Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ενώπιον και του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, μπορεί το ελληνικό ποδόσφαιρο να βρεθεί μπροστά σε μια παρανοϊκή πραγματικότητα.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) επί της προσφυγής της ΠΑΕ ΠΑΟΚ σχετικά με τη νομιμότητα της σύνθεσης της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ) που διερεύνησε και έλαβε τη γνωστή απόφαση για το ζήτημα της πολυιδιοκτησίας ΠΑΟΚ – Ξάνθης είναι πλέον γνωστή. Το ΣτΕ δεν έκανε δεκτή, απέρριψε δηλαδή, την προσφυγή του ΠΑΟΚ και δεν ασχολήθηκε καν με την αντίστοιχη της Ξάνθης (κατάργησε τη σχετική δίκη).
Τι ζήτησε ο ΠΑΟΚ (επικουρικά και η Ξάνθη) με την προσφυγή του ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ); Να ακυρωθεί η απόφαση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ) για την πολυιδιοκτησία ΠΑΟΚ – Ξάνθης δια του κ. Ιωάννη Καλπαζίδη, ανιψιού του κ. Ιβάν Σαββίδη, επειδή η σύνθεση της ΕΕΑ που την έλαβε, μετά από μια εξονυχιστική έρευνα και συλλογή στοιχείων και μετά από μια ακροαματική διαδικασία πολύωρη και διεξοδική, «δεν ήταν νόμιμη»!!!
Γιατί «δεν ήταν νόμιμη»; Επειδή, σύμφωνα με την προσφυγή του ΠΑΟΚ, ένα μέλος της, ο κ. Φαραντούρης, διορίστηκε από τον αρμόδιο Υφυπουργό Αθλητισμού κ. Αυγενάκη «παρανόμως», δηλαδή κατά παράβαση των διατάξεων του νόμου που προβλέπει τις διαδικασίες συγκρότησης της ΕΕΑ.
Αυτή η «παράνομη» σύνθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού οδήγησε, σύμφωνα με τον ΠΑΟΚ, σε μια παράνομη απόφαση, την ακύρωση της οποίας ζήτησε με την προσφυγή του ο «Δικέφαλος».
Η Ξάνθη «όλως παραδόξως» και πάλι, δεν εμφανίστηκε καν για να υποστηρίξει τη δική της προσφυγή σε μια ενέργεια ανάλογη με αυτή που οδηγήθηκε και στην περίπτωση του CAS, όπου δεν απέφυγε να καταθέσει προσφυγή για μερικούς πολύ συγκεκριμένους και γνωστούς λόγους. Οι εκ των υστέρων δημόσιοι κλαυθμοί και οδυρμοί του κ. Πανόπουλου και ειδικά το επιχείρημα « θέλαμε να δικαστεί η υπόθεση της πολυιδιοκτησίας στα ελληνικά δικαστήρια» προφανώς δεν πείθουν κανένα νοήμονα στη χώρα. Όποιος έχει ισχυρή την πεποίθηση ότι είναι αθώος δεν ορρωδεί προς ουδεμιάς ευκαιρίας να αποδείξει την αθωότητα του και εκτός συνόρων, αν υπάρχει όργανο με μια ανάλογη αρμοδιότητα, όπως ακριβώς συμβαίνει με το CAS.
Η Ξάνθη δεν προσέφυγε στο CAS και δεν υποστήριξε καν την τυπική προσφυγή της ενώπιον του ΣτΕ. Για το λόγο αυτό το ΣτΕ κατάργησε τη δίκη για την περίπτωση της Ξάνθης.
Τι είπε το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας για την προσφυγή του ΠΑΟΚ; Την απέρριψε ολοσχερώς, δεν την έκανε δεκτή, συνεπώς νομιμοποίησε οριστικά και αμετάκλητα τη νομιμότητα της σύνθεσης της ΕΕΑ που ερεύνησε την υπόθεση της πολυιδιοκτησίας και έλαβε τη σχετική απόφαση.
Για το ΣτΕ ο κ. Αυγενάκης ενήργησε νομίμως όταν συγκρότησε την ΕΕΑ με τη συμμετοχή του κ. Φαραντούρη, άρα η Επιτροπή όταν ερεύνησε την καταγγελία του Ολυμπιακού περί πολυδιοκτησίας του ΠΑΟΚ με την Ξάνθη είχε νόμιμη σύνθεση, συνεπώς όλες οι ενέργειες στις οποίες προέβη και η απόφαση που έλαβε είναι νομιμότατες.
Η απόφαση του ΣτΕ, εκτός των άλλων, καταργεί και τις κραυγές (μαζί με τις προσφυγές στα ποινικά δικαστήρια) της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κατά της ΕΕΑ και των μελών της και κατά του Υφυπουργού Αθλητισμού κ. Αυγενάκη, όσο και αν ο ΠΑΟΚ και οι επιτελείς του αναζητούν αγωνιωδώς την τρύπα της βελόνας για να νομιμοποιήσουν αυτή τη βιομηχανία προσφυγών που επέλεξαν για να «ακυρώσουν» επικοινωνιακά τις αποφάσεις του αρμόδιου κυβερνητικού αξιωματούχου.
Με άλλα λόγια όλα όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τα συμμετοχή του κ. Φαραντούρη στη σύνθεση της ΕΕΑ ήταν μακεδονικοί πομφόλυγες, δεν είχαν καμία βάση και αφορούσαν απλώς στις μύχιες επιδιώξεις του επικοινωνιακού επιτελείου του ΠΑΟΚ να δημιουργήσει εικόνα εύλογης αμφιβολίας γύρω από τη σκοτεινή ιστορία της πολυιδιοκτησίας για να ικανοποιήσει το λαϊκό αίσθημα ( το οπαδικό αίσθημα) ρίχνοντας στην αρένα μια ψευδή ιστορία και ένα κατασκευασμένο εχθρό.
Μετά την κατάργηση, με την πλέον αρμόδια διαδικασία και με απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου (ΣτΕ) της προσφυγής του ΠΑΟΚ «για μη νόμιμη σύνθεση της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού», η ιστορία μεταφέρεται στην αρμοδιότητα του Διοικητικού Εφετείου, ενώπιον του οποίου έχει προσφύγει ο «Δικέφαλος» για να ακυρώσει, αυτή τη φορά, την ίδια την απόφαση της ΕΕΑ.
Προσέξτε, η προσφυγή δεν αφορά στην ουσία της απόφασης της ΕΕΑ αν και το Διοικητικό Εφετείο μπορεί, παρεπιπτόντως, να αναφερθεί και σε αυτή, αλλά στις συνθήκες ή στην νομιμότητα των διαδικασιών που διαμεσολάβησαν για να ληφθεί η απόφαση αυτή. Δηλαδή, το Διοικητικό Εφετείο δεν πρόκειται να αξιολογήσει την ουσία των στοιχείων της έρευνας ή της καταγγελίας του Ολυμπιακού ή και όσων στην πορεία ήρθαν σε γνώση της ΕΕΑ, αλλά θα διερευνήσει, κατά βάση, τη νομιμότητα των συνθηκών της διαδικασίας και την παραβίαση ή όχι των διατάξεων του νόμου για να ληφθεί η γνωστή απόφαση.
Πότε θα αποφασίσει το Διοικητικό Εφετείο επί της προσφυγής του ΠΑΟΚ κανένας δεν γνωρίζει. Δεν έχει ακόμη διεξαχθεί η δίκη. Είχε προσδιοριστεί για τον Σεπτέμβριο του 2020, έλαβε αναβολή για τον Μάρτιο του 2021, αλλά κανείς δεν είναι βέβαιος ότι η δίκη θα διεξαχθεί, ελέω κορονωϊού, κανονικά στην ορισμένη ημερομηνία.
Σημειώνεται, ότι το Διοικητικό Εφετείο ήδη έχει απορρίψει την αρχική αίτηση του ΠΑΟΚ να ανασταλεί η ισχύς της απόφασης της ΕΕΑ και για το λόγο αυτό η πειθαρχική διαδικασία ενώπιον των δικαστικών οργάνων του ποδοσφαίρου (Πειθαρχική Επιτροπή της Super League 1 και Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ) εξελίχθηκε κανονικά.
Δεν είναι καθόλου περίεργο, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ενώπιον και του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, το ελληνικό ποδόσφαιρο να βρεθεί μπροστά σε μια παρανοϊκή πραγματικότητα.
Μια απόφαση ενός διοικητικού οργάνου του ν. 2725/1999, δηλαδή της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού (ΕΕΑ) να έχει γίνει δεκτή, ως νόμιμη απόφαση ενός νόμιμου οργάνου του νόμου, από το ΣτΕ και να νομιμοποιηθεί και από το Διοικητικό Εφετείο (αν δεν γίνει δεκτή η προσφυγή του ΠΑΟΚ), αλλά να έχει ακυρωθεί στην ουσία της από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ. Το ελληνικό κράτος με τα νόμιμα θεσμοθετημένα όργανά του (ΕΕΑ, ΣτΕ, Διοικητικό Εφετείο) να θεωρεί απολύτως ορθή και νόμιμη μια διοικητική απόφαση, αλλά να μην μπορεί να επιβληθεί καμία πειθαρχική ποινή στην παραβάτιδα ΠΑΕ ΠΑΟΚ, επειδή ένα ιδιωτικό δικαστικό όργανο (η Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ), ακόμη και αν αποτελείται από τακτικούς δικαστές, έκρινε την ΠΑΕ ΠΑΟΚ «πειθαρχικά μη ελεγκτέα». Η απόλυτη παράνοια!!!
Το καταπληκτικότερο όλων; Το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο με απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ στις 31 Ιουλίου 2019 θεώρησε νόμιμη και αποκλειστική την αρμοδιότητα του ν.2725/1999 και της ΕΕΑ σε όλα τα θέματα πολυιδιοκτησίας, κατάργησε το σχετικό άρθρο 30 του ΚΑΠ, αλλά ένα όργανο αυτού του αστείου ποδοσφαίρου έκρινε «πειθαρχικά μη ελεγκτέα» εκείνη την ΠΑΕ (ΠΑΟΚ), η προσφυγή της οποίας για μη νόμιμη σύνθεση της ΕΕΑ, άρα για μη νόμιμη απόφαση, απορρίφθηκε από το ΣτΕ και μια ανάλογη προσφυγή του (είναι πιθανόν) να απορριφθεί και από το Διοικητικό Εφετείο ( η απόφαση του ΣτΕ είναι ήδη ένα ισχυρό πρόκριμα προς την κατεύθυνση αυτή).
Τι μπορεί να κάνει, επί της ουσίας, ο Ολυμπιακός αν (και) το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών απορρίψει (με τη σειρά του) την προσφυγή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ; Να ικανοποιηθεί επικοινωνιακά, χωρίς να μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω κινήσεις. Στη συνέχεια να πάρει ανά χείρας ( μια σε κάθε χέρι) την απόφαση του ΣτΕ και αυτή του Διοικητικού Εφετείου και να κάνει αέρα!!! Η ποδοσφαιρική διερεύνηση της υπόθεσης έκλεισε οριστικά και αμετάκλητα και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ κρίθηκε «μη ελεγκτέα πειθαρχικά». Θα είναι εσαεί ένοχη στην ουσία και με βάση το νόμο και ποδοσφαιρικά «μη ελεγκτέα» με την απόφαση της Επιτροπής Εφέσεων. Μύλος!!!
Σε αυτό το ποδόσφαιρο, με αυτή τη θεσμική συγκρότηση και αυτά τα όργανα καλείται ο Ολυμπιακός να συμμετέχει και να επιζητεί, μέσω των αρμοδίων οργάνων του αθλήματος, τη δικαίωση της ακεραιότητας των αγώνων και της αξιοπιστίας των διοργανώσεων, ώστε τα αποτελέσματα να προκύπτουν από σοβαρούς και αντικειμενικά επαρκείς κανονισμούς.