκ του προγράμματος, και δεύτερο παιχνίδι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό, αυτή τη φορά στο «Γ. Καραϊσκάκης». Είναι προγραμματισμένο να διεξαχθεί την Κυριακή 25.04.2021, δυο-τρεις μέρες πριν τους επαναληπτικούς αγώνες του Κυπέλλου.. Έτσι, για να μην ξεχνιόμαστε!!!

Στη ζωή τίποτε δεν είναι τυχαίο, ούτε καν το καδρόνι που μπορεί να πέσει στο κεφάλι σου καθώς περπατάς στο πεζοδρόμιο, θα μπορούσες με σωστά επιλεγμένη κίνηση να το είχες αντιληφθεί.

Το ίδιο, ακριβώς, συμβαίνει και στο ποδόσφαιρο. Ό,τι εξελίσσεται πάνω στο χορτάρι δεν είναι παρά το αποτέλεσμα μιας σειράς διαδικασιών που κινούνται από πρόσωπα, περισσότερο ή λιγότερο υπεύθυνα και επαρκή, σε ένα βάθος χρόνου που ξεπερνάει τον ενιαυτό και εκτείνεται σε δυο-τρία χρόνια πίσω.

Ό,τι σε ένα επαρκές χρονικό διάστημα σχεδιάστηκε, οργανώθηκε και υλοποιήθηκε από κανονικούς ειδικούς, με την υψηλή εποπτεία (αν απαιτηθεί και με τη σκληρή προσωπική παρέμβαση) του κυρίου που πληρώνει θα έρθει η στιγμή που θα αποτυπωθεί στο χορτάρι, παρεκτός κι αν γυρίσει η γη ανάποδα. Κι επειδή η γη δεν σκοπεύει να γυρίσει ανάποδα και στο ποδόσφαιρο ο κανόνας είναι «ό,τι πληρώνεις και ό,τι οργανώνεις παίρνεις».

Ο Ολυμπιακός την άνοιξη του 2018 αποφάσισε να απαντήσει στην αγωνιστική του κρίση με τη μοναδική επιλογή που είχε: να την εισπράξει ως ευκαιρία και να την ξεπεράσει θετικά, να κερδίσει, δηλαδή, από το κακό του διάστημα κι όχι να κάθεται στη γωνία και να κλαίει τη μαύρη του τη μοίρα.

Όσα ακολούθησαν συνιστούν την επιτομή του «ορθού επιχειρηματικού λόγου»: νέος προπονητής, νέα διοικητική διάρθρωση, νέα πρόσωπα, νέες αρμοδιότητες, νέο σχέδιο, νέοι στόχοι μετρήσιμοι σε βάθος χρόνου και σταδιακά εφικτοί. Αυτό που φέτος ξεδιπλώνεται στο χορτάρι από την ομάδα του Μαρτίνς δεν είναι τίποτε άλλο από την απόφαση του Μαρινάκη να «αλλάξει και τις ταπετσαρίες στο Ρέντη», να πάρει το ρίσκο μιας επανεκκίνησης της ομάδας και να εμπιστευθεί την επένδυση του στα χέρια (και στα μυαλά) των κανονικών ειδικών, διατηρώντας, προφανώς, για τον εαυτό του το δικαίωμα της τελευταίας κουβέντας (αν χρειαστεί).

Στην ίδια χρονιά, το κρίσιμο 2018, η ΑΕΚ κατακτούσε ένα πρωτάθλημα μέσω του Κομίνη και του «κουμπουροφόρου» Ιβάν Σαββίδη κι ετοιμάζονταν να περπατήσει στα σαλόνια του UEFA Champions League: το χρήμα έρεε από παντού, οι οπαδοί παραληρούσαν, το μέλλον προβλέπονταν «δικέφαλο» και το σύνθημα « μια ομάδα, μια ιστορία» δονούσε την κιτρινόμαυρη οικογένεια και τα τσιμέντα της «αγιασοφιάς».

Την ίδια ώρα (πάλι το 2018) ο ΠΑΟΚ, με ένα Σαββίδη θυμωμένο και ένα κόσμο πεινασμένο, ξεκινούσε, μέσα από τα συντρίμια της απώλειας του πρωταθλήματος, την πορεία για την κορυφή, αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει για το στόχο του κάθε μέσο, ακόμη και τους κανονισμού του βόλεϊ αν απαιτηθεί (και πράγματι απαιτήθηκε). Ακολούθησε το διαβόητο «πρωτάθλημα των Πρεσπών», για χάρη του οποίου «θυσιάστηκε» ακόμη και η μοναδικότητα της Μακεδονίας και κατέληξε η ελληνική Μακεδονία να αποκαλείται «η βόρεια περιοχή του πρώτου μέρους».

Ποια ήταν η επόμενη μέρα των δύο «Δικεφάλων»; Πως, με ποια οράματα, πια πρόσωπα και ποιες επενδύσεις η ΑΕΚ του 2018 και ο ΠΑΟΚ του 2019 εξαργύρωσαν μεγάλες εθνικές επιτυχίες, τίτλους, νταμπλ και πρωταθλήματα; Σε ποιους στηρίχτηκαν για το βήμα παραπάνω που (θεωρητικώς) δικαιούνταν; Η ΑΕΚ του 2018 με τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο και τα συνεργεία για τις εκλογές των Ενώσεων της ΕΠΟ κι ο ΠΑΟΚ με τον Μάκη Γκαγκάτση (και ολίγον τον Γκιόργκι Σαββίδη) και τον «δικό του» Γραμμένο στην ΕΠΟ.

Ναι, αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, είτε αρέσει, είτε όχι, είτε βολεύει, είτε αναποδογυρίζει τα πάντα: Στον «ορθό λόγο» του Ολυμπιακού η ΑΕΚ «απάντησε» με τον Γιαννάκη Παπαδόπουλο κι ο ΠΑΟΚ με τον Μάκη Γκαγκάτση. Στον «Δικέφαλο του νότου» ένας οδηγός του τέως προέδρου της ΕΠΟ ( του Βασίλη Γκαγκάτση) και περιστασιακά αποθηκάριος, που είχε απολυθεί από την Ομοσπονδία πέντ- έξι φορές και άλλες τόσες ο Γκαγκάτσης τον ξαναπήρε, κολλητός για πολύ καιρό του Μπέου, ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος πήρε στα χέρια του, με εντολή Μελισσανίδη, την ΠΑΕ ΑΕΚ και έκτοτε τη λειτουργεί σε όλα (ακόμη και σε μετεγγραφές).

Ο «Γιαννάκης» αποφασίζει σχεδόν για όλα, ο «Γιαννάκης» απομάκρυνε τον Μπάγεβιτς από την ομάδα, ο «Γιαννάκης» έδιωξε τον Λυσάνδρου. Ο «Γιαννάκης» κέρδισε την ΕΠΟ, ο «Γιαννάκης» ερευνάται από την Επιτροπή Δεοντολογίας της ΕΠΟ. Η «συνταγή» αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένη (ούτε βαθμό δεν πήρε η ΑΕΚ στο Champions League), ώστε να την διεκδικήσει για το δικό του μέλλον και ο Ιβάν Σαββίδης για τον ΠΑΟΚ που «εγκατέλειψε», για τους δικούς του λόγους, την πρωταθλήτρια του 2019 στα χέρια του Μάκη Γκαγκάτση.

Ναι, ο Μάκης Γκαγκάτσης διοικεί τον ΠΑΟΚ, ενημερώνει τον Ιβάν Σαββίδη, εισηγείται στον Γκιόργκι Σαββίδη, «πουλάει» οπαδιλίκι με τον Πάμπλο Γκαρσία και ακούει τις συμβουλές του Αχιλλέα Μπέου για τη Λίγκα και την ΕΠΟ. Τι, ακριβώς, δουλειά έκανε στην αγορά και στις επιχειρήσεις ο Μάκης Γκαγκάτσης πριν αναλάβει να διαχειριστεί τον ΠΑΟΚ; Τίποτε.

Μην απορείτε καθόλου: ένας οδηγός προέδρου και περιστασιακά αποθηκάριος στην ΕΠΟ κι ένας που δεν είχε δουλέψει ποτέ πριν εγκατασταθεί στον ΠΑΟΚ (στην περίοδο Ζαγοράκη), λόγω του πατέρα του που ήταν πρόεδρος στην Ομοσπονδία, είναι οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού σε πρωτάθλημα και κύπελλο.

Επιτρέψτε μου να το αποτυπώσω με ονόματα: στον Ολυμπιακό του Μαρινάκη, του Βρέντζου (μέχρι ένα διάστημα), της Σουλούκου, του Καραπαππά, του Κουντούρη, του Αγραφιώτη, του Καρεμπέ και του Μοντεστό (αρκούν νομίζω αυτοί) η ΑΕΚ αντιπαραθέτει τον Γιαννάκη, τον Παπασταμάτη, ένα Χρήστο Τάδε και τον Κονέ κι ο ΠΑΟΚ τον Μάκη, τον Μάλαμα, τον Πουρλιοτόπουλο… και το χάος!!!

MUST READ

LIVE: Ολυμπιακός – Μαρούσι

Υ.Γ. Δεν ασχολούμαι με τα προπονητικά τημ των τριών,επειδή είναι ποδοσφαιρική ιεροσυλία!!!