Η υπόθεση της επισήμως καταγγελμένης στις αρχές (ποδοσφαιρικές και μη) της απόπειρας δωροδοκίας του Μάριου Σιαμπάνη είναι, ακριβώς, μια τέτοια στιγμή για την δοτή εξουσία του Ιβάν Σαββίδη στη Θεσσαλονίκη.
Θεωρείται φυσιολογική εξέλιξη. Όταν η εξουσία αισθάνεται ότι δεν πατάει καλά στα πόδια της και ότι απέναντι της διαμορφώνονται εστίες ισχυρής αντίστασης είναι σχεδόν βέβαιο πως θα καταλήξει να πριονίζει το κλαδί που κάθεται, αδύναμη, όπως είναι, να σκεφτεί άλλο τρόπο για να επιβεβαιώσει τον χαρακτήρα της.
Η υπόθεση της επισήμως καταγγελμένης στις αρχές (ποδοσφαιρικές και μη) της απόπειρας δωροδοκίας του Μάριου Σιαμπάνη είναι, ακριβώς, μια τέτοια στιγμή για την δοτή εξουσία του κ. Ιβάν Σαββίδη στη Θεσσαλονίκη. Ο ίδιος ο κ. Σαββίδης ή οι εκπρόσωποι του στον Π.Α.Ο.Κ. σε συνεργασία μαζί του (αποκλείεται να μην γνώριζε τον σχεδιασμό), επιχειρώντας, άμεσα ή έμμεσα, να διαρρήξουν τη σχέση εμπιστοσύνης του ποδοσφαιριστή με την ομάδα του, έκαναν ένα τεράστιο λάθος.
Μετέφεραν εντός της πόλης, στην καθημερινή αντιπαράθεση με τον μόνο ιστορικό αντίπαλο τους, τον Άρη μια πρακτική που είχε αποδειχθεί εξαιρετικά πετυχημένη στα προηγούμενα χρόνια σε άλλες εκδηλώσεις, από εκλογές Ενώσεων – Μελών της Ε.Π.Ο. έως εξαγορές ομάδων μέσω του κύκλου των ευρυτέρων συγγενών (Ξάνθη – Καλπαζίδης), σύμφωνα με την Ε.Ε.Α.
Ο Σαββίδης και τα εργαλεία του, στην αδυναμία τους να διαμορφώσουν τους όρους διαφυγής της ομάδας από τον φαύλο κύκλο που έχει εισέλθει και βλέποντας τον Ολυμπιακό να διεκδικεί με ισχυρά επιχειρήματα το repeat σε πρωτάθλημα και κύπελλο αποπειράθηκαν να καταστρέψουν τον Άρη και να εμπλέξουν στην υπόθεση και τον Ολυμπιακό. Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια.
Ο Μάριος Σιαμπάνης, τον οποίο επιχειρούν να δωροδοκήσουν, συγκεντρώνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά: Είναι πρώην ποδοσφαιριστής του Π.Α.Ο.Κ., εγκατέλειψε τον «Δικέφαλο» για χάρη του Ολυμπιακού και κατέληξε στον Άρη, τον μισητό αντίπαλο εντός της Θεσσαλονίκης. Μια επιτυχημένη απόπειρα δωροδοκίας του νεαρού γκολκίπερ θα αποτελούσε ένα θρίαμβο για τις «ημέτερες σαββιδικές δυνάμεις»: επιβεβαιώνει την πλήρη κυριαρχία του Ιβάν Σαββίδη και της «μαύρης σακούλας» στο ποδόσφαιρο της πόλης, οδηγεί τον Π.Α.Ο.Κ. στη νίκη και τον διατηρεί βαθμολογικά κοντά στον Ολυμπιακό, διαλύει αγωνιστικά και ηθικά τον Άρη, τον οποίο εμφανίζει με μειωμένη ηθική, ρίχνει, με τις κατάλληλες διαρροές μετά τον αγώνα, την ομάδα στον λάκκο των λεόντων και την τοποθετεί απέναντι στους οπαδούς της, της προσάπτει τον χαρακτηρισμό της «πουλημένης» και την περιθωριοποιεί και διασυνδέει τον Άρης με τον Ολυμπιακό, τον Καρυπίδη με τον Μαρινάκη τροφοδοτώντας τον μύθο «πες μου τον φίλο σου να σου πως ποιος είσαι».
Ο Σιαμπάνης δεν επιλέχθηκε τυχαία να αποτελέσει το πρόσωπο γύρω από το οποίο θα εξελίσσονταν μια στρατηγική του Π.Α.Ο.Κ., που παλεύει να σταματήσει την αμφισβήτηση της κυριαρχίας του και, ταυτόχρονα, να απαντήσει στον Ολυμπιακό. Στο θολωμένο μυαλό των «σαββίδηδων» ο Άρης ήταν το καταλληλότερο εργαλείο και ο Σιαμπάνης ο ιδανικός ενδιάμεσος για να πετύχουν την απόλυτη επαναφορά, να επουλώσουν τις δικές τους πληγές και να τραυματίσουν τους δύο βασικούς τους αντιπάλους.
Την επαφή με τον ποδοσφαιριστή (αλλά όχι το αποτέλεσμα) οι ίδιοι τα διέρρευσαν στην πόλη και βρώμισε από τις αναθυμιάσεις τους η Θεσσαλονίκη στην αρχή και όλη η χώρα στη συνέχεια. Τι δεν υπολόγισαν σωστά στον πανικό τους; Το ήθος του ποδοσφαιριστή, την άριστη σχέση του με την νυν ομάδα του (τον Άρη) και την απόφαση του να ενημερώσει αμέσως τους ανθρώπους του Άρη για το γεγονός. Εκεί χάλασε η μανέστρα και τινάχτηκαν όλα στον αέρα.
Αμέσως μετά τον αγώνα οι εναπομείναντες «σαββιδικοί» της πόλης έκαναν το δεύτερο, κορυφαίο, σφάλμα: χωρίς κανείς να τους προκαλέσει, χωρίς κανείς να ασχοληθεί με το ματς και την εξέλιξη του αποφάσισαν, σε μια ανακοίνωση για την διαιτησία στην οποία περιέγραψαν όσα φαντάστηκαν ή φαντασιώθηκαν, να περιλάβουν τον Ολυμπιακό και τον Μαρινάκη, δια της τεθλασμένης, δηλαδή δια της Νότιγχαμ Φόρεστ.
Από εκεί και πέρα οι εξελίξεις κατέστησαν αναπότρεπτες: με τον οργανισμό του Ολυμπιακού απέναντι να προκαλείται χωρίς λόγο, να αναγκάζεται να παρακολουθεί, να μαθαίνει, να αντιδρά και να αποκαλύπτει όλες τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες η υπόθεση μετατράπηκε, από ένα «εσωτερικό ζήτημα της Θεσσαλονίκης», για το οποίο ο Άρης δεν είχε αποφασίσει πώς να το χειριστεί από τη στιγμή που νίκησε, σε μια ιστορία που αφορούσε (και αφορά) ολόκληρη τη χώρα.
Ο Π.Α.Ο.Κ. είναι ξεκρέμαστος στην ιστορία όχι γιατί δεν του έκατσε η απόπειρα δωροδοκίας, ούτε επειδή ηττήθηκε και αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα, αλλά επειδή δεν είχε πρόχειρο κανένα απολύτως αφήγημα για την περίπτωση που η υπόθεση στράβωνε. Τόσο σίγουροι για την επιτυχία της αποστολής του Ν.Π. ήταν οι επιτελείς του Π.Α.Ο.Κ. που δεν σκέφθηκαν ποτέ μια λίστα λογικοφανών απαντήσεων για την περίπτωση που το σχέδιο δεν έβγαινε.
Αυτή την τεράστια αδυναμία εξακολουθούν ακόμη και σήμερα, μετά τις καταθέσεις τους σε ανακριτές, να επιχειρούν να την καλύψουν με διάφορους γραφικούς της πόλης και με την κινητοποίηση υπέρ τους της Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης, στις υπηρεσίες της οποίας κατέφυγαν την επομένη του αγώνα με την απευθείας αναμετάδοση της κατάθεσης του Σιαμπάνη σε μια πρωτοφανή επίδειξη δύναμης και εκφοβισμού του ποδοσφαιριστή, που έβλεπε ξαφνικά τον υπηρέτη της τάξης και του νόμου να λειτουργεί ως αναμεταδότης σε real time όσων κατέθετε σχετικά με το συμβάν.
Δεν έχει συμβεί πουθενά απανταχού της χώρας άλλη φορά να μεταδίδεται σε πραγματικό χρόνο η κατάθεση/καταγγελία εμπλεκομένου ποδοσφαιριστή, σε οποιοδήποτε ποδοσφαιρικό αδίκημα και με οποιαδήποτε ιδιότητα, στον τηλεοπτικό σταθμό του ιδιοκτήτη της ομάδας για το συμφέρον της οποίας ο ποδοσφαιριστής προσεγγίστηκε παράνομα για να έχει μειωμένη απόδοση.
Οι απαντήσεις της Α.Δ. Θεσσαλονίκης για το συμβάν είναι περισσότερο από αστείες, είναι σοβαρά επικίνδυνες. Η δημόσια επίκληση των δήθεν επιτυχιών του Τμήματος Αθλητικής Βίας ή του Τμήματος που αντιμετωπίζει την παράνομη μετανάστευση είναι κωμική απόπειρα να διαχυθεί μια συγκεκριμένη ενέργεια ( η αναμετάδοση της κατάθεσης) σε μια ολόκληρη υπηρεσία, ώστε να απομειωθεί και να χαθεί η αξία της. Οι εγκέφαλοι της επιλογής αυτής δεν τηρούν ούτε τα προσχήματα, προκαλούν ευθέως την πόλη και τους κατοίκους της και θέτουν ενώπιον του πολιτικού δυναμικού της περιοχής σοβαρότατα διλλήματα του στυλ «με τον νόμο ή με τον Π.Α.Ο.Κ;»
Τα ίδια αντιμετωπίζει και η φυσική και πολιτική ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ., όσο και αν προσεύχεται σύντομα να βρεθεί τρόπος να ξεφύγει από τον κλοιό και να ξεχαστεί το θέμα.
Όλοι τώρα βρίσκονται εν αναμονή των ενεργειών της από τις οποίες δεν μπορεί να αποστεί.