Η ΕΠΟ σε ρόλο μειοδότη

«Αδιανόητη και επικίνδυνη» χαρακτήρισε ο Υφυπουργός Αθλητισμού κ. Αυγενάκης την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ε.Π.Ο. (μειοψηφούντος, «για τον φόβο των Ιουδαίων», του προέδρου της και απόντων των εκπροσώπων της Super League 1) να αποσύρει την υποψηφιότητα του Παγκρητίου σταδίου για την διεξαγωγή του Τελικού Αγώνα του UEFA Conferense Cup 2022 ή 2023, την οποία η ίδια η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία είχε χαρακτηρίσει «αδιαφιλονίκητο φαβορί», δηλαδή την είχε ήδη επιλέξει.

Η διπλωματική γλώσσα που χρησιμοποίησε ο κ. Αυγενάκης μπορεί να είθισται να προκρίνεται στις περιπτώσεις διαφωνιών μεταξύ φορέων (ακόμη και του αθλητισμού) αλλά είναι εξαιρετικά φτωχή για να αποδώσει τις πραγματικές διαστάσεις της, να περιγράψει τον χαρακτήρα της απόφασης της Ε.Π.Ο., δηλαδή των έντεκα (από τα δώδεκα) μελών της Εκτελεστικής Επιτροπής.

Η απόφαση της Ε.Π.Ο. δεν είναι «αδιανόητη ή/και επικίνδυνη». Είναι μία κατ’ εντολή απόφαση που έλαβε συνειδητά μια ομάδα ενεργούμενων διορισμένων υπαλλήλων, που έχει ισχυρά τα στοιχεία της εθνικής μειοδοσίας. Είναι μία απόφαση εθνικών (και ποδοσφαιρικών) προδοτών, οι οποίοι επιλέγουν να ικανοποιήσουν συγκεκριμένα ποδοσφαιρικά συμφέροντα αντί για το εθνικό συμφέρον, έτσι όπως αυτό περιγράφεται από την δεδομένη επιλογή της χώρας να διοργανώσει ένα Τελικό Αγώνα μιας ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής διοργάνωσης.

Είναι μια απόφαση που ξεγυμνώνει τη διοίκηση της Ε.Π.Ο. από κάθε εθνικό πολιτικό και ποδοσφαιρικό χαρακτηριστικό, την καθιστά ολοκληρωτικά υπόδουλη ιδιοτελών ποδοσφαιρικών συμφερόντων, την καθιστά συνώνυμη ενός ιστορικού ξεπουλήματος προς χάριν, ποιών άραγε (;), εντολοδόχων της.

Ήταν σε γνώση της Ε.Π.Ο. οι εξελίξεις από την απόφαση που θα λάμβανε. Ήξερε ότι η ακύρωση της υποψηφιότητας του Παγκρητίου θα προκαλέσει την άμεση αντίδραση της UEFA και πως η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία θα διαφοροποιήσει προς το σκληρότερο τη στάση της. Είχε άμεση ενημέρωση για το ότι η ακύρωση του Παγκρητίου σημαίνει πως το παιχνίδι των υποψηφιοτήτων ανοίγει και πάλι από την αρχή και πλέον τίποτε δεν είναι βέβαιο ή μάλλον είναι βέβαιη η απώλεια της διοργάνωσης του Τελικού από την Ελλάδα.

Είχε ειδοποιηθεί από την UEFA η Ε.Π.Ο. να μην προχωρήσει σε αυτή την εθνικά προδοτική απόφαση και της είχαν γνωστοποιηθεί οι εξελίξεις, όπως και το γεγονός πως η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία δεν ασχολείται με καμία «Αγιά Σοφιά» ούτε με τα καμπαναριά της.

Καμία προειδοποίηση δεν κατέστη δυνατό να σταματήσει τους έντεκα εθνικούς μειοδότες από την απόφαση τους να τινάξουν στον αέρα μια εθνική υπόθεση, να ακυρώσουν με το έτσι θέλω (και προς χάρη τίνος;) μία βέβαιη ανάθεση ενός Τελικού Αγώνα στην Κρήτη και να κοροϊδέψουν με τον χειρότερο τρόπο ένα νησί, όλους τους τοπικούς άρχοντες, ένα υφυπουργό και μια κυβέρνηση.

Το αβυσσαλέο μίσος τους για τον Αυγενάκη και η ανάγκη να τον εκδικηθεί, «για το κόλπο των εκλογών του Οκτωβρίου που χάθηκε», ο χαλίφης ήταν αρκετά για να οδηγήσουν τους έντεκα ποδοσφαιρικούς μειοδότες να γράψουν μια κορυφαία ιστορία προδοσίας και χαμέρπειας στην καριέρα τους.

Οι έντεκα της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ε.Π.Ο., μετά την απόφαση που πήραν, δεν γίνεται, σε κανένα σοβαρό κράτος, να συνεχίσουν να «διοικούν» το ποδόσφαιρο και να αποφασίζουν για το παρόν και το μέλλον του.

Δεν είναι δυνατόν καμία, στοιχειωδώς σοβαρή, κυβέρνηση να επιτρέψει στον εαυτό της να διατηρηθούν έστω και μία μέρα στις καρέκλες τους όλα αυτά τα ενεργούμενα.

Η αντίδραση μιας σοβαρής κυβέρνησης θα ήταν άμεση και συντριπτική. Θα καθαιρούσε αμέσως όλα αυτά τα ποδοσφαιρικά κουραφέξαλα και θα ενημέρωνε τις διεθνείς ποδοσφαιρικές αρχές για τους λόγους της απόφασης της, που καμία σχέση δεν έχουν με κανένα αυτοδιοίκητο, ούτε το παραβιάζουν, ούτε το απειλούν.

Πρόκειται για μια εθνική υπόθεση, που αφορά σε μια ποδοσφαιρική διοργάνωση, την οποία οι μειοδότες του Γουδή την ακυρώνουν με το έτσι θέλω απλώς για να ικανοποιήσουν ένα απύθμενο μίσος για τον Αυγενάκη αδιαφορώντας παντελώς για το κακό που κάνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Αυτή η ενέργεια μπορεί (και πρέπει) να οδηγήσει στην ποδοσφαιρική εξαέρωση τους με απολύτως συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς την παραμικρή ιδιοτέλεια και χωρίς το παραμικρό πολιτικό υπόβαθρο.

Σε διαφορετική περίπτωση, αν δηλαδή δεν υπάρξει η παραμικρή αντίδραση θα σημαίνει πως ο πρωθυπουργός και ο υφυπουργός αθλητισμού κοροϊδεύουν στα μούτρα τους Κρητικούς, συμπλέουν με τους κάθε λογής Διακοφώτηδες και τους Βακάλο- Παπαχρήστους και ανέχονται, φτωχοί και άβουλοι αντάμα, να τους ξεφτιλίζει ο κάθε Λασκαράκης παρέα με ένα Θωμαίδη κι ένα Αντωνίου.

MUST READ

H «πτώση» του Ομπράντοβιτς: Τα 23 εκατομμύρια της Παρτιζάν και το... 2-8 (vids)

Πρωθυπουργός στη χώρα υπάρχει;