Η δεύτερη ανάγνωση της υπόθεσης Βράνιες. Με την ΑΕΚ να έχει φτάσει στα όριά της να παίζει για το πρωτάθλημα με τη πλάτη στη τοίχο και τα ρέστα της στο Κύπελλο, εν ονόματι της επιβίωσης η πειθαρχία πήγε περίπατο.
ΤΟ νόμισμα-Βράνιες, έχει δυο όψεις. Η μία λέει η έννοια πειθαρχία στην ομάδα έγινε ρόμπα ξεκούμπωτη. Και μαζί της κι ο προπονητής. Ο Χιμένεθ βιάστηκε να πει ότι «κανείς ποδοσφαιριστής πλην του Μαραντόνα (που τον είχε συμπαίκτη) δεν είναι πάνω από την ομάδα». Στη συνέχεια πήρε την εντολή, όχι μόνο να τον δεχθεί, αλλά και να τον βάλλει στην ενδεκάδα με τη Λαμία. Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς.
Η δεύτερη όψη στο νόμισμα-Βράνιες, λέει ότι τα πράγματα είναι απλά. Ο Μελισσανίδης ποτέ δεν ήταν άνθρωπος «της θεωρίας», όπως αρέσκεται να λέει και ο ίδιος. Πάντα ήταν άνθρωπος της πράξης, ρεαλιστής. Οι θεωρίες κι οι αρχές είναι για τους πλούσιους, κι αυτός μεγάλωσε στην Κοκκινιά. Χθες κολλητός του Σαμαρά, μετά με το Φλαμπουράρη και την Αρένα Δούρου. Πρώτα λάβρος κατά της παράγκας του Ολυμπιακού, μετά κολλητός και συνοδοιπόρος με το Θωμά.
Τα πράγματα με τον Βράνιες είναι εξίσου απλά. Η σημερινή ΑΕΚ είναι στα όριά της. Όλοι έχουν δώσει το 110%. Από τον προπονητή, που με ένα μπάτζετ σημαντικά χαμηλότερο του Παναθηναϊκού, έχει την ΑΕΚ μέσα σε όλους τους στόχους. Από τους παίκτες, που τα δίνουν όλα σε τρεις διοργανώσεις χωρίς να μπορούν να πάρουν ανάσα. Ως το Δημήτρη Μελισσανίδη που, αφού έδιωξε τις γκρανκάσες, παίρνει και τα σπόρια κόντρα στον πρώην συναγωνιστή του.
Όμως η αλήθεια είναι ότι οι δύο βασικοί ανταγωνιστές του για το πρωτάθλημα έχουν πολύ μεγαλύτερα μπάτζετ, κι όπως είπε και τα Χριστούγεννα ο Χιμένεθ, «τα μπάτζετ μετράνε στο ποδόσφαιρο». Η αλήθεια επίσης είναι ότι η δυναμική του Σαββίδη και στην ΕΠΟ και στην κυβέρνηση είναι πολύ μεγαλύτερη, όπως προκύπτει σαφώς κι από την ευχή του Τσίπρα να πάρει το πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ. Αναμενόμενο, όταν ο Σαββίδης ξοδεύει τα εκατομμύρια σε σταθμούς κι εφημερίδες σαν να είναι στραγάλια.
Η αλήθεια τέλος είναι ότι ο Τίγρης θέλει σε τέσσερις μέρες δύο νίκες κατά του Ολυμπιακού—εκτός σε πρωτάθλημα, εντός σε κύπελλο. Με Χ στο πρωτάθλημα αποχαιρετάς—δε σου φτάνει ούτε νίκη στην Τούμπα. Και με νίκη ακόμη επί του Ολυμπιακού, πρέπει και πάλι να κερδίσεις μες στην Τούμπα, ούτε το Χ δε σου κάνει. Το να αποκλειστείς στο κύπελλο από τον Ολυμπιακό μες στην έδρα σου, όταν σου κάνει νίκη και με μισό-μηδέν, ούτε αυτό είναι εύκολο να το διαχειριστείς.
Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, πράγμα που βλέπεις και στις αποδόσεις στο στοίχημα Το διπλό της ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη πληρώνει 4,75, στην Τούμπα 4,35. Να το πούμε απλά: η απόδοση του να πάρει η ΑΕΚ και τα δύο παιχνίδια είναι πάνω από 20. Είναι παράλογο αυτό; Η ΑΕΚ είναι φτιαγμένη για να «κλέβει» παιχνίδια. Με 3-5-2 κανείς ποτέ δεν έπαιξε ποδόσφαιρο κυριαρχίας. Όποτε η ΑΕΚ χρειάστηκε τη νίκη, τα βρήκε δύσκολα.
Όταν λοιπόν σε τέσσερις μέρες παίζεις τα πάντα ενώ έχεις ήδη δώσει το 110%, είναι δυνατόν να έχεις την πολυτέλεια να κρατήσεις τον Βράνιες στον πάγκο; Όταν, επί της ουσίας, βάζεις ένα στοίχημα 20 προς 1, μπορεί να περισσεύει κάποιος σαν τον Βράνιες; Τα «να πάει να γαμηθεί ο Σκόκο. Εμένα αν ήταν στο χέρι μου, θα τον άφηνα για έναν χρόνο στην κερκίδα και μετά ας πήγαινε όπου ήθελε», που έλεγε κάποτε ο Μελισσανίδης, όταν ήταν έξω από το χορό, είναι «θεωρία». Αν, με τον Βράνιες στην ενδεκάδα κερδίσεις τον Ολυμπιακό, κανείς δε θα θυμάται το πειθαρχικό παράπτωμα. Ως ΑΕΚ, δεν έχεις περιθώριο να αφήσεις τον Βράνιες στον πάγκο. Τα υπόλοιπα που γράφονται είναι για να μην ειπωθούν τα προφανή.
Κι αν χάσεις το ματς, το τελευταίο σου πρόβλημα θα είναι το κλίμα στην ομάδα. Όταν οι δύο ποιοτικότεροι παίκτες σου είναι δανεικοί, σαφώς και δεν έχεις μακροπρόθεσμη στρατηγική. Όταν η βασική σου αρχή είναι «το δος ημιν σήμερον» θα την εφαρμόσεις και στην περίπτωση-Βράνιες. Στη κατάσταση που βρίσκεται η ΑΕΚ, το τελευταίο που την ενδιαφέρει είναι η πειθαρχία. Ακόμα και να δείρει τον Χιμένεθ ο Βράνιες (όπως έγραψε ο Χελάκης) πάλι θα τον βάλουνε να παίξει στο επόμενο παιχνίδι. Οι αρχές τηρούνται και επιβάλλονται όταν είσαι ισχυρός. Όταν νιώθεις αδύναμος οφείλεις να ακολουθήσεις το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.