Τρόπος χρειάζεται στην ΕΠΟ, όχι κόπος…

«Θεού (μη) θέλοντος και κορωνοϊού μη επιτρέποντος» οι εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης στην ΕΠΟ δεν πρόκειται να διεξαχθούν στις 19 Φεβρουαρίου, όπως έχουν οριστεί. Το ιικό φορτίο στη χώρα και ο μέγας κίνδυνος από τις μεταλλάξεις δεν επιτρέπει καμία αισιοδοξία (πόσο μάλλον βεβαιότητα) για την διεξαγωγή των εκλογών, ανεξάρτητα από το γεγονός πως όλες οι καταστατικές προετοιμασίες είναι απαραίτητο (τυπικά) να γίνουν.

Θα συνεχίσει για το λόγο αυτό να επιβιώνει στην Ομοσπονδία μία διοίκηση, η οποία και δεν επιθυμεί να παρατείνει τη θητεία της (ειδικά ο πρόεδρος) και «ζητηματάκια» αντιμετωπίζει σχετικά  με τη βασιμότητα της διατήρησης της εν ζωή.

Τι εννοώ; Υπάρχουν θέματα που αφορούν ευθέως στη νομιμοποίηση της σημερινής διοίκησης και προκύπτουν από δυο εντελώς αντίθετες μεταξύ τους αποφάσεις σχετικά με την ολοκλήρωση της θητείας της, τη μια του Ειρηνοδικείου Αθηνών και την άλλη του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου της Ε.Π.Ο.

Η πρώτη, αυτή του Ειρηνοδικείου Αθηνών ( δεν έχει προσβληθεί από την ΕΠΟ) οριοθετεί τη λήξη της θητείας της σημερινής διοίκησης στον Αύγουστο του 2021, συνεπώς με την αποδοχή της παρέλκει κάθε συζήτηση για εκλογές έως το οριζόμενο με την απόφαση τέλος της θητείας. Για να γίνουν εκλογές, σε αντικατάσταση μιας τέτοιας διοίκησης, θα πρέπει να προηγηθούν μαζικές παραιτήσεις χωρίς αντικαταστάσεις κ.λ.π.

Η δεύτερη, αυτή του Διαιτητικού Δικαστηρίου Ποδοσφαίρου της ίδιας της ΕΠΟ, θεωρεί πως η θητεία της σημερινής διοίκησης έληξε κανονικά τον Αύγουστο του 2020 ( προσμετράει, όπως η ΕΠΟ ήθελε να πετύχει, στην τριετή θητεία της διοίκησης του κ. Γραμμένου και την δεκάμηνη διοίκηση της ΠΔΕ υπό τον κ. Δρόσο), συνεπώς ο λόγος γίνεται για μια διοίκηση που παραμένει και ενεργεί «κανονικά» κατά παράβαση των διατάξεων του ισχύοντος καταστατικού της Ομοσπονδίας, στηριγμένη στις πρόνοιες των υπουργικών αποφάσεων και των νόμων για την αντιμετώπιση της πανδημίας.

Μεταξύ μας, ειδικά για ζητήματα εφαρμογής καταστατικού και ακόμη ειδικότερα για θέματα εκλογών στην ΕΠΟ, εμπιστεύομαι τις αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων που στο τέλος κυριαρχούν και λιγότερο των καθαυτό ποδοσφαιρικών οργάνων όσο ψηλά και αν στέκουν, αλλά τώρα το θέμα δεν είναι αυτό.

Το βασικό ερώτημα προκύπτει, κυρίως, από το αβέβαιο μέλλον της χώρας όσον αφορά στην αντιμετώπιση της πανδημίας και, το κυριότερο, από την εξαιρετικά επισφαλή πρόβλεψη σε ποιο χρόνο θα επιτραπούν οι μετακινήσεις, ώστε το εκλογικό σώμα του ποδοσφαίρου να συγκεντρωθεί και να εκλέξει τη διοίκηση του νόμιμα, όπως το καταστατικό προβλέπει και πώς όλη αυτή η κατάσταση μπορεί να επηρεάσει την διαδικασία διαδοχής στην ΕΠΟ.

Εκτιμήσεις δεν μπορούν να γίνουν, οι σχετικές προβλέψεις είναι σαν εξίσωση με δύο δεδομένα και τριάντα αγνώστους.

Οι διάφοροι υποψιασμένοι ερωτούν αλλήλους: επηρεάζει η κατάσταση αυτή την νόμιμη διαδοχή της σημερινής διοίκησης από μια νέα διοίκηση υπό τον κ. Ζαγοράκη, αν τελικά ο αρχηγός της πρωταθλήτριας Ευρώπης 2004 αποφασίσει να εκτεθεί υπέρ του αθλήματος που αγαπάει και δεχθεί να ξεκινήσει να το υπηρετεί;

Με άλλα λόγια και με δεδομένη (υποτίθεται) τη συμφωνία των Big 4, υπό την υψηλή εποπτεία της κυβέρνησης και τις ευλογίες της FIFA και της UEFA ( ήδη τρίβουν τα χέρια τους με την ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό της επιθυμίας του Ζαγοράκη να διεκδικήσει την διοίκηση (και όχι μόνο την προεδρία) της ΕΠΟ), οι οποίες ετοιμάζουν μια «μεγάλη πόρτα για να την διαβεί ο αρχηγός», για να αναλάβει ο Ζαγοράκης να διοικήσει την ΕΠΟ χρειάζεται να προηγηθούν εκλογές;

Πρόκειται για ένα ερώτημα που έχει ξεκινήσει ήδη να απασχολεί νομικούς κύκλους με ειδική έμφαση στην ποδοσφαιρική θεσμική πραγματικότητα, οι οποίοι ερευνούν ήδη τις εναλλακτικές που υπάρχουν ή μπορεί να ανακαλυφθούν, ώστε να μην χαθεί καθόλου χρόνος, αν τελικώς προκύψει μια συμφωνία στο πρόσωπο του Θόδωρου και συμφωνηθούν και οι επιπλέον όροι, τους οποίους ο ίδιος, πολύ λογικά, θα θέσει.

Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν, αλλά όλες οι έως τώρα επιλογές έχουν ένα κοινό σημείο. Είναι απολύτως ελληνοκεντρικές, δηλαδή περατώνονται οι διερευνήσεις εντός του κανονιστικού πλαισίου της ΕΠΟ και δεν ξεφεύγουν ούτε προς την κυβέρνηση, ούτε προς τις διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές.

Με άλλα λόγια οι διάφοροι «ερευνητές» υποστηρίζουν ότι δεν απαιτείται σε καμία περίπτωση ο διορισμός μιας νέας «Επιτροπής Εξομάλυνσης» ( ή όπως αλλιώς λέγεται) στην ΕΠΟ με εντολή και απόφαση της FIFA, επειδή « το θέμα μπορεί κάλλιστα να λυθεί στο εσωτερικό με τις διαδικασίες που η ίδια η ΕΠΟ έχει προνοήσει».

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Προς το παρόν λεπτομέρειες δεν δίνονται, αλλά είναι σαφές πως έχει ξεκινήσει μια διερευνητική διαδικασία μήπως και χρειαστεί στο τέλος να χρησιμοποιηθούν διατάξεις ειδικού σκοπού και ανάλογα όργανα του ποδοσφαίρου για να βρεθεί μια νόμιμη (κατά κύριο λόγο) λύση, ώστε να μην χρειαστεί να κοπεί ο Γόρδιος δεσμός που αναπτύσσεται στην Ομοσπονδία στο έδαφος της πανδημίας και των ασφυκτικών περιορισμών που αυτή επιβάλλει.