ΕΠΟ : Η αξιοπιστία της Επιτροπής Εφέσεων…

«Μαύρα μάτια» έκανε το ελληνικό ποδόσφαιρο να δει να εκλέγεται νόμιμα μια νέα Επιτροπή Εφέσεων και κατόρθωσε, χάρις στις δυνάμεις της εξυγίανσης που κυριαρχούν στο σώμα της Γενικής Συνέλευσης της Ε.Π.Ο., να την υπονομεύσει σε βαθμό ακυρώσεως και πάντως να την αμφισβητήσει ευθέως.

Πως τα κατάφερε; Με την καθοδηγημένη ψηφοφορία, μέσω της κυκλοφορίας ραβασακίου με πέντε ονόματα δικαστών (εφετών παρακαλώ) τα οποία επιλέχθηκαν από κάποιους, επειδή, όπως συμβαίνει πάντα, «είναι καλύτεροι από τους άλλους, τους υπόλοιπους». Την «καλοσύνη» τη μεταφράζει ο καθένας όπως θέλει…

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για την εκλογή των μελών της Επιτροπής Εφέσεων αποτελεί κορυφαία απόδειξη αυτής της καθοδηγημένης ψηφοφορίας από κέντρα ή συμφέροντα που επενδύουν, για δικούς τους λόγους, στους πέντε (5) δικαστές που εξελέγησαν και άφησαν τους υπόλοιπους στην εκλογική ανυποληψία.

Σε ένα σώμα Γενικής Συνέλευσης, που αγνοεί παντελώς, τόσο τη διαδρομή, όσο και την αξία των υποψηφίων, που βλέπει για πρώτη φορά μπροστά του τα δέκα ονόματα, που καλείται να αποφασίσει αξιολογικά όταν δεν διαθέτει την παραμικρή γνώση και κανένα συγκριτικό στοιχείο, η εκλογή των πέντε εφετών με ψήφους πλέον των σαράντα (40) και η εκλογική απαξίωση των υπόλοιπων πέντε με ψήφους που στην καλύτερη περίπτωση έφτασαν τους δέκα(10) είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της στημένης, της καθοδηγημένης ψηφοφορίας.

Περίπτωση να μην καθοδηγήθηκε η διαδικασία με τη διανομή των πέντε ονομάτων που εκλέχτηκαν σε χαρτάκι (για τη σωστή αντιγραφή και το σωστό σταύρωμα) δεν υπάρχει ούτε μια στο εκατομμύριο, εκτός κι αν κάποιος αποδεχθεί το παράγοντα της θείας φώτισης ή της επιφοίτησης του Αγίου Πνεύματος υπέρ της κας Στενώτη και των υπόλοιπων τεσσάρων.

Μια τέτοια διαδικασία είναι σαφές πως θέτει εν αμφιβόλω, τόσο την ίδια την εκλογή, όσο και την προσδοκώμενη αξιοπιστία και αντικειμενικότητα του οργάνου (της Επιτροπής Εφέσεων), ανεξάρτητα ή όχι από το εάν οι εγγεγραμμένοι στο ραβασάκι δικαστές είχαν κάποια γνώση των όσων συμβαίνουν ή δέχθηκαν, αφού ρωτήθηκαν, να περιληφθούν σε μια κλειστή λίστα πέντε προνομιούχων σε σχέση με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους, προς τους οποίους κατευθύνονταν οι οργανωμένες ψήφοι.

Η επιλογή είναι εξαιρετικά πιθανό να συνέβη εν αγνοία τους ή επειδή κάποιος ή κάποια διευκόλυνε τη σύνταξη της μικρής λίστας με τις απόψεις που διαβίβασε αρμοδίως για την αξία των υποψηφίων. Συμβαίνουν αυτά όταν το σύστημα ψάχνει μια βρει άκρη και δυσκολεύεται.

Σε κάθε περίπτωση η αξιοπιστία του οργάνου έχει υπονομευθεί πριν καν αυτό καλά –καλά εκλεγεί, άρα προκύπτουν θεωρητικά ζητήματα σχετικά με την ελευθερία της αξιολογικής του κρίσης για υποθέσεις που θα κληθεί να δικάσει στις οποίες θα εμπλέκονται, είτε αγαπημένες ομάδες των εκλογέων, είτε αντίπαλες ομάδες.

Η καθοδήγηση της ψηφοφορίας δεν είναι αστικός μύθος. Συνιστά ευθεία παράβαση της επιβεβλημένης αξιοπιστίας της ψηφοφορίας, συντελέστηκε, όπως υποστηρίζουν μέλη της Γενικής Συνέλευσης, που δεν έλαβαν το χαρτάκι αλλά το είδαν να διακινείται, συνεπώς ρίχνει βαριά τη σκιά της στην αξιοπιστία του αποτελέσματος, χωρίς βεβαίως να το ακυρώνει.

Εννοείται, πως η επιδιωκόμενη αντικειμενικότητα του οργάνου δεν μπορεί να υπηρετηθεί όπως πρέπει όταν αποκαλύπτονται ειδικού χαρακτήρα σχέσεις ή συμπάθειες ή προτιμήσεις υποψηφίου ή του πολύ στενού του (στενότερου δε γίνεται) περιβάλλοντος με τον ευρύτερο χώρο συγκεκριμένης Π.Α.Ε. σε χρόνο ανύποπτο, αλλά πάντα παρόντα και ενεργό.

Ανάλογες υποψηφιότητες θα έπρεπε να έχουν αποκλειστεί πριν καν επιλεγούν ή κατατεθούν προς ψήφιση και σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν, ανεξάρτητα από την ενδεχόμενη προσωπική αξιοσύνη τους. Τα ζητήματα που τίθενται από την δημοσιοποίηση επιλεκτικών σχέσεων ισχυρής συναισθηματικής μορφής με μια Π.Α.Ε. είναι πολλά, ακουμπάνε τον σκληρό πυρήνα της ανεπηρέαστης κρίσης που οφείλει να διακρίνει τον υποψήφιο ή το όργανο και θα έπρεπε να οδηγούν στην απομόνωση ανάλογων υποψηφιοτήτων.

Η Επιτροπή Εφέσεων της Ε.Π.Ο. είναι το ισχυρότερο δικαστικό όργανο του ελληνικού ποδοσφαίρου, δικάζει σε δεύτερο βαθμό υποθέσεις ευρύτατου ενδιαφέροντος, είναι πιθανό να αποφασίζει για την ίδια την ύπαρξη ομάδων ή εταιρειών και δεν μπορεί να τίθεται η κρίση της εν αμφιβόλω για κανένα λόγο.

Η Προϊσταμένη του Εφετείου Αθηνών έχει, πλέον, το λόγο, όπως και οι μη εκλεγέντες εφέτες …