Το μυστήριο της απονομής, το δεύτερο γκολ του Ολυμπιακού και η απελπισία του Γραμμένου

Το είδαν λίγοι μες το… πανηγύρι του νταμπλ. Αποδείχθηκε πως το κατάλαβαν ακόμη λιγότεροι μιας και οι αναφορές στο συγκεκριμένο γεγονός δεν είχαν την κατάλληλη οπτική.

Όπως και να έχει; Κρατήστε αυτό. Για την ΕΠΟ ο τελικός ΑΕΚ-Ολυμπιακός δεν ολοκληρώθηκε με σκορ 0-1. Οι ποδοσφαιριστές του Πέδρο Μαρτίνς έβαλαν και δεύτερο γκολ. Απευθείας στο πάρκο Γουδή. Και όσοι αντίκρισαν την απελπισία του Βαγγέλη Γραμμένου στον δρόμο για την αποχώρηση από το Πανθεσσαλικό, είναι βέβαιο πως θα αναρωτήθηκαν: Μα τόση στεναχώρια πια που δεν μπόρεσε να βάλει στο γήπεδο τον Αχιλλέα Μπέο; Ούτε… τερματοφύλακας να ήταν!

Σας μπερδέψαμε; Δικό μας το λάθος. Μας συγκίνησε όμως το δράμα του προέδρου της ΕΠΟ και των… λοιπών συγγενών. Μα πόσα χουνέρια πια μέσα σε μια νύχτα; Δεν έφτανε αυτό του Ραντζέλοβιτς;

Στο δια ταύτα λοιπόν: Ολοκληρώνεται το βράδυ του Σαββάτου ο τελικός. Γίνεται μια αγκαλιά η οικογένεια του Ολυμπιακού για να πανηγυρίσει. Και πλησιάζει εκείνη η άβολη στιγμή της ΕΠΟ για την απονομή του τίτλου. Άβολη ακόμη και στη σκέψη. Γιατί πώς να δώσεις το κύπελλο σε μια ομάδα που έκανες τα πάντα για να της το στερήσεις;

Πώς να αντικρίσεις στα μάτια τον προπονητή και τους ποδοσφαιριστές που ήξεραν πως όσα εμπόδια βρήκαν μπροστά τους για το νταμπλ εδώ και 50 ημέρες είχαν διεύθυνση και αριθμό;

Πώς να χειροκροτήσεις τους νικητές, όταν ανήκεις στην κάστα εκείνων που δίχως ντροπή ξεφτίλισαν έναν θεσμό απλά και μόνο για να αποδείξουν πως είναι αφοσιωμένοι υπηρέτες των αφεντάδων τους;

Και εκεί που ο κρύος ιδρώτας έλουζε διάφορα μέτωπα στην κερκίδα των επισήμων: Η ανώμαλη προσγείωση στην πραγματικότητα! Κύριοι κάτι έχετε καταλάβει λάθος.

Ποιοι είναι αυτοί που θα ασχοληθεί μαζί τους κοτζάμ Ολυμπιακός; Πως τους πέρασε από το μυαλό ότι αυτός ο γίγαντας μπορεί να χαμηλώσει για να τους κοιτάξει;

Μήπως ήθελαν και αναμνηστικές φωτογραφίες να έχουν να δείχνουν στα χωριά τους;

Το κύπελλο που βρίσκονταν στα «επίσημα» δεν ήταν της ΕΠΟ. Ούτε του Γραμμένου, ούτε του Διακοφώτη, ούτε των υπολοίπων που ένας Θεός ξέρει τι δουλειά είχαν στον Βόλο.

Το κύπελλο ήταν του… Ραντζέλοβιτς. Και η απονομή είχε γίνει από το 9΄λεπτό. Τα διαδικαστικά απέμεναν ως το σφύριγμα της λήξης.

Το κύπελλο το πήρε ο Ολυμπιακός. Μόνος εναντίον όλων. Γιατί τους έβαλε όλους μαζί στα δίχτυα!

Τι περίμεναν λοιπόν;

Μήπως να δουν τον Βαγγέλη Μαρινάκη από κοντά;

Περίμεναν τον αρχηγό Βασίλη Τοροσίδη που αποχώρησε με 101 συμμετοχές με το εθνόσημο και η ΕΠΟ δεν έβγαλε ούτε ανακοίνωση για την προσφορά του;

Περίμεναν να δουν από κοντά τον Πέδρο Μαρτίνς; Τον νεαρό Τζολάκη;

Όχι. Από… φωτογραφία. Μέχρι τον επόμενο τελικό. Γιατί καμιά φορά στη ζωή παίρνεις απλά αυτό που σου αξίζει.

Από μακριά και να χαζεύουν την ομαδάρα του μεγάλου λιμανιού που σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμα της έφτασε σε ένα από τα πιο μάγκικα νταμπλ της ιστορίας.

Ούτε χειραψία με δαύτους. Δεν ήθελε κανείς να τους δώσει το χέρι. Με πρώτους τους ποδοσφαιριστές.

Δεν έγινε λοιπόν καμιά απονομή από την ΕΠΟ.

Εμφανίστηκε απλά ο Τάκης Αγραφιώτης -σαν αντιπρόεδρος και μέλος της εκτελεστικής επιτροπής- και απομάκρυνε το κύπελλο και τα μετάλλια από εκεί που δεν έπρεπε να είναι.

Τα πήγε στους… νόμιμους κατόχους.

Ο αντιπρόεδρος έδωσε το κύπελλο στον Βαγγέλη Μαρινάκη.

Και ο διοικητικός ηγέτης του Ολυμπιακού στον Βασίλη Τοροσίδη.

Όχι γκολ. Γκολάρα…

Από εκείνες που μένουν αξέχαστες.