Οι αντι-ποδοσφαιρικές αποφάσεις του Γιάννη Αλαφούζου θα συνεχίσουν να πληρώνονται τοις μετρητοίς απο το Τριφύλλι.
Πέρασε ο μήνας του μέλιτος με τον Λάζλο Μπόλονι στον Παναθηναϊκό; Μάλλον αν σκεφτεί κανείς το αποτέλεσμα με το οποίο οι Πράσινοι μπαίνουν στην «διακοπή» των δύο εβδομάδων. Χαστούκι από τον Ατρόμητο μέσα στο ΟΑΚΑ. Με τον Λάζαρο «που μια φορά αναστήθηκε» κατά τον Δημήτρη Μελισσανίδη να αποδεικνύει πως έχει τον τρόπο του να αφήνει ακόμη το σημάδι του. Και ας είναι πλέον 34.
Δεν είναι βέβαια ο Χριστοδουλόπουλος όμως το θέμα της βραδιάς. Δεν είναι καν ο Μπόλονι που δεν του έφτασε το κρύο ντους της ήττας, είδε και τον Μακέντα στην «αλλαγή» του να πετάει ένα μπουκάλι νερό στον πάγκο. Οδοντίατρος είναι άλλωστε ο Ρουμάνος, δεν είναι ψυχίατρος. Και το πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν λύνεται με ένα «σφράγισμα». Το πρόβλημα του Παναθηναϊκού είναι ότι επιμένει να πηγαίνει κόντρα στο ποδόσφαιρο. Και αυτό θα το πληρώνει για καιρό ακόμη.
Έβλεπες σήμερα τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ και σου δίνονταν η εντύπωση πως αν βρει μια «τρύπα» θα την κάνει τη ζημία. Γιατί; Γιατί οι Περιστεριώτες έχουν αποδείξει πως σε αυτή τη δουλειά είναι μάστορες. Δεν ήταν. Τους έκανε ο Νταμίρ Κάναντι. Ο καλύτερος προπονητής που ήρθε στα μέρη μας τα τελευταία χρόνια έξω από τους «μεγάλους». Ο Αυστριακός τα έκανε και στην πρώτη θητεία του. Τα κάνει και τώρα. Δίχως το μπάτζετ του να είναι φυσικά επιπέδου Παναθηναϊκού. Έχει φτιάξει μια κανονική ομάδα, που ειδικά όταν δώσει στον αντίπαλο την κατοχή μπορεί να κάνει τεράστιες ζημιές.
Σε αυτό το ξεκίνημα νίκησε την ΑΕΚ στο Περιστέρι (1-0), δεν έχασε στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ (1-1), έκανε τη βόλτα του και απόψε στο ΟΑΚΑ. Θα έκανε ίσως ζημιά και στον Ολυμπιακό αν ο Μάτιτς δεν δέχονταν (δικαιολογημένα μεν, ανόητα δε) εκείνη την απευθείας κόκκινη στο Καραϊσκάκη που υποχρέωσε την ομάδα του να παίξει με παίκτη λιγότερο από το 31΄. Το έχει αυτό το στιλ ο Ατρόμητος. Είναι μια σκληρή ομάδα. Είναι ομάδα του προπονητή.
Και ρωτάς λοιπόν; Εσύ Γιάννη Αλαφούζε δεν τον θυμάσαι τον Κάναντι από την πρώτη θητεία του; Δεν είδες ότι ο Αυστριακός μπορεί να υπηρετήσει το πρότζεκτ που τρέχει ο Παναθηναϊκός τα τελευταία χρόνια με μικρότερο μπάτζετ από τα συνηθισμένα; Γιατί λοιπόν δεν πήγες σε εκείνον και επέλεξες κάποιον Πογιάτος όταν αποφάσισες να «φας» τον Δώνη;
Γιατί δεν εμπιστεύτηκες έναν προπονητή που ξέρει την ελληνική αγορά, που ξέρει το πρωτάθλημα, που έχει τη φιλοδοξία να δείξει ο άνθρωπος ότι μπορεί και σε έναν μεγάλο πάγκο; Υπάρχει έστω ένας άνθρωπος που ασχολείται με το ποδόσφαιρο που θα τον ρωτούσες και θα σου έλεγε ότι ο Κάναντι δεν κάνει για το κλαμπ;
Ποιος άνθρωπος του ποδοσφαίρου όμως εργάζεται για τον Παναθηναϊκό; Εκείνος που σου είπε να πάρεις και τεχνικό διευθυντή τον Τσάβι Ρόκα; Αν τον έχεις ακόμη στα πόδια σου, τότε μάλλον βρίσκεσαι σε μια κατάσταση «μη αναστρέψιμη».
Ο Μπόλονι είναι ένας κανονικός προπονητής. Ετών 67 βεβαίως και με ένα ρόστερ που δεν το επέλεξε, αλλά προπονητής. Ο Μπόλονι όμως παρέλαβε κάτι που δεν φτιάχνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Που δεν ξέρει κανείς αν φτιάχνεται γενικώς. Το μεγάλο λάθος ήταν το καλοκαιρινό. Δεν θες τον Δώνη; Δικαίωμα σου. Φρόντισε να κάνεις μια επιλογή νορμάλ. Γιατί αν δεν; Θα είναι Νοέμβρης, θα κοιτάς τη βαθμολογία και θα απορείς πως γίνεται να σε περνά το μισό πρωτάθλημα στην κατάταξη.
Και μιας και αναφερθήκαμε αρκετά στον Αυστριακό του Ατρομήτου; Σημειώστε τι λέει το κοντέρ: δύο νίκες και μια ισοπαλία σε 5 ματς με τον Παναθηναϊκό. Μια νίκη και μια ισοπαλία σε 5 ματς με τον Ολυμπιακό. Τρεις νίκες και μια ισοπαλία σε 7 ματς με την ΑΕΚ. Δύο νίκες σε ισάριθμα ματς με τον Άρη. Και δύο ισοπαλίες σε 7 ματς με τον ΠΑΟΚ. Με τις πέντε ομάδες «Ευρώπης» δηλαδή ο Κάναντι έχει 8 νίκες και 5 ισοπαλίες σε 26 ματς κρατώντας το τιμόνι του Ατρομήτου. Ποσοστό 50% «δεν χάνω λέγεται αυτό»…