Ο κ. Ψαρρόπουλος είναι σήμερα «ένας Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης τσουτσουλομύτης» Αν θα παραμείνει έτσι ή θα καταλήξει «ένας Σταύρος που τον λένε μόνο Σταύρο» είναι θέμα λίγου καιρού.
Είναι πια κοινή η πεποίθηση: η υποψηφιότητα του κ. Σταύρου Ψαρρόπουλου για τη θέση του προέδρου της Ε.Π.Ο. ήταν, εξ αρχής μια κακή υποψηφιότητα. Έγινε μια πολύ κακή υποψηφιότητα λόγω των διαδικασιών επιλογής που προηγήθηκαν, στις οποίες έπαιξαν, σύμφωνα με τον αστικό μύθο, τεράστιο ρόλο συγγενικές (και άλλες) σχέσεις, αλλά και υπόγειες ενέργειες στα όρια της ρουφιανιάς για να αποκλειστούν επίδοξοι αντίπαλοι.
Αποτελεί κοινό τόπο σε όλους τους παροικούντες το Πάρκο Γουδή ότι ο αποκλεισμός του κ. Παναγιώτη Δημητρίου από την υποψηφιότητα για τη θέση του προέδρου είναι προϊόν διαδικασιών «κάτω από το τραπέζι» και χτυπημάτων κάτω από τη μέση, τα οποία συντονίστηκαν από ένα τμήμα του κέντρου εξουσίας που διοικεί την Ομοσπονδία.
Οι καταγγελίες για οικονομικές ατασθαλίες και κάποιες συνακόλουθες που αφορούσαν σε θέματα δημόσιας υγείας κρίνονται, από το περιβάλλον του κ, Δημητρίου, ως υποβολιμαίες, δηλαδή κατασκευασμένες από γνωστό παράκεντρο εξουσίας που λειτουργεί σχεδόν αυτόνομα και κατάφερε να επιβάλλει τον εκλεκτό του, τον κ. Ψαρρόπουλο, επικαλούμενο «ποινικές υποθέσεις σε εξέλιξη».
Στις επιδιώξεις του ίδιου κέντρου αποδίδονται και οι αποκεφαλισμοί όλων των μη εκλεκτών της νέας τάξης πραγμάτων ( Βακάλης, Διακοφώτης, Λασκαράκης, Πανίδης), αλλά και η διάσωση μελών της νυν Εκτελεστικής Επιτροπής, τα οποία τείνουν ευήκοο ους προς την Αθήνα, αν και, θεωρητικά, εκλέχτηκαν τον Αύγουστο του 2017 με τη σημαία της Θεσσαλονίκης (και πολλές, πάρα πολλές ευχές).Είναι γνωστή στο πανελλήνιο η περίπτωση «διασωθέντος» προέδρου Ένωσης της Μακεδονίας, ο οποίος στον διαβόητο Τελικό του «Μπερνα-μπέου» το 2017 στην εξέλιξη του αγώνα και μετά το γκολ του Π.Α.Ο.Κ. που μέτρησε (αν και οφσάϊντ) πετάχτηκε από τη θέση του και απευθυνόμενος στον κ. Μελισσανίδη ανέκραξε «Πρόεδρο, κάνε κάτι, μας κλέβουν μπροστά στα μάτια μας». Κρίσιμη λεπτομέρεια: Ο εν λόγω λεβέντης είχε εκλεγεί και στην Ένωση και στην Ε.Π.Ο. με τη ευγενική χορηγία του Π.Α.Ο.Κ.
Η χειρότερη επίπτωση της υποψηφιότητας του «κυρ Σταύρου» είναι «το κίνημα των ορφανών Ε.Π.Σ.». Ξεκίνησε ως κλασσική αντίδραση των Ενώσεων της επιρροής του Π.Α.Ο.Κ. (και της Θεσσαλονίκης), λόγω της γνωστής στάσης του κ. Σαββίδη να απέχει από τα πάντα που έχουν σχέση με την Ε.Π.Ο., στην κυριαρχία της Α.Ε.Κ. (και της Αθήνας) και κατέληξε να επιχειρεί να αποκτήσει οργανωτικές διαστάσεις και πολιτικές φιλοδοξίες.
Για την εκλογή του κ. Ψαρρόπουλου οι εκτιμήσεις ανεξάρτητων κύκλων παραμένουν σταθερές: με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα και θα εκλεγεί. Το εύρος της νίκης του διαφέρει από εκτίμησε σε εκτίμηση, ποικίλλει στο διάστημα μεταξύ 40 και 44 ψήφους και οι μέχρι σήμερα αμφισβητήσεις αυτής της κατάστασης είναι έωλες.
Βεβαίως, ένα κίνημα αμφισβήτησης της υποψηφιότητας του κ. Ψαρρόπουλου εκδηλώνεται ήδη και στον Βορρά και στο Νότο και εμφανίζεται, όσο περνάει ο καιρός, να ενισχύεται, καθώς οι τάσεις απόσχισης από το κλαμπ του Βορρά εντείνονται καθημερινά. Ακόμη και η υπερ-φιλόδοξη εκτίμηση γνωστού εκλογομάγειρα « δεν έχει μείνει ούτε μια Ένωση στον Π.Α.Ο.Κ.» συζητείται ήδη μεταξύ των Προέδρων των Ενώσεων. Αν θα μεταλλαχθεί σε «παράταξη» για να διεκδικήσει είτε τη νίκη, είτε μια ευπρόσωπη συμμετοχή στη διαδικασία των εκλογών δεν είναι, ακόμη, βέβαιο.
Όσο οι μέρες περνάνε και η πανδημία δυσκολεύει την εκλογή του κ, Ψαρρόπουλου με τη Γενική Συνέλευση να μεταφέρεται χρονικά (ήδη θεωρείται σχεδόν απίθανο να διεξαχθεί στις 12 Δεκεμβρίου), τόσο οι ισορροπίες θα μεταβάλλονται, καινά δαιμόνια θα προκύπτουν και άλλες δυνάμεις θα εμφανίζονται να αφουγκράζονται τις εξελίξεις, έστω και από μακριά.
Η εικόνα που έχει διαμορφωθεί είναι κακή για τον κ. Ψαρρόπουλο. Είναι χαρακτηριστικό πως κάποιες δικές του απόπειρες να αιτηθεί την στήριξη του από προέδρους Ενώσεων της επιρροής του Π.Α.Ο.Κ. το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαν πολύ κακό αποτέλεσμα και οι σχετικές συζητήσεις εξελίχθηκαν σε πολύ κακό κλίμα με εντάσεις και εκτός ορίων χαρακτηρισμούς για το παρελθόν του και τις ιδιαίτερες επιδόσεις του.
Ο κ. Ψαρρόπουλος βιώνει μια δύσκολη περίοδο. Αμφισβητείται έντονα από το σύνολο, σχεδόν, των μελών της Γενικής Συνέλευσης της Ε.Π.Ο. Η αποδοχή της υποψηφιότητας του έγινε «με βαριά καρδιά» ακόμη και από τους πλέον κολλητούς του κέντρου εξουσίας που τον επέλεξε. Τα κατορθώματα του στο πρόσφατο παρελθόν είναι σε όλους γνωστά και ήδη αναπαράγονται με τεράστια ταχύτητα. Η απόπειρα του να «προσκολληθεί» στον Ολυμπιακό κατέστη καταγέλαστη. Η θητεία του (αν εκλεγεί) περιγράφεται, ήδη, ως τραγική για την Ομοσπονδία και το δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η δημοσιοποίηση των ονομάτων που θα συνθέσουν τη νέα Εκτελεστική Επιτροπή ενέτεινε αυτές τις παραδοχές και επιβεβαίωσε πλήρως τις εκτιμήσεις μερικών από τους «κομμένους» της νυν διοίκησης « δεν ξέρετε τι σας περιμένει με αυτούς που θα έρθουν».
Ο κ. Ψαρρόπουλος είναι σήμερα «ένας Σταύρος και κυρ Σταύρος και αφέντης τσουτσουλομύτης» Αν θα παραμείνει έτσι ή θα καταλήξει «ένας Σταύρος που τον λένε μόνο Σταύρο» είναι θέμα λίγου καιρού.
Οι διαδικασίες που εξελίσσονται εκτός της επιρροής του Πάρκου Γουδή είναι σημαντικές. Υπάρχουν προϋποθέσεις για μια καινούργια άνοιξη…