Ο Χιμένεθ μπήκε στο... σημάδι για την εικόνα της ΑΕΚ με τη Λάρισα και τις επιλογές του. Το επικοινωνιακό «ντου» και η «υποχρέωση» της διοίκησης για ενίσχυση.
Η ισοπαλία με τη Λάρισα ήταν ένα ηχηρό χαστούκι για την ΑΕΚ. Μία τέτοια, «εκτός προγράμματος», απώλεια βαθμών σε ένα τόσο οριακό πρωτάθλημα είναι πάντα ένας λόγος για να προκληθεί ένταση στους «μεγάλους» του ποδοσφαίρου μας. Και η ΑΕΚ τη βιώνει από το βράδυ του Σαββάτου. Με τον Μανόλο Χιμένεθ να κατακεραυνώνεται από τα media, αλλά και να προκαλεί απορίες και ενόχληση με τις επιλογές του.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο Ισπανός τεχνικός έχει επιδείξει τάσεις αυτοκαταστροφής. Δεν είναι παράξενο να δίνει μια κλοτσιά στην καρδάρα και να χύνει το γάλα. Στη Λάρισα ήταν μία από αυτές τις φορές. Με τις επιλογές του για το αρχικό σχήμα, την απόδοση της ομάδας του και τις εντυπωσιακά άστοχες αλλαγές του να ανοίγουν (ξανά) τον «ασκό του Αιόλου» της κριτικής προς το πρόσωπό του.
Ο Χιμένεθ πάντοτε αντιμετωπιζόταν (και θα αντιμετωπίζεται) με καχυποψία από το «σύστημα ΑΕΚ». Είναι ένας νοικοκύρης προπονητής, που όμως ο εκρηκτικός του χαρακτήρας τον αδικεί. Οπως τον αδικούν και κάποιες από τις επιλογές που κάνει στη διάρκεια των αγώνων. Με όσα συνέβησαν στο «AEL FC Arena», πέραν του ότι στοίχησαν δύο πολύ σημαντικούς βαθμούς, να δημιουργούν και «θέμα» στα αποδυτήρια της ομάδας του.
Η αντίδραση-έκπληξη του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου όταν διαπίστωσε ότι πρόκειται να γίνει αλλαγή, η εμφανέστατη οργή του Λιβάγια, που συνδυάστηκε με ύβρεις και on camera ανάθεμα τη στιγμή που άφηνε τη θέση του στον Κλωναρίδη και η απόφασή του να κρατήσει την 3η αλλαγή για το… 90+, ενώ η ομάδα του δεν μπορούσε να βρει διαδρόμους και εν τέλει να αντικαταστήσει επιθετικό με επιθετικό (Γιακουμάκης αντί Μπακασέτα), ήταν αποφάσεις που προκάλεσαν θυμηδία.
Την επομένη του αγώνα με την ΑΕΛ, η ΑΕΚ καλείται να επουλώσει τις πληγές της, που όμως δείχνουν πολύ πιο βαθιές από απλώς μία απώλεια βαθμών. Με τον Χιμένεθ να μπαίνει και πάλι στο κάδρο της αμφισβήτησης και τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό να αποτελούν κομβική στροφή στην πορεία της Ενωσης μέσα στη σεζόν.
Το επικοινωνιακό «ντου» που δέχεται ο Ισπανός τεχνικός από το βράδυ του Σαββάτου δεν είναι απλό. Και σίγουρα είναι ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί στον οργανισμό ΑΕΚ. Μάλιστα είναι σαφές ότι αντανακλά, έστω ως έναν βαθμό, την άποψη που επικρατεί και στο κυβερνείο της Ενωσης. Με τον Ισπανό να είναι σχεδόν πάντα αυτός που φταίει. Φταίει δεν φταίει…
Ωστόσο, αυτή τη φορά το ζητούμενο δεν είναι ποιος φταίει, αλλά τι πρέπει να γίνει για να μπορέσει η ΑΕΚ να διορθώσει τις δεδομένες ελλείψεις που υπάρχουν στο ρόστερ της. Ηδη τα σενάρια για άμεση ενίσχυση με τουλάχιστον έναν εξτρέμ ακόμη έχουν ξεκινήσει. Καθώς η διοίκηση αντιλαμβάνεται ότι το «εξιλαστήριο θύμα» δεν θα βρίσκεται πάντα στις άσχημες στιγμές. Και τα βέλη θα στραφούν και προς τη δική της πλευρά εάν τα πράγματα δεν πάνε καλά και στη συνέχεια της σεζόν.
Διότι η ΑΕΚ δεν είναι πια η ομάδα που ανέβηκε από τη Β’ και τη Γ’ Εθνική και παλεύει να είναι αξιοπρεπής. Είναι μία ισάξια διεκδικήτρια του τίτλου, που οφείλει να ακολουθεί (και να ξεπερνάει) τους εγχώριους αντιπάλους της. Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ η Ενωση δεν έχει ενισχυθεί. Τουναντίον. Ναι μεν κάλυψε τις σοβαρότατες απώλειες Μάνταλου, Γιόχανσον με δύο καλούς παίκτες (Μασούντ, Μοράν), που όμως δεν συγκρίνονται ποιοτικά με αυτούς που καλούνται να αντικαταστήσουν. Επίσης, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ειδικός για να διαπιστώσει την ένδεια λύσεων στα άκρα της επίθεσης. Πρόβλημα που ταλανίζει την Ενωση από την αρχή της χρονιάς, αλλά δεν έχει διορθωθεί.
Στην ΠΑΕ ΑΕΚ γνωρίζουν καλά από επικοινωνία. Οι διοικούντες ξέρουν από πρώτο χέρι ότι το αφήγημα «φταίει ο Χιμένεθ», μπορεί να έχει βάση, αλλά έχει και ημερομηνία λήξης. Για αυτό και ήδη ο Λυμπερόπουλος άρχισε να παίρνει τηλέφωνα και να χτυπάει πόρτες για παίκτες που έχει ξεχωρίσει. Διότι ο Χιμένεθ φταίει, αλλά όσο κι αν φταίει, ο Μπακασέτας ποτέ δεν θα γίνει εξτρέμ.