Τι ζητούσε ένας Τριπολιτσιώτης στα Γιάννενα;

Αξιωματούχος διαιτησίας FIFA (τρίτης κατηγορίας, αλλά με προοπτικές) ήδη από το 2019 ο κ. Αριστοτέλης Διαμαντόπουλος, εκ Τριπόλεως έλκων την καταγωγή του, είδε την περίοδο 2020/2021 να μην ξεκινάει για τον ίδιο όπως προσδοκούσε.

Στον αγώνα Άρης – Λαμία της πρώτης αγωνιστικής δεν τα πήγε όσο καλά μπορούσε και «έπρεπε» με βάση την αξία του και … τις οδηγίες της ΚΕΔ/ΕΠΟ με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει μεγάλες δυσκολίες με την έκθεση του παρατηρητή διαιτησίας και την βαθμολόγηση του.

Σύμφωνα με τον αστικό μύθο ο κ. Μπίκας, παρατηρητής διαιτησίας στον εν λόγω αγώνα, βαθμολόγησε με 7,90 τον κ. Διαμαντόπουλο (κακός βαθμός), αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό: η έκθεση και η βαθμολογία του κ. Μπίκα δεν έγιναν δεκτές από την ΚΕΔ/ΕΠΟ, διαβιβάστηκαν εκ νέου στον κ. Μπίκα με προτροπή για αυστηρότερη βαθμολόγηση, ο εκ Χαλκιδικής εμπειρότατος παρατηρητής δεν δέχθηκε να προσχωρήσει στη λογική αυτή κι έτσι η ΚΕΔ/ΕΠΟ (του κ. Κλάτενμπεργκ) ανέλαβε η ίδια την ευθύνη βαθμολόγησης και εξόντωσε τον κ. Διαμαντόπουλο με ένα μεγαλοπρεπές 7,40!!!

Η εξέλιξη αυτή «κατέστρεψε» τις πρώτες (και σημαντικότερες) εντυπώσεις της νέας ΚΕΔ για τον κ. Διαμαντόπουλο και ο διεθνής ρέφερι κόντεψε, μετά τα όσα συνέβησαν, να γίνει αναστενάρης. Περπατούσε σε αναμμένα κάρβουνα, έβλεπε οράματα και άκουγε φωνές και κάπου εκεί στο τέλος του ορίζοντα άρχιζε να θαμπώνει η θέση του στον πίνακα των αξιωματούχων διαιτησίας FIFA, δηλαδή το πρώτο βήμα προς την καταστροφή.

Όλοι στο εξαιρετικά αξιόπιστο ελληνικό ποδόσφαιρο γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει «η πρώτη εντύπωση», συνεπώς ο κ. Αριστοτέλης είχε κάθε λόγο να αισθάνεται εξαιρετικά πιεσμένος έως έτοιμος για αυτοκτονικό ιδεασμό ( διαιτητικά εννοείται).

Γιατί συνέβησαν όλα αυτά σε βάρος του διεθνή διαιτητή με αφορμή την απόδοση του στον αγώνα Άρης – Λαμία;

Η κυρίαρχη ερμηνεία αναφέρει ότι η ατυχία του εκ Τριπόλεως διεθνούς διαιτητή ήταν …. η Λαμία και τα όσα, γνωστά τοις πάσι, συνοδεύουν, σύμφωνα με την ελληνική ποδοσφαιρική μυθολογία, την ομάδα αυτή της κεντρικής Ελλάδας, η «σωτηρία» της οποίας και η παραμονή της στη μεγάλη κατηγορία είναι «υπέρτατος νόμος» για την εγχώρια ποδοσφαιρική εξουσία.

Μια άλλη, εξίσου αποδεκτή ερμηνεία, προσθέτει στη «σωτηρία» της Λαμίας και την προοπτική να ανοίξουν περισσότερες θέσεις στον πίνακα των διεθνών διαιτητών για να ικανοποιηθούν αυθεντικότερα διαιτητικά αλάνια, κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα, η απόδοση των οποίων βάζει φωτιές στα γήπεδα κι ο κ. Διαμαντόπουλος ήταν ο αδύναμος κρίκος στης διαδικασία αυτών των αλλαγών και των προσθαφαιρέσεων.

Ένας διαιτητής του πίνακα των διεθνών με βαθμολογία στην πρώτη αγωνιστική «υπό το μηδέν» υπό τα όμματα του κ. Κλάτενμπεργκ, που δεν γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα, είναι εξαιρετικά εύκολος στόχος σε αυτό το απάνθρωπο παιχνίδι εξουσίας που παίζεται στην ελληνική διαιτησία, στο οποίο η αξία κάθε διαιτητή είναι οι πλάτες του νταραβεριτζή του με τα υπόλοιπα να έπονται.

Ο κ. Διαμαντόπουλος από το σπίτι του στην Τρίπολη «είδε το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει» και αποπειράθηκε μια-δυο φορές να θέσει το θέμα του, αλλά έφαγε πόρτα και με υποτιμητικό ύφος από τους αρμόδιους.

Ελάχιστες προσπάθειες, μέσω τρίτων, να αναδειχθεί η περίπτωση του επικοινωνιακά και να προκύψουν δημοσιεύματα στα οποία να τονίζεται το κυνηγητό που υφίσταται δεν συγκίνησαν κανένα, κανείς δεν ασχολήθηκε, κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να «διασώσει» ένα τύπο με πολύ καλή ακουστική στα κελεύσματα των νταραβεριτζήδων στις προηγούμενες αγωνιστικές περιόδους.

Το ματς Γιάννινα – ΑΕΚ ήταν η τελευταία ευκαιρία του κ. Διαμαντόπουλου να επανέλθει στην κατηγορία των «καλών παιδιών», να επαναβαπτιστεί αύτανδρος στα νάματα της καθαρής, της ανόθευτης εξυγίανσης, να «διαβεβαιώσει» πως όλα θα πάνε καλά και «σύμφωνα με τους κανονισμούς» και να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για μια θέση στη λίστα των διεθνών διαιτητών, δηλαδή να προλάβει την οριστική καρατόμηση του στο προσεχές μέλλον.

Την είδε (έξυπνο παλληκάρι είναι), την κατανόησε εύκολα «με ολίγη έξωθεν βοήθεια», την αποδέχθηκε ( αυτό έλειπε, να πει όχι), την άρπαξε από τα μαλλιά και την εκμεταλλεύτηκε όπως θα έκανε ο καθένας εγχώριος διαιτητής που σέβεται τον εαυτό του και εγγράφει, όταν του δοθεί η ευκαιρία, υποθήκες για το μέλλον του.

Όλα αυτά βεβαίως υπό την αυστηρή καθοδήγηση των «κανονισμών», σύμφωνα με τους οποίους υπέρτατο καθήκον είναι «η σωτηρία της ψυχής, που είναι πολύ μεγάλο πράγμα, σαν ταξιδάκι αναψυχής μ’ ένα κρυμμένο τραύμαααααααααα!!!»

Τα υπόλοιπα (τα είδατε, τα διαβάσατε, τα ακούσατε, τα εκτιμήσατε και τα κριτικάρατε) είναι πλέον ιστορία!!!

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Υ.Γ. Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα με ισχυρή εσωτερική δικαιοσύνη και μπορεί να σε εξευτελίσει από τη μια εβδομάδα στην άλλη. Αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον οι σχολιασμοί του κ. Κλάτενμπεργκ για το πέναλτι του Χουτεσιώτη σε συνέχεια του «μη πέναλτι» στον Μάτος. Το άλλο με τον Ελ Αραμπί στην Ξάνθη με διαιτητή τον κ. Διαμαντόπουλο είναι, ακόμη και για τον ίδιο τον κ. Κλάτενμπεργκ, «εκτός συναγωνισμού»