Την «αδερφή» του Λαλάκη, τη λένε… Λιλή και (μαζί) κάνουν χιούμορ με τον παιδεραστή

Την έχουμε χάσει τη μπάλα, γενικώς, αναγνώστη μου. Είναι η κλεισούρα που πιάνει χρόνο; Είναι που κάποιοι κακομοίρηδες ούτως ή άλλως στέκονται μπροστά από τους υπολογιστές τους και που για ένα like μπορεί να πουλήσουν και τη μάνα τους; Είναι… που δεν ξέρουν τι έχουν και δεν μπορούν, όπως τότε που γελούσε μαζί τους κάθε πικραμένος;

Όπως και να έχει, πάει το τόπι. Το χαιρετήσαμε. Δεν το έχει η Λόλα. Το έχει ο Λαλάκης. Και η αδερφή (ψυχή) του η …Λιλή.

Ναι, ας το παραδεχθούμε. Μείναμε μόνο με τη… βαρβατίλα των αθλητικών sites. Εκείνων των αποκαλυπτικών-ειδησεογραφικών Μέσων που σήμερα είπαν να κάνουν λίγο χιούμορ με τον παιδεραστή Λιγνάδη και την κλήρωση του Europa League. Λογικό. Πως να μην κάνεις πλάκα με ένα τέτοιο θέμα. Παιδεραστής είναι ο άνθρωπος, δεν είναι και διαιτητής που αδίκησε τον ΠΑΟΚ του Μάκη του Γκαγκάτση.

Πως να μην το διασκεδάσεις, λιγάκι. Ειδικά αν είσαι ένα site τίγκα στη βαρβατίλα. Ένα από εκείνα που σε οδηγεί το ένστικτο. Λαλάκης ο ένας στα 50 του. Λιλή η άλλη στα 70 του. Να τους δώσεις πέτρες να τις στύβουν.

Για να καταλάβεις, μπαίνεις στο γραφείο τους και μυρίζει η τεστοστερόνη από χιλιόμετρα. Βράζει το αίμα τους σαν τα «μπικουτί» στα κομμωτήρια. Και κάπως έτσι το ένα φέρνει το άλλο. Σου είπα «δεν ξέρουν τι έχουν, και δεν μπορούν».

Όχι μην έχεις αμφιβολίες αναγνώστη μου. Έτσι αντιδρούν τα παλικάρια, σε τέτοιες περιπτώσεις. Δυναμικά. Άλλωστε Σάββατο απόγευμα, αν δεν κάνεις πλάκα για την παιδεραστία γιατί θα κάνεις; Πως θα περάσει η ώρα; Και μην αρχίσετε τις ηθικοπλαστικές ανοησίες: Η σάτιρα δεν έχει όρια. Τουλάχιστον όταν σε φωνάζει κάποιος Εισαγγελέας (από εκείνους που δεν ξέρει προσωπικά η «πουρομπεμπέκα» που έχει αναλάβει αυτόν τον ευαίσθητο τομέα).

Τα παιδιά είπαν να κάνουν λίγη πλάκα. Να βάλουν σε φωτομοντάζ τον Λιγνάδη να κρατά το… μπαλάκι της Young Boys στην κλήρωση του Europa League. Και να εξηγούν γιατί ο συγκεκριμένος θα «κλήρωνε» τον Ολυμπιακό με τα «νέα αγόρια» από την Ελβετία. Μα που τα βρίσκουν οι άτιμοι;

Η Λιλή βεβαίως παλιά με την… σάτιρα και γενικώς με το χιούμορ δεν το είχε. Κάθε άλλο, όπως διαβεβαιώνουν πολλοί και διάφοροι που ευχαρίστως υπενθυμίζουν ιστορίες από τα 80s. Άλλες φορές έκλαιγε, άλλες φορές απειλούσε πως θα κάνει κακό στον εαυτή της. Μέχρι δουλειά άλλαξε, όταν κατάλαβε πως γελά μαζί της το πανελλήνιο και όχι μόνο. Ευαίσθητη ψυχή. Εύθραυστη. Φαίνεται και από τους τίτλους που φέρουν βαριά υπογραφή: «Ο εραστής της αβύσσου», «Με λένε μοίρα». Πως τώρα στα γεράματα, μια τέτοια «πεταλουδίτσα» το παίζει «τίγρης» και κάνει χιούμορ με τους παιδεραστές; Άβυσσος και εδώ, σαν τον «εραστή της»…

Ο Λαλάκης από την άλλη έχει χιούμορ. Και γνωρίζει πως δεν υπάρχουν όρια στη σάτιρα; Μόνο που γράφει και μιλά δημόσια για ποδόσφαιρο το επιβεβαιώνει. Μπορεί να πάει και στους γονείς όσων κατήγγειλαν τον Λιγνάδη για τις χυδαίες πράξεις του, και να του διαβάσει τις αναρτήσεις του site του. Είναι βέβαιο πως και εκείνοι θα κατανοήσουν…

ΥΓ. Πραγματικά αξίζει τον κόπο. Να ρωτήσουμε τις οικογένειες των θυμάτων τι γνώμη έχουν για αυτού του είδους το «χιούμορ». Θα έχει πολύ ενδιαφέρον η απάντηση τους!