Άτακτη υποχώρηση ΠΑΟΚ στην ΕΠΟ

Η δημοσιοποίηση, ως πρόβλεψη (;), της κλειστής λίστας των έντεκα υποψηφίων μελών της Εκτελεστική Επιτροπής της Ε.Π.Ο. και η βέβαιη εκλογή τους οριστικοποιεί με δραματικό τρόπο την άτακτη υποχώρηση του Π.Α.Ο.Κ. στο πεδίο της διαχείρισης της Ε.Π.Ο. και επιβεβαιώνει απολύτως την απόλυτη επικυριαρχία της Α.Ε.Κ. στην Ομοσπονδία.

Τα δημοσιοποιημένα ονόματα προκαλούν διάφορους συνειρμούς, δεν είναι του παρόντος η παρουσίαση ενός εκάστου εξ αυτών, θα υπάρξει χρόνος για ανάλογες παρουσιάσεις πολύ σύντομα.

Η βασική είδηση που προκύπτει από την παράθεση των ονομάτων είναι η ήττα του διδύμου Λασκαράκη – Διακοφώτη. Οι δύο «ποδοσφαιρικοί διόσκουροι» και πάλαι ποτέ επίδοξοι διάδοχοι του Βαγγέλη Γραμμένου ( άλλη κωμική υπόθεση αυτός) είδαν τον κ. Ιβάν Σαββίδη να αποστασιοποιείται με θεαματικό τρόπο από την υποστήριξη τους, να τους εγκαταλείπει στα χέρια και στις αποφάσεις του κ. Μελισσανίδη και κατέληξαν στα αζήτητα, όπως συμβαίνει πάντα με όλους τους δήθεν πολυπράγμονες ποδοσφαιροπατέρες που δραστηριοποιούνται σε περισσότερες της μιας αυλές και καταλήγουν ποδοσφαιρικά άστεγοι.

Την εξέλιξη τη γνώριζε όλο το παρεάκι εντός και εκτός Πάρκου Γουδή, την είχαν διαισθανθεί και οι δύο «καππαδόκες», αλλά δεν ήθελαν να την πιστέψουν: κακό του κεφαλιού τους και τρανή απόδειξη πως καταλήγει κάποιος που ξεκινάει με τις καλύτερες προθέσεις και εξελίσσεται σε υπηρέτη πολλών αφεντάδων. Στο τέλος κανείς δεν επιθυμεί ούτε να τον βλέπει μπροστά του.

Ειδικά ο κ. Διακοφώτης κατέβαλε συγκλονιστικές, τεράστιες προσπάθειες να τρυπήσει, αν γίνεται, και το έδαφος αρκεί να συρθεί στη γλίτσα του και να παρακαλέσει για τη διάσωσή του, αλλά ο Μέγας Ηγέτης ήταν αμετάπειστος. Του τα είχε από παλιά μαζεμένα και δεν τον συγχώρεσε ποτέ.

Στην ίδια κλίμακα αξιών (αν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι υπάρχουν αξίες σε αυτή την ιλαροτραγωδία) η βίαιη απομάκρυνση από την ηγετική ομάδα της Ε.Π.Ο. του κ. Νίκου Βακάλη, αδιαμφισβήτητου ηγέτη ( από την πλευρά της Α.Ε.Κ.) της εξυγίανσης στην περίοδο πριν τον Οκτώβριο του 2016, από τότε, δηλαδή, που πούλησε «μπιρ παρά» τον τότε πρόεδρο κ. Σαρρή, που τον είχε βγάλει από την αφάνεια των δέκα σωματείων και τον έκανε στέλεχος της Ε.Π.Ο. Η αντιπαλότητα του με τον κ. Δέδε, γνωστή ακόμη και στο πλακόστρωτο των κτιρίων του Πάρκου και κατατεθειμένη πολλάκις στα social media τον οδήγησε στην έξοδο: λογική και αναμενόμενη εξέλιξη, όσο και αν ο κ. Βακάλης επιθυμεί να την παρουσιάσει ως «ηρωική έξοδο» και να την συνδυάσει «με επιστροφή στα πάτρια εδάφη».

Η θρυλούμενη πρόβλεψη του «δεν ξέρετε τι σας περιμένει με αυτούς που έρχονται», όπως την διατύπωσε προ καιρού σε συνομιλητή του, περισσότερο για εκ των υστέρων συγνώμη και μετάνοια μοιάζει, αλλά άνευ ουσίας.

Η επανεμφάνιση στο προσκήνιο του κ. Χατζηαποστόλου με την μακρά και οβιδιακή πορεία στη διοίκηση της Ομοσπονδίας θα αποτελούσε είδηση, αν υπήρχε περίπτωση να συνδυαστεί με την ανάδειξη του σε Αναπληρωτή Πρόεδρο, θέση που μετά μανίας διεκδίκησε, αλλά «απώλεσε», όπως εντόνως διαδίδεται, εξαιτίας των κακών σχέσεων με την εθνική ανιψιά.

Ένας Χατζηαποστόλου απλό μέλος στην Εκτελεστική Επιτροπή είναι, πάντα, μια βραδυφλεγής βόμβα που κανείς δεν γνωρίζει πότε και προς τα πού θα εκραγεί και ποιους θα πάρουν τα σκάγια.

Η αναμφισβήτητη εμπειρία του σε θέματα διοίκησης δεν είναι βέβαιο πως θα τον βοηθήσει στη σημερινή συγκυρία, που όλα είναι διαφορετικά και περισσότερο σύνθετα. Ούτε μπορεί να επενδύσει κανείς σε ένα Χατζηαποστόλου που είχε καλομάθει να είναι πάντα μέλος της ηγετικής ομάδας της διοίκησης και να διαμορφώνει ο ίδιος τις εξελίξεις.

Οι εκτιμήσεις για τον ουσιαστικό συσχετισμό δύναμης μεταξύ των «δώδεκα» ( 11+ ο Πρόεδρος) εκπροσώπων των ερασιτεχνικών Ενώσεων που θα κληθούν να διοικήσουν την Ε.Π.Ο. ποικίλλουν.
Πρόεδροι Ενώσεων, με μεγάλη εμπειρία στις υπόγειες διαδρομές εντός και εκτός του Πάρκου Γουδή και με σαφή γνώση των σχέσεων ΑΕΚ – ΠΑΟΚ, διατυπώνουν την άποψη πως «ο Π.Α.Ο.Κ. σε αυτούς τους δώδεκα είναι ζήτημα αν έχει μαζί του, ψυχή τε και σώματι», μέχρι τρεις. Τέσσερις είναι θαύμα. Μην κοιτάτε τι λένε στη Θεσσαλονίκη. Οι διαχειριστές του Π.Α.Ο.Κ. είναι ηλίθιοι με αυτά που υποστηρίζουν, δεν ξέρουν τι τους γίνεται».

Ακραία (;) εκτίμηση σε πρώτη ανάγνωση. Βεβαίως, στη δεύτερη ανάγνωση των ονομάτων ξεκινάνε κάποιοι προβληματισμοί, αλλά ανούσιοι.

Όλοι οι υποψήφιοι κι εκείνοι που τους επέλεξαν είναι μεγάλα παιδιά στηρίζουν την ίδια, τη γνωστή εξυγιαντική συμμαχία. Η ευθύνη τους ανήκει ολοκληρωτικά. Όλοι δέχθηκαν, δηλαδή επιδίωξαν, να παίξουν το ρόλο που επιθυμούν τα αφεντικά, συνεπώς κανείς δεν τελεί εν πλήρει συγχύσει, ούτε μπορεί να δηλώνει αθώος του αίματος.

Όλοι θα βρεθούν απέναντι στην σκληρή πραγματικότητα και κανείς δεν πρόκειται να γλιτώσει την ημέρα της κρίσης.

Κύριοι, με τις υγείες σας!!!