Με αυτή την κουστωδία δεν έχουν γούστο ούτε οι κληρώσεις

Σαν τις διαφημίσεις που εμφανίζονται από πουθενά στην οθόνη σου και σου προτείνουν ταξιδιωτικούς προορισμούς για τα Χριστούγεννα. Κάπως έτσι και η κλήρωση της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου για το Μουντιάλ. Μας έβαλε στον πειρασμό να δούμε, να σκεφτούμε, να μπούμε έστω για λίγο στη διαδικασία. Και έπειτα μας προσγείωσε στη πραγματικότητα. Εκείνη που επέβαλλε το «εθνικό μας σχέδιο».

Η Ισπανία είναι στο 6 της παγκόσμιας κατάταξης και πριν από μερικές εβδομάδες έβαλε 6 στη Γερμανία. Η Σουηδία είναι στο 20 και πριν δύο χρόνια ήταν στο 14. Η πρώτη θέση είναι απαγορευτική ακόμη και στη σκέψη. Η δεύτερη όχι πρακτική αν δει κανείς τι κάνουν οι Σουηδοί με αντιπάλους από τα… κάτω ράφια. Στο μεταξύ τέλη Νοέμβρη ο Ζλάταν Ιμπραήμοβιτς είχε ραντεβού με τον ομοσπονδιακό τεχνικό Γιάν Άντερσον προκειμένου να φορέσει ξανά το εθνόσημο. Και ο Ζλάταν στα 40 του κάνει… πλάκα στους κεντρικούς αμυντικούς της Serie A.

Η εθνική μας πριν από λίγο καιρό την πάτησε με το Κόσοβο που ήρθε να προστεθεί στον όμιλο από το τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας. Τα τελευταία χρόνια χάνει εύκολα από αντιπάλους επιπέδου Γεωργίας που μας ήρθε από το 4ο. Αντικειμενικά ο στόχος σε αυτή την αποστολή είναι να βγούμε 3οι. Το να κουβεντιάζουμε για τη δεύτερη θέση και για τα πλει-οφ είναι ουτοπικό. Για την 1η μάταιο.

Φυσικά δεν έτυχε αυτή η δύσκολη κλήρωση. Είναι ασορτί με όσα συμβαίνουν στο γήπεδο από το ΄18 και έπειτα όταν η «τεχνική Επιτροπή» της ΕΠΟ αποφάσισε να αποζημιώσει για να διώξει (!) τον Μίχαλ Σκίμπε που μας πήγε ως τα μπαράζ –αποκλειστήκαμε από τους μετέπειτα φιναλίστ του Μουντιάλ Κροάτες για όσους το ξέχασαν- προκειμένου να δώσει την ομάδα στον Άγγελο Αναστασιάδη. Η υπόλοιπη ιστορία είναι επίσης γνωστή. Όταν δεν μπορείς να τερματίσεις πρώτος σε όμιλο με Σλοβενία, Κόσοβο και Μολδαβία είναι αστείο ακόμη και να κουβεντιάζεις για κάτι παραπάνω.

Η Εθνική έχει αποκλείσει μια σειρά από ποδοσφαιριστές πρώτης γραμμής όπως ο Μανωλάς, ο Σωκράτης, ο Σιόβας. Έχει μετατραπεί σε reality που κάθε αγωνιστική υποχρέωση τη βρίσκει με άλλους ποδοσφαιριστές στο γήπεδο. Ο Φαν Σιπ ως εδώ είναι ένας προπονητής απόλυτα εναρμονισμένος με τις επιταγές της Ομοσπονδίας. Και οι ποδοσφαιριστές ξέρουν πως όποιος θελήσει να πει τη γνώμη του το πιθανότερο είναι να μην ξανακληθεί. Το περιβάλλον είναι τοξικό. Και άγονο.

Το εθνικό ποδόσφαιρο είναι περιουσιακό στοιχείο. Κάποιοι το έχουν μετατρέψει σε… συντεχνία. Συγκεκριμένοι ατζέντηδες γύρω από αυτό. Συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές που ευνοούνται. Συγκεκριμένοι παράγοντες που ευλογούν την διαδικασία. Αυτό δεν αλλάζει αν ο Γραμμένος γίνει… Ψαρόπουλος. Αυτό αλλάζει αν αλλάξει κάτι ουσιαστικό στην Ομοσπονδία. Αν βρεθούν εκεί κανονικοί άνθρωποι του ποδοσφαίρου. Που έχουν διάθεση να προσφέρουν και όχι να βιοποριστούν από τα αντιπροσωπευτικά μας συγκροτήματα. Κάποτε, προ Ρεχάγκελ τις επιλογές τις έκαναν τα κόμματα. Τώρα τις κάνουν οι «νταραβερτζήδες» που ευνοήθηκαν από την ανώμαλη κατάσταση της Εξυγίανσης.

MUST READ

Για κάτι που αξίζει…

Η εθνική μας ομάδα κατάφερε να απομακρύνει και εκείνους τους λίγους που ενδιαφέρονται. Τα υπόλοιπα είναι περιττά.