Ποιος πρόεδρος Ομοσπονδίας «καίγεται» να γίνει πρόεδρος πριν τις αρχές Φεβρουαρίου και τι ξέχασε το σύστημα της ΕΠΟ για τις πολιτικές παρεμβάσεις...
Ο νέος αθλητικός νόμος έφερε σημαντική τάξη στο θέμα των εκλογών των ομοσπονδιών. Και κυρίως, έβαλε όριο στην ασυδοσία και τους «αιώνιους» προέδρους. Εβαλε όριο ακόμη και στην ηλικία, που συχνά πήγαινε «χέρι – χέρι» με τα προηγούμενα. Αλλά ειδικά με αυτό το τελευταίο, παίζονται πολύ ενδιαφέροντα παιχνίδια τον τελευταίο καιρό. Ο λόγος;
Ηδη πολλοί ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι που πλησιάζουν τα 70 τους χρόνια προσπαθούν να βρουν τρόπο για να επισπεύσουν τις διαδικασίες και να διεξαχθούν εκλογές. Καθώς σε λίγους μήνες 70αρίζουν. Και αυτομάτως χάνουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Μάλιστα, ειδικά μία περίπτωση «αμαρτωλής» ομοσπονδίας, έχει προκαλέσει πολύ γέλιο το τελευταίο διάστημα.
Ο «νέος» εκλεκτός του συστήματος γίνεται 70 τον Φεβρουάριο και οι πατρόνοι του τρέχουν να διεξάγουν εκλογές πριν ακόμη φύγει ο χρόνος, ώστε να μην χάσει το τρένο της εκλογής. Μάλιστα, τους έχει πιάσει τέτοια πρεμούρα να ολοκληρωθούν διεργασίες και να τελειώσει γρήγορα το θέμα, που έχουν δημιουργήσει διάφορες κωμικές καταστάσεις, που εξελίσσονται σε ανέκδοτο.
Αλλάζοντας… θέμα, προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον το γεγονός ότι κάποιοι «ευαίσθητοι», ξαφνικά βγήκαν να κράξουν τον Αυγενάκη, επειδή μίλησε για τις επαφές που γίνονται, ώστε να υπάρξει στην ΕΠΟ ένας πρόεδρος κοινής αποδοχής, που θα εξασφαλίσει μια κάποια κανονικότητα. Μάλιστα, η επίθεση έγινε με τέτοια σφοδρότητα, που ήταν τελείως παράταιρη από το περιβάλλον που φαίνεται να διαμορφώνεται. Αλλά και τις επιταγές FIFA, UEFA.
Βεβαίως, το γεγονός ότι οι ίδιοι που κριτικάρουν μια ενέργεια που δεν γίνεται αυθαίρετα, κάποτε πανηγύριζαν με τις πρακτικές πραξικοπήματος που επέλεγαν «αγαπημένοι» υφυπουργοί αθλητισμού και κέρδισαν προνομιακή μεταχείριση από το σύστημα, σε ακραίο βαθμό. Τότε απλά ήταν Κυριακή. Σήμερα είναι «ακραία παρέμβαση». Τότε ήταν «εξυγίανση», τώρα είναι «συμφέροντα».
Γενικώς, αυτή η προεκλογική περίοδος στην ΕΠΟ θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Διότι πολλοί από τους υποτακτικούς θα αναγκαστούν να εκτεθούν. Γιατί έτσι πρέπει. Αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Διότι μπορεί καμία δουλειά να μην είναι ντροπή. Αλλά όταν σηκώνεις το λάβαρο της ηθικής και παράλληλα κατεβάζεις τη γλώσσα στον υπόνομο, αυτό κάπως αλλιώς λέγεται…