Η διασύνδεση της Ξάνθης με την ευρύτερη οικογένεια Σαββίδη και τον Π.Α.Ο.Κ. και η εξ αυτής αποδεδειγμένη πολυιδιοκτησία ήταν η αιτία της καταστροφής που βιώνει σήμερα η ομάδα.
Η Ξάνθη μετά από τριανταένα ολόκληρα χρόνια στην μεγάλη ποδοσφαιρική κατηγορία υποβιβάστηκε, δόξα και τιμή, στη Super League 2. Η ευρύτερη περιοχή του ακριτικού νομού «βράζει», σύμφωνα με τα τοπικά ΜΜΕ, εναντίον του κ. Πανόπουλου, στον οποίο καταλογίζει τεράστια λάθη περί την διοίκηση και τη διαχείριση της ομάδας από το 2018 και εντεύθεν, που οδήγησαν την άλλοτε κραταιή ομάδα να αποτελεί, πλέον, μέλος τη δεύτερης τη τάξει επαγγελματικής κατηγορίας.
Η διασύνδεση της Ξάνθης με την ευρύτερη οικογένεια Σαββίδη και τον Π.Α.Ο.Κ. και η εξ αυτής αποδεδειγμένη (τουλάχιστον, στο επίπεδο της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού) πολυιδιοκτησία ήταν η αιτία της καταστροφής που βιώνει σήμερα η ομάδα.
Ο κ. Πανόπουλος, τις ίδιες μέρες που «βίωνε» τις επιπτώσεις της καταστροφικής πολιτικής διοίκησης και διαχείρισης της ομάδας, διακινούσε σενάρια που ξεκινούσαν από την διάλυση της (Γ.Σ. στις 14.08.2020, η οποία δεν διεξήχθη ποτέ) έως την αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου κατά 2.000.000 ευρώ (Γ.Σ. της 24.08.2020, η οποία διεξήχθη με πλήρη μυστικότητα) και εν μέσω αυτών συνομιλούσε για να πωλήσει (;) την εταιρεία στον κ. Bill Pappas, ομογενή εξ Αυστραλίας επιχειρηματία έναντι ποσού που διάφορες διαρροές ανέφεραν ότι έφτανε στα 4.000.000 ευρώ ( στα μισά, αν η ομάδα υποβιβάζονταν).
Η αναγγελθείσα με σχετικές τυμπανοκρουσίες μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της ΠΑΕ δεν έχει εισέτι ολοκληρωθεί ή αν έχει κάτι ανάλογο προκύψει, δεν έχει δημοσιοποιηθεί.
Ποδοσφαιρικά και επιχειρηματικά στελέχη της περιοχής της Ξάνθης αντιμετώπιζαν με χιούμορ την «είδηση» ότι προτίθεται ο κ. Πανόπουλος να πωλήσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών και αναζητούσαν, στην παγκόσμια οικονομική θεωρία, το αξίωμα που επιτρέπει σε κάποιον να πωλήσει νόμιμα κάτι που δεν του ανήκει. Ξέρουν κάτι;
Το θέμα, όμως, δεν είναι αυτό. Η νομιμότητα ή όχι της εξαγγελθείσης πώλησης εκ μέρους του κ. Πανόπουλου του πλειοψηφικού μετοχικού πακέτου στον κ. Bill Pappas θα εκτιμηθεί από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες και ότι συμβεί θα καταστεί κοινός τόπος.
Το θέμα είναι, πως από το πουθενά, χωρίς τίποτε να προϊδεάζει τις εξελίξεις, χωρίς καμία απολύτως λογική ή κανονιστική βάση εμφανίζεται ο κ. Πανόπουλος και η ΠΑΕ Ξάνθη να διερευνούν τη δυνατότητα προσφυγής στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο (CAS) της Λωζάνης «για να παραμείνει η Ξάνθη στη Super League 1». Έτσι, τουλάχιστον, διαμηνύεται στα τοπικά Μ.Μ.Ε. τα οποία δημοσιοποιούν τις «προθέσεις» του ιδιοκτήτη (;) και της ΠΑΕ και μάλιστα περιγράφουν και το χρονικό όριο που προκύπτει από τον σχετικό κανονισμό του CAS για την κατάθεση της προσφυγής, απομένουν τρεις μέρες.
Ομολογώ πως πρόκειται για καταπληκτική έμπνευση ανεξαρτήτως σε ποιον ανήκει η πατρότητα της ( στον κ. Πανόπουλο είναι κομματάκι δύσκολο), ικανή να προσφέρει στον καθυβριζόμενο, όπως φαίνεται, παράγοντα μια επικοινωνιακή διέξοδο, έστω και τριών, ακόμη, ημερών.
Θα προσφύγει η ΠΑΕ Ξάνθη στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο της Λωζάνης κατά ποίου; Σύμφωνα με την πάγια πρακτική μπορεί να προσφύγει κατά απόφασης δικαστικού ή εν γένει δικαιοδοτικού οργάνου της Ε.Π.Ο. εφόσον ρητώς προκύπτει από το Καταστατικό και τους Κανονισμούς της Ε.Π.Ο. ανάλογη δυνατότητα.
Η Ξάνθη (μαζί με τον Απόλλωνα και τα Χανιά) προσέφυγαν κατά της απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής της Ε.Π.Ο. για τον ορισμό των αγώνων μπαράζ στο Διαιτητικό Δικαστήριο Ποδοσφαίρου της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας και έχασαν με 3-2 ( πως προέκυψε αυτό το αποτέλεσμα είναι παγκοίνως γνωστό).
Εκεί ετελεύτησαν τα πάντα για την Ξάνθη. Η ακριτική Π.Α.Ε. υπέβαλε όπως είχε δικαίωμα μια «εθνική διαφορά» στην αρμοδιότητα του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Ε.Π.Ο. και αυτή δεν ευδοκίμησε. Δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα είτε από το καταστατικό της Ε.Π.Ο. (άρθρα 62, 63 και 64 του ισχύοντος Καταστατικού της Ε.Π.Ο.), είτε από τους Κανονισμούς να προσφύγει ενώπιον του CAS για μια υπόθεση που κατέστη αμετάκλητη ενώπιον του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Ε.Π.Ο.
Η διάταξη της παραγράφου 3 του άρθρου 64 του καταστατικού της Ε.Π.Ο. είναι ξεκάθαρη: «Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από ένα ανεξάρτητο και νομίμως συσταθέν Διαιτητικό Δικαστήριο της Ε.Π.Ο. καθίστανται αμετάκλητες, μη επιτρεπομένης της περαιτέρω προσφυγής ενώπιον του Διαιτητικού Αθλητικού Δικαστηρίου (CAS) της Λωζάνης» αναφέρει.
Έχει ανακαλύψει η Ξάνθη κάποιας άλλης σύστασης ή αρμοδιότητας Διαιτητικό Δικαστήριο που να εδρεύει στη Λωζάνη και να είναι αρμόδιο για να εκδικάσει μια προσφυγή της κατά της αμετάκλητη απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου της Ε.Π.Ο.;
Αστειότητες, τις οποίες μια απλή ανάγνωση των διατάξεων του Καταστατικού της Ομοσπονδίας τοποθετεί στην ακριβή τους διάσταση, δηλαδή τις καθιστά νούμερο επιθεώρησης.
Ο κ. Πανόπουλος έχει λόγους να επιθυμεί να διατηρεί ζωντανές κάποιες ανύπαρκτες ελπίδες για μια δήθεν δικαίωση της Ξάνθης κάπου, σε μια άλλη χώρα, σε ένα άλλο όργανο, σε ένα άλλο δικαστήριο… Τον λόγο ή τους λόγους μόνο αυτός τους γνωρίζει, οι υπόλοιποι όλοι τους υποθέτουν, βάσιμα πάντα.
Όταν η Ξάνθη (και ο κ. Πανόπουλος) είχε την κανονιστική δυνατότητα να προσφύγει ενώπιον του CAS κατά της απόφασης της Επιτροπής Εφέσεων της Ε.Π.Ο. και να διεκδικήσει την επιστροφή (κατά το παράδειγμα του ΠΑΟΚ) των αφαιρεθέντων βαθμών για την υπόθεση της πολυιδιοκτησίας δεν το έπραξε. Η αδράνεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα να παρέλθει άπρακτο το χρονικό διάστημα που επιτρέπεται η κατάθεση της προσφυγής, η ποινή κατέστη και στο CAS αμετάκλητη και οι βαθμοί δεν μπορούν για κανένα λόγο να επιστραφούν στην Ξάνθη, ακόμη και αν δικαιωθεί ο ΠΑΟΚ στη νέα εκδίκαση της υπόθεσης ενώπιον της Επιτροπής Εφέσεων, όποτε αυτή συγκροτηθεί.
Διάολε, την απόφαση του CAS και το σκεπτικό της δεν τα έχει αναγνώσει, έστω, κανείς σε ολόκληρο το νομό;