Όλα του PAO TV δύσκολα και η NOVA περιμένει

Οι έξι από τις εφτά «αδερφές» της εγχώριας τηλεοπτικής «επανάστασης» απέναντι στην «κακότροπη» (αυτή ήταν η κατηγορία και η αφορμή της επανάστασης) NOVA ανέκρουσαν πρύμναν και αποφάσισαν να κλειστούν εκ νέου στο μαντρί με αντίτιμο δελεαστικό, μεγαλύτερο αρκετά από αυτό των πρώτων συζητήσεων.

Τελευταία, που πήρε τη μεγάλη απόφαση, αυτή που πρώτη ξεκίνησε την περίοδο 2019/2020 την αστειότητα του PAOK TV με το οποίο γέλασε πολύς κοσμάκης, αλλά έκλαψαν με μαύρο δάκρυ τα ταμεία της Π.Α.Ε. με τις εισπράξεις που δήλωνε η DIMERA (μεταξύ τους υπέγραφαν συμβάσεις παραχώρησης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων) σε σχέση με όσα είχαν υποσχεθεί διάφοροι επαναστάτες του κώλου στον Σαββίδη.

Αναφορά σοβαρή στο VOLOS TV ούτε για αστείο δεν μπορεί να γίνει, με αυτή την καταπληκτική τηλεοπτική παραγωγή «έκλαψε από τα γέλια» μέχρι κι ο Μπέος.

Απομένει, προς το παρόν, ένας, τελευταίος «επαναστάτης», ο κ. Αλαφούζος να συμφωνήσει και αυτός σε ένα ποσό ίσο, πάνω-κάτω με αυτά του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, ώστε να κλείσει ο κύκλος των χαμένων τηλεοπτικών παραγωγών και να αποκατασταθεί η κανονικότητα σε ένα πολύ σοβαρό, για να εγκαταλειφθεί σε μαθητευόμενους μάγους, τομέα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Τίποτε, πλέον, δεν διαβεβαιώνει ότι η NOVA θα επιμείνει να περιλάβει στη λίστα των Π.Α.Ε. – εταίρων της και τους «πράσινους» ή θα τους εγκαταλείψει να βολοδέρνουν σε κάτι αστειότητες τύπου PAO TV και να κυνηγάνε το πεντάευρο με το ντουφέκι ανάλογα με την ειδική σημασία του αγώνα και το όνομα του αντιπάλου.

Ο Αλαφούζος έχει δίκιο σε μια παράμετρο των συζητήσεων: Ο Παναθηναϊκός είναι, ιστορικά και πραγματικά, η μια από τις δύο μεγάλες ομάδες της χώρας. Η απήχηση του στην ελληνική ποδοσφαιρική οικογένεια είναι σημαντικότερη του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, οι κατακτήσεις τίτλων πολύ περισσότερες κι η ιστορία του στις διοργανώσεις UEFA αξιοπρόσεκτη, παρά την κατρακύλα των τελευταίων ετών.

Πόσο μπορεί να μετρήσει σε μια διαπραγμάτευση ένα σοβαρό ιστορικό παρελθόν, όταν οι αριθμοί πρέπει να ανταποκρίνονται σε ένα συγκεκριμένο παρόν είναι στο χέρι της NOVA να το μετρήσει και να το αντισταθμίσει με εκατομμύρια ευρώ.

Ο Παναθηναϊκός δεν έμαθε ποτέ να λειτουργεί σαν μοναχικός λύκος, ούτε έχει εθιστεί σε αυτόνομες πορείες κόντρα στο ρεύμα. Ήταν, πάντα «θεσμικός παίκτης», διατηρούσε, πάντα, επαφή με την εξουσία και είχε, πάντα, καλές σχέσεις με τους επενδυτές στην ποδοσφαιρική οικονομία. Η ΟΠΑΠ Α.Ε. το γνωρίζει πολύ καλά.

Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς τον Αλαφούζο «αντάρτη στον Υμηττό» να υπερασπίζεται την κεραία του PAO TV, μετά να διαφημίζει το τεράστιο ντέρμπι με τον Απόλλωνα του Μονεμβασιώτη κι ύστερα να κάθεται στο ταμείο και να κόβει πεντάευρα για να καλυφθεί το κόστος της μετάδοσης και να μείνει στο ταμείο ένα λογικό κέρδος.

Ένα ρίσκο παίρνει ο Αλαφούζος στην υπόθεση των συζητήσεων με τη NOVA, κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει αν θα του βγει, αλλά δυστυχώς οι καιροί δεν είναι μαζί του. Το πρωτάθλημα ξεκινάει και κάθε αγώνας που χάνεται σημαίνει απώλειες χιλιάδων ευρώ από το σίγουρο ταμείο της NOVA, χωρίς να είναι βέβαιο ότι μπορούν να αντικατασταθούν με τα κουπόνια της οικονομικής εξόρμησης μέσω του PAO TV.

Όλα δείχνουν ότι η επανάσταση του γλυκού νερού που ξεκίνησε από τις «εφτά αδερφές» (αντιστοίχηση με τις παλιές πολυεθνικές του πετρελαίου) τελείωσε. Μέτρησε τις μέρες της και τις αντιστάσεις της, τις αντιστοίχησε με εκατομμύρια ζεστά και σίγουρα κι έπαψε να απασχολεί τα πρωτοσέλιδα και να ανακοινώνεται ως «η νέα επόμενη μέρα στο ποδόσφαιρο».

Είναι κακό αυτό που συμβαίνει; Ουδόλως. Ο μόνος που δεν το χάρηκε και φρόντισε να μπει από τους πρώτους στο μαντρί ήταν ο Αχιλλέας, που είχε αναλάβει και κυβερνητικός εκπρόσωπος των εφτά αδερφών. Τζάμπα οι προετοιμασίες και τα φυσεκλίκια στο δημαρχείο του Βόλου.

Τι μένει τώρα; Να αποκτήσει μόνιμη επαφή με την πραγματικότητα η Super League 1, να εκπονήσει μια κανονική μελέτη περί την κεντρική διαχείριση του συνόλου των δικαιωμάτων της, περιλαμβανομένων των τηλεοπτικών, να την επιβάλλει σε όλες τις Π.Α.Ε. – μέλη της και να απαιτήσει από την κυβέρνηση την αλλαγή της νομοθεσίας, ώστε η κεντρική διαχείριση των δικαιωμάτων να αποκτήσει θεσμική υπόσταση.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Εκεί βρίσκεται το μέλλον του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Όλα τα υπόλοιπα είναι σκιαμαχίες της κακιάς ώρας, κάτι σαν καραγκιόζ – μπερντές για να βρίσκουν μεροκάματο οι εργολάβοι της ενημέρωσης και να πουλάνε ποδοσφαιρικό πατριωτισμό.