Δεν μπορεί άλλος άνθρωπος να καθίσει στη γωνία του πάγκου αυτή τη στιγμή. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης δεν είναι προπονητής. Είναι το τελευταίο οχυρό για τον Παναθηναϊκό και αυτό θα πρέπει ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ να το κατανοήσει άμεσα.
Σε πολύ δύσκολη στιγμή ο Παναθηναϊκός. Όχι φυσικά γιατί πρέπει στις λίγες μεταγραφικές ημέρες που απομένουν να ξεπουλήσει και τα τελευταία ασημικά, αλλά γιατί όπως φαίνεται πλέον ο Μαρίνος Ουζουνίδης ξεπέρασε τα όρια του.
Άνθρωπος είναι, κάποια στιγμή θα του συνέβαινε πόσο μάλλον όταν από τον Σεπτέμβρη και πέρα καλείται διαρκώς να συμβιβαστεί με συνθήκες που δεν ταιριάζουν σε επαγγελματικό κλαμπ, πόσο μάλλον στο μέγεθος του Παναθηναϊκού. Ένας προπονητής που ως εδώ είχε έναν σωρό από ευκαιρίες να… ξεμπλέξει αλλά που σχεδόν αυτοκαταστροφικά, στέκεται στην πύλη της Λεωφόρου κρατώντας μόνος του τον μεγάλο αυτό οργανισμό, όρθιο.
Στην προκειμένη περίπτωση; Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η νέα εντολή της ιδιοκτησίας να πέσει βίαια το μπάτζετ ακόμη 1,5-2 εκατ ευρώ μέσα σε μερικά 24ώρα. Προφανώς δεν είναι τα χρήματα. Οι «ψυχροί αριθμοί» που ανέφερε ο Έλληνας τεχνικός στην προ ολίγων λεπτών τοποθέτηση του στη Nova. Το θέμα είναι ότι αυτή την νέα εντολή, θα πρέπει να την ακολουθήσει μην έχοντας τρόπο να το κάνει. Το σημείο εκείνο που καταλαβαίνεις ότι πια δεν υπάρχει άλλο τέχνασμα. Ότι το μαγικό καπέλο άδειασε από τρικ.
Ο Έλληνας προπονητής έχει σχηματίσει γύρω του μια ομάδα ανθρώπων που τον υποστηρίζουν στην προσπάθεια του να κρατήσει όρθιο τον Παναθηναϊκό σε αυτό το «ιστορικό χαμηλό». Ομάδα… Survivor που με τη σειρά της κάνει υπομονή, που αντέχει σε όλες αυτές τις ιστορίες για αγρίους.
Με βάση τη νέα νόρμα δεν θα μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια. Ούτε τους συνεργάτες του στο τεχνικό τιμ, ούτε εκείνους που παριστάνουν τους εκπροσώπους της διοίκησης σε αυτή την απόπειρα να κρατηθεί η ομάδα με το υποχρεωτικό άδειασμα του ρόστερ, ούτε βέβαια τους ποδοσφαιριστές που το Σάββατο θα τους ζητήσει να φορέσουν φανέλα. Να μπουν και να παίξουν στην Ριζούπολη με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό.
Δεν ξεπέρασε τα όρια του ο προπονητής Ουζουνίδης. Τα ξεπέρασε ο άνθρωπος Ουζουνίδης. Και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει ο Γιάννης Αλαφούζος να το σκεφτεί δύο φορές τώρα που η… μπάλα γύρισε στα πόδια του. Το μήνυμα του Μαρίνου αν τέλος πάντων το καταλάβαμε καλά είναι «πάρε πίσω την απόφαση για το ψαλίδι των 2 εκατ ευρώ ή βρες προπονητή». Ο Παναθηναϊκός όμως σε αυτή την συγκυρία δεν μπορεί να πορευτεί με οποιονδήποτε άλλο στον πάγκο του. Πέραν του μοναδικού που απολαμβάνει τον σεβασμό του κόσμου. Του τελευταίου… οχυρού.
Πραγματικά δεν θα ήθελα να ξέρω τι θα συμβεί αν ο Γιάννης Αλαφούζος δεν βρει έναν τρόπο να αλλάξει αυτή του την απόφαση. Σε αυτή τη συγκυρία ο Μαρίνος Ουζουνίδης είναι ο μοναδικός πραγματικός συμπαίκτης του και ας μην το καταλαβαίνει. Ο Παναθηναϊκός με τον Ουζουνίδη κρατά κάποιες σταγόνες κανονικότητας. Ο Παναθηναϊκός χωρίς τον Ουζουνίδη θα περάσει σε μια κατάσταση χαοτική, ανεξέλεγκτη. Από εκείνες που κανείς τεχνοκράτης και λάτρης των αριθμών δεν μπορεί να τις υπολογίσει με χαρτί και μολύβι.
Και κάτι τελευταίο. Είναι κατανοητό ότι ο νυν ιδιοκτήτης έχει κόψει τους δεσμούς του με το ποδόσφαιρο. Ότι πλέον δεν θέλει να είναι εκεί. Έχει πάρει την απόφαση του, πληρώνει το τίμημα, και μάλλον θα πρέπει να ετοιμάζεται για να αναλάβει ακόμη μεγαλύτερο κόστος από το οικονομικό της ΠΑΕ. Οι άλλοι επώνυμοι φίλοι του Παναθηναϊκού όμως που είναι; Εκείνοι που ακόμη και σε αυτή την δύσκολη για την κοινωνία συγκυρία έχουν να συνεισφέρουν; Από τον Σεπτέμβρη και έπειτα εξαιρώντας το πραγματικό ενδιαφέρον του Δημήτρη Γιαννακόπουλου άλλος στο προσκήνιο δεν έχει εμφανιστεί. Έστω για να προσφέρει κάτι καλύτερο από ιδέες του στιλ «να δώσουν 300.000 Παναθηναϊκοί από 50 ευρώ».
Αυτή τη στιγμή δεν είναι στο… κάδρο. Δεν είναι δικό τους, το πρόβλημα. Το κόστος όμως είναι και για εκείνους μεγάλο. Το… κόστος στη συνείδηση των φίλων του Παναθηναϊκού ή έστω των απλών παρατηρητών που ακόμη και αν δεν είναι Παναθηναϊκοί, παρακολουθούν τις σοκαριστικές εξελίξεις.