Σενάρια, σεναριογράφοι και άλλες γραφικότητες

Σύμφωνα με τα σενάρια συνομωσίας που διακινούνται σοβαρά (ανάλογα με το πλήθος που απευθύνονται) στα γνωστά site της εξυγίανσης και της κάθαρσης «κάπου, για κάποιο άγνωστο λόγο και με ανεξερεύνητες διαδικασίες ο Ολυμπιακός βρήκε ένα μαγικό τρόπο να διεμβολίσει το σύστημα ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟ ( γνωστό και ως «το σύστημα με τις τρεις αδερφές»), να επιβάλλει τη δική του ατζέντα στην ΚΕΔ/ΕΠΟ, δηλαδή στον κ. Μαρκ Κλάτενμπεργκ και τώρα απολαμβάνει τους καρπούς της πολιτικής του, η οποία, βεβαίως – βεβαίως, είναι και πολιτική της κυβέρνησης, επειδή ο Αυγενάκης είναι υπάλληλος του Μαρινάκη, που ελέγχει τον Μητσοτάκη κ.λ.π.».

Πως αποδεικνύονται οι πρόνοιες του σεναρίου; Όπως όλες οι ανάλογες των γνωστών σεναρίων συνομωσίας. Βασικά, δεν απαιτείται να αποδεχθούν. Αρκεί που διατυπώνονται ως αξιώματα, περίπου, άρα το αξίωμα, το οποίο ως γνωστόν δεν χρήζει απόδειξης, είναι αυτό που είναι και τίποτε δεν μπορεί να το αρνηθεί ή να το ακυρώσει. Στην ουσία στη διακίνηση ( που έπεται της κατασκευής και της ερμηνείας) των σεναρίων συνομωσίας είναι μια διαδικασία αυταπόδειξης τους ( διακινούνται, άρα υπάρχουν), άρα κανείς λόγος δεν υπάρχει να καταναλώνεται χρόνος στην απόδειξη, το πλήθος οφείλει να το εισπράξει όπως σερβίρεται και να το διακινήσει αμάσητο και ανεξερεύνητο!.

Αφετηριακά, λοιπόν, παρέλκει κάθε προσπάθεια να ερμηνευτεί σοβαρά η ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα στο ξεκίνημα του 20121 με τους όρους που παγκοσμίως ισχύουν για το άθλημα, καθώς είναι βέβαιο πως οι ανάλογες απόπειρες θα ακύρωναν όλα τα σενάρια και τους επαγγελματίες σεναριογράφους και θα αποκάλυπταν σε όλο της το μεγαλείο τη σκληρή για την «αγία τριάδα των εξυγιαντών» μια και μοναδική αλήθεια: δεν υπάρχει κανένα σενάριο!

Ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει, επειδή δεν μπορεί, δηλαδή δεν του επιτρέπεται από τους σκληρούς αριθμητικούς συσχετισμούς στην Ομοσπονδία, καμία επιρροή σε οποιαδήποτε δραστηριότητα της, σε οποιαδήποτε επιτροπή της. Κάθε διαφορετική εκτίμηση είναι από αστεία έως γραφική. Παραμένει εκτός των τειχών, σχεδόν παρατηρητής, ανεξάρτητα από την ικανότητα των ανθρώπων του που ασχολούνται με τους ποδοσφαιρικούς θεσμούς να διαβάζουν τα δεδομένα και να προσαρμόζουν τις πολιτικές τους στη συγκυρία.

Αν η ικανότητα αυτή λείπει από την «εξυγίανση και την κάθαρση» δεν ευθύνεται ο Ολυμπιακός, ούτε είναι υπόθεση που αφορά στους ερυθρόλευκους η ποιότητα με την οποία οι «τρεις αδερφές» επιχειρούν να λειτουργήσουν ο καθένας το μαγαζί του και όλοι μαζί την Ε.Π.Ο., τη διαιτησία και τους πίνακες.

Η εικόνα του Ολυμπιακού, ειδικά στις δυο τελευταίες αγωνιστικές περιόδους, απέχει σταδίους από την αντίστοιχη που διαμορφώθηκε στο ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια με όχημα την «εξουσία» των βλαχοπροέδρων, τις εκλογές των Ενώσεων, τους συσχετισμούς στην Ομοσπονδία και στις εκλογές για πρόεδρο στη Λίγκα. Όλο αυτό το σκηνικό αφορά, πλέον, μόνο σε εκείνους που έχουν συνδεθεί οργανικά μαζί του για να κονομάνε από τα στοιχήματα και τις διαιτησίες, που ασχολούνται όλο το χρόνο με ένα φαντασιακό διοικητικό και διαιτητικό παρασκήνιο, το οποίο οι ίδιοι κατασκευάζουν για να θριαμβεύουν να το ανατρέπουν, εκείνους που ζουν όλη μέρα με ένα τηλέφωνο στο χέρι και πουλάνε εκδουλεύσεις έναντι συγκεκριμένης αποζημίωσης κάθε φορά, που είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό χτύπημα ικανοποίησης στην πλάτη.

Είναι παρανοϊκό αυτός ο ποδοσφαιρικός συρφετός, τη λειτουργία του οποίου υπηρετούν αγόγγυστα (και αδρά αποζημιωμένα) όλα τα παπαγαλάκια της ενημέρωσης, όλοι οι εργολάβοι της δημοσιοκαφρίας, όλα τα ενεργούμενα στην κατασκευή και διακίνηση σεναρίων να κατηγορεί τον Ολυμπιακό για δραστηριότητες με τις οποίες ακόμη και να ήθελε αδυνατεί να ασχοληθεί, επειδή δεν τις ελέγχει, ούτε διαθέτει την παραμικρή επαφή με τον σκληρό πυρήνα των εκτός ΕΠΟ απατεώνων, οι οποίοι τις διαχειρίζονται.

Ότι τα κάθε είδους σενάρια που διακινούνται σε πρωτοσέλιδα με πηχυαίους τίτλους βρίσκουν αναγνωστικό και οπαδικό κοινό έτοιμο να τα αποδεχθεί αμάσητα και να τα διακινήσει, γραπτά ή προφορικά, με μια απίστευτη ευκολία είναι θέμα μυαλού και ικανότητας να προσλαμβάνει κάποιος ορθά την πραγματικότητα, στοιχεία για τα οποία και πάλι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να ευθύνεται. Είναι γνωστό ότι η συγκεκριμένη ομάδα πολιτών είναι διαχρονικά αήττητη, συνεπώς δεν υπάρχει κανένας λόγος να αντιπαρατεθεί κάποιος σοβαρά μαζί της.

Τι διαθέτει, μετά από αρκετά χρόνια και μια επίπονη διαδικασία αυτογνωσίας, ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός;

Ποδοσφαιρική οργάνωση σε ικανοποιητικό επίπεδο, ποδοσφαιρική λειτουργία σε καλό και ποδοσφαιρική φιλοσοφία σε καλύτερο. Τίποτε άλλο. Αν όλα αυτά τα συνδέσεις με ένα ιδιοκτήτη που επενδύει σοβαρά και αποδοτικά, έχει καθημερινή επαφή με την επένδυση του, αναζητάει συνεχώς ευκαιρίες και ψάχνει ειδικούς εκεί που μπορεί να τους βρει κι όχι στο πανέρι έχεις μπροστά σου την εικόνα μιας εταιρείας, μιας ομάδας που ξεπέρασε με πολύ κόπο και πόνο την περίοδο των παιδικών της ασθενειών και αγγίζει την αυτογνωσία.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ένα σενάριο μπορεί να σταθεί μόνο! Η μπάλα πάνω στο χορτάρι και όσα από την εικόνα αυτή παράγονται ως προϋποθέσεις αγωνιστικές, προπονητικές ή διοικητικές στο επίπεδο της εταιρείας και της ομάδας. Τίποτε άλλο. Η δημόσια εικόνα που δημιουργείται από την κίνηση της μπάλας στο χορτάρι είναι τόσο επιβλητική που εξαερώνει όλα τα σενάρια και όλες τις απόπειρες να ελεγχθεί το ποδόσφαιρο με βάση εκλογές, προέδρους, συσχετισμούς, ενώσεις, διαιτητές, πίνακες και στοιχηματζήδες.

Ακούγεται (και είναι ) ολίγον «τρομακτική» η αποκάλυψη, αλλά ισχύει λεβέντες! Κάντε μια προσπάθεια να την ακούσετε, κραυγάζει …